Als kwikzilver vloeit Fat Trout Trailer Park naar binnen met Fatberg
13 juli 2020
Houd je vast: Fat Trout Trailer Park geeft ons zijn postpunk-interpretatie van de manier waarop mensen in de toekomst terugkijken op muziek uit het verleden. Het eerste resultaat daarvan is de aluminiumfolie-single Fatberg.
Achter de bandnaam die klinkt als een nieuwe serie van David Lynch, schuilt de in New York wonende Sean Michael Raab, die je mogelijk nog wel kent van Wooly Mammoths, de Vlaamse band die een tijdje best lekker ging en onder meer de finale van De Nieuwe Lichting bereikte. Nu staat hij er alleen voor, maar kennelijk hangt er in The Big Apple toch iets in de lucht dat hem zet tot het componeren van hyperenergieke liedjes. Zijn muziek heeft dat brutale en benauwde, dat we al decennia horen bij collega-muzikanten uit dezelfde stad.
Fatberg klinkt als kwikzilver, met metalige gitaarpartijen en melodieuze drums die Raab op zijn hielen zitten. Het is muziek die het goed zal doen bij fans van bands als B Boys, Parquet Courts en Lithics, met daaronder een borrelende laag invloeden die Raab haalt bij acts van Tame Impala tot Death Grips. Voor zijn debuutsingle giet hij het in een nummer over het consumentisme en de klassemaatschappij waar hij in de Verenigde Staten door werd overvallen. Check het hieronder in de video waar Raab ronddwaalt door een verlaten Chinatown.
Op 7 oktober verschijnt Fat Trout Trailer Park zijn eerste EP via het glitchy en hippe 22Twenty.
