Coverfoto: Ron de Gruyl

Het is donker en het regent wanneer we aankomen bij een prachtig pand aan een gracht in Haarlem. Binnen beklimmen we drie trappen om vervolgens een knus huisje binnen te stappen. The Daily Indie is op bezoek bij Kevin Stunnenberg, leadzanger en gitarist van Birth of Joy, om meer te weten te komen over zijn nieuwe project The Cinema Escape. Nadat het uitzicht bewonderd is, de kat geaaid, de koffie gezet en het konijn gedag gezegd, trekken we ons terug in een kleine studio vol synthesizers. De plek waar het allemaal begint.

Anderhalf jaar woont hij nu hier, en sinds hij in Haarlem is, heeft Stunnenberg weer ruimte voor een studio aan huis. ‘Uber relaxed’, zoals hij zelf zegt. De ruimte staat vol met oude modulaire synthesizers, drumcomputers, sequencers en een mooi oud orgel. Langzaam en zorgvuldig heeft hij van alles verzameld. Door op Marktplaats een alert op bepaalde apparatuur in te stellen, krijgt hij een seintje als er weer iets beschikbaar is. Dit resulteert in het afstruinen van advertenties, ook al heeft eigenlijk niet echt iets nodig.

 

 

Synths en sequencers
Stunnenbergs nieuwe project heet The Cinema Escape en is ontstaan uit liefde voor de oude analoge sound van deze synthesizers en de drang om zelf te creëren. Bij Birth of Joy is Stunnenberg niet in zijn eentje verantwoordelijk voor de muziek. De bandleden komen met verschillende ideeën en heeft ieder zijn inbreng. Daarnaast schrijft en maakt Stunnenberg ook veel muziek die er, volgens eigen zeggen, ‘gewoon uit moet’. Synths en drumcomputers zijn een goede manier om ideeën uit te werken. “Ik deed al wat dingen elektronisch, maar vond het altijd een beetje vervelend om met een muis te werken. Toen ik via Thijs Lodewijk (bassist van onder andere A Balladeer, Stevie Ann en Wende Snijders – red.) en  in contact kwam met zijn project Ludowic en ik zag wat hij deed met oude analoge synths raakte ik geïnspireerd. Ik vond het echt supervet. Ik heb voor zijn project toen ook een nummer ingezongen. Thijs produceert nu onze EP, die gewoon The Cinema Escape gaat heten. Hier zullen vijf nummers op staan en hij zal uitkomen in mei of juni van dit jaar.”

De naam The Cinema Escape bestond net twee weken, toen Stunnenberg eveneens via Lodewijk in contact kwam met platenlabel The Bakery: “De mensen daar vonden het best wel tof wat ik in mijn zolderstudio in elkaar had geknutseld en toonden interesse om ermee aan de slag te gaan. Ze kwamen direct met dingen waar ik zelf nog niet aan had gedacht, zoals bijvoorbeeld hoe ik het project live zou willen vertalen. Hierdoor werd het allemaal gelijk wat serieuzer.” De band om Stunnenberg werd snel en makkelijk gevormd. Drummer Stefan van de Wouw had al een connectie met The Bakery. Van de Wouw had een goede vriend die overweg kan met de sequencer en de drumcomputer: zo sloot Matthijs de Soet zich aan. Max Anglionin, de man van de toetsen, werd via Stunnenbergs vriendin gevonden, en zo was The Cinema Escape compleet.

 

“Daarnaast wilde ik iets meer weg uit mijn eigen comfort zone. Een plek waar ik creatief kan zijn.”

 

Uiteraard is The Cinema Escape voor Stunnenberg heel andere koek dan Birth of Joy. Die band is al langer dan tien jaar bezig. “Ik ben met de jongens opgegroeid en heb er bewust voor gekozen iets te doen dat de band niet in de weg zou staan. Daarnaast wilde ik iets meer weg uit mijn eigen comfort zone. Een plek waar ik creatief kan zijn. Het werkt grappig genoeg ook zo dat ik hierdoor een stuk creatiever kan zijn voor Birth of Joy, omdat ik mijn  ideeën makkelijker kan en durf te vertalen naar muziek. Het is natuurlijk wel spannend allemaal. Het is best hard gegaan. Normaal begin je een band, daar ga je mee spelen, nummers mee schrijven, creëer je naambekendheid en dan ga je iets opnemen. Dit is helemaal andersom.”

