In première: met filosofische psychedelica herrijst Price als een feniks uit zijn as en laat de wereld het kraakheldere Settle en Centennial Tree horen
13 april 2018
Het is geen compleet nieuwe band, maar om te zeggen dat alleen de bandnaam is veranderd: dat niet. Zie het meer als een feniks die uit zijn as is verrezen. De band die je voorheen kende als Creepy Karpis, heet nu Price en heeft nieuwe gezichten, nieuwe tunes, nieuwe ambities en een nieuwe sound. En we moeten zeggen: dit bevalt ons uitstekend.
Waar we de band kende van de gruizige garagesound, klinkt alles nu een stuk cleaner, dieper en gelaagder. De garage-invloeden van Thee Oh Sees zijn bijvoorbeeld nog zeker te horen, maar het is een doorontwikkelde vorm van het genre, meer als Mikal Cronin bijvoorbeeld. De nummers zijn langer, klinken beter uitgewerkt en er is langer aan gesleuteld in de studio. Alsof het stof van de tape is afgeblazen en er een kraakheldere opname tevoorschijn is gekomen.
Omdat er zoveel veranderd is, besloten we frontman Marnix Visscher een aantal vragen te stellen over het nieuwe hoofdstuk van zijn band onder de naam Price.
We kenden jullie als Creepy Karpis, maar gaan nu door het leven als Price. Wat gebeurde er allemaal in de tussentijd?
“Wij zijn ongeveer een klein jaartje ertussenuit geweest, in die tijd kreeg ik het druk met Korfbal maar heb ik achter de schermen veel voor Price geschreven. Mede door Korfbal was het nieuwe werk wat ambitieuzer en kreeg ik ook heel veel zin om Creepy weer op te pakken. Ook was ik thuis met Fisscher Price veel bezig met wat kleinere ideetjes uit te werken. Daardoor begon ik mij te fascineren door opnames en productie.”
Ik zie ook een aantal nieuwe gezichten, hoe ziet de line-up er precies uit?
“De band bestaat nu uit Sjors Schaap (bas), Hector ‘Hache’ Garcia (gitaar) en het nieuwe gezicht: Nigel Slaa (drums). Jesper wou er op ten duur uit omdat het allemaal te druk werd met school erbij. Korfbal ging Popronde spelen en ik wou eigenlijk stelselmatig blijven repeteren met Creepy. Hij gaf duidelijk aan dat het voor hem dan niet meer leuk zou zijn. Dat is wel belangrijk, gezien hij een van mijn beste vrienden is. Dus om te voorkomen dat het onze vriendschap zou schaden stapte hij er uit. Nigel is echt een geschenk uit de hemel geweest op dat moment.”
Hoe is de band in jouw visie veranderd?
“In mijn ogen is de band door de tijd natuurlijk gegroeid, de werkethiek is anders, we nemen minder voor lief en er wordt gewoon hard gewerkt. Daarbij komt dat mijn visie ook wat meer vorm heeft gekregen in de zin van wat voor platform deze band eigenlijk zou moeten bieden. Daarom wilden we de naam veranderen. Creepy Karpis was een te definitieve stempel en niemand wist het uit te spreken of te typen. We wilden wat meer flexibiliteit met wat mensen van de muziek konden verwachten, een naam die daar ook esthetisch gezien de ruimte voor biedt was heel belangrijk.”
Hoe is het nieuwe werk anders dan het vroegere werk?
“Ik denk dat een ieder heel makkelijk zelf kan horen wat er veranderd is. Los van het feit dan we van twee minuut durende nummers naar vier minuten zijn gegaan. De productie is nu een stuk meer gelaagd, helderder en harder. Het is niet zo lo-fi meer. Maar ook de nummers zelf zijn voor mijn gevoel wat meer gelaagd geworden. Zowel in instrumentatie als in de stof waar het over gaat. Het is redelijk introspectief geworden. ‘Filosofische psych’ zou je het kunnen noemen met hier en daar een Adventure Time-reference.”
Kun je ons iets vertellen over hoe de nummers tot stand zijn gekomen en waar jullie ze opgenomen hebben?
“Toen Nigel bij de band kwam hebben we veel oud werk gewoon weggegooid. Twee of drie nummers van de oude set bleven, maar dat voelde meer als zijnde setfillers. We zijn meteen begonnen met het nieuwe werk waar ik al een stevige basis voor had liggen in de tussentijd. Door Fisscher Price had ik ook meer een idee van het totaalplaatje van de nummers. Het ging dus snel en dan krijg je de smaak te pakken. Binnen een maandje of twee hadden we nieuwe nummers die een bepaalde cohesie hadden. Dat voelt goed. Toen hebben we deze twee nummers opgenomen bij Elias ‘Freak’ Elgersma, je kent hem wel van Yuko Yuko en The Homesick.”
Nieuwe band, nieuwe singles: wat zijn de plannen voor de rest van het jaar?
“Dat was allemaal niet zo makkelijk nog, op de tweede opnamedag hebben we een ziek auto-ongeluk gehad waar we bijna niet van terug zijn gekomen, maar door Sjors z’n driving skills kan ik het allemaal nog navertellen. De auto is later total loss verklaard, maar we zijn nog wel bij de studio aangekomen om heel verward even de eerste gitaar partijen er op te drukken. Dat is ook een stukje werkethiek natuurlijk.”
Wat zijn de plannen voor de komende tijd?
“De plannen zijn eigenlijk gewoon veel spelen, beter worden, comfortabeler worden in wat we nu doen. Sowieso een video schieten met Hector (Hache) en heel misschien ook nog wel een tweede single uitgeven. Daarna gewoon een plaat opnemen denk ik. Het materiaal is er in ieder geval.”
Vandaag brengt Price samen met Iguana Death Cult een cassette uit via Coaster Records. Op 21 april speelt de band met St. Tropez en Iguana tijdens de officiële Record Store Day Afterparty in Sugarfactory.