“Maar”, benadrukt Stunnenberg, “Ook met Birth of Joy is er een waterdicht plan. We zijn druk aan het werk voor het nieuwe album dat we in mei van dit jaar gaan opnemen. Het gaat elkaar niet bijten. Het toffe is, ik doe dit jaar dan wel heel weinig shows, maar ik breng wel twee platen uit.”

 

 

Elektronische muziek is manipuleren
De band heeft een duidelijke visie over hoe de muziek live uit de verf moet komen: Stunnenberg op zang, zonder gitaar, met een drummer en een sample bank, die Van de Wouw voor zijn rekening zal gaan nemen. De Soet gaat zich over de drumcomputer en de sequencer ontfermen en Anglionin zal live alle toetsen doen. Dit alles vergt veel oefenen en uitzoeken: “Live wordt rauwer dan op de plaat, dat is zeker”, zegt Stunnenberg. “Wij willen geen enkele laptop op het podium. Het is dus ook echt live, waardoor er meer ruimte is om te jammen. Het moet een beetje tussen een band die staat te spelen en een elektro-act in zitten. Niet alleen een bandje kijken maar vooral ook veel dansen en de uitgaansbeleving. Sommige stukken in het optreden mogen best even zweven.”

Dat zweven is de grootste overeenkomst met de muziek die we al van Stunnenberg kennen: hypnotiserend en verslavend. Verder is het vooral heel anders. De geluiden die The Cinema Escape voortbrengt, hebben niet per sé een natuurlijk karakter – eerder machinaal. Inspiratie haalt Stunnenberg vooral uit films en dan met name die van eind jaren 70 en begin jaren 80: “Het gevoel dat ik daarbij krijgt zet ik om in geluid. In het begin was het vooral veel spelen met de apparatuur en de mogelijkheden leren kennen. Later ga ik bewust geluiden opzoeken en kan ik meer componeren en creëren. Als daar muziek mee wordt gemaakt, vind ik dat echt heel vet. Niet dat ik per sé van alle elektro houd, ik vind heel veel ook verschrikkelijk slecht, maar je kunt er zo veel mooie dingen uithalen. Ik probeer die mooie dingen te combineren met goede songs en dan het liefste met een vies oud oldschool Kraftwerk-randje.”

 

“Het lijkt wel of sommige mensen in de muziekindustrie oogkleppen hebben opgehad.”

 

De overstap die Stunnenberg maakte van een gitaarband naar meer elektronische gestuurde muziek, hebben we eerder gezien.Wordt die keuze nu door meer artiesten gemaakt? “Ik denk dat er eerst vanuit veel muzikanten een aversie was van elektronica, omdat mensen meteen de link legden met EDM, wat niet ‘cool’ is onder muzikanten”, legt Stunnenberg uit. “Maar waar men misschien steeds meer achter komt, is dat elektronische muziek ook super oud is. Kraftwerk, Jean-Michel Jarre, de apparatuur die hier staat: het is allemaal ouder dan ik. Het lijkt wel of sommige mensen in de muziekindustrie oogkleppen hebben opgehad. Er zit een hele nieuwe wereld in, ook om jezelf te kunnen uiten. Het biedt ontelbaar veel nieuwe mogelijkheden maar bovenal heeft het een heel andere vibe. Elektronica draait puur om de sounds en dit geeft je veel mogelijkheden tot manipuleren. Veel mensen vinden manipuleren een vies woord, ik vind dat niet. Het is wat ons mens maakt. De oorsprong van het woord komt van het Latijnse ‘manus’: met de hand aanpassingen maken. Manipuleren is dus iets met je handen aanpassen. Dat lijkt mij een mooi iets. En het is helemaal tof als je die elektronische muziek kan combineren met band en live optreden. Of, soms, het gewoon lekker voor jezelf op je zolderstudio houden.”

 

The Cinema Escape live aan het werk zien? Aanstaande donderdag 20 april speelt de band zijn eerste show ooit in Sugarfactory.

 

Meer van dit soort verhalen lezen? Word voor 10 euro per jaar lid van The Daily Indie (en profiteer van heel veel kortingen, goodies en aanbiedingen!).