Album Review

Psychedelische slackerpop met een korstje van zwartgeblakerde pizzabodem op Mo Bedick’s The KFC Jones EP


6 augustus 2017

De legende van de slaapkamermuzikant is anno 2017 nog springlevend. De concurrentie mag dan misschien moordend zijn, maar het blijkt nog altijd mogelijk om met niet meer dan een paar instrumenten, zes vierkante meter en degelijke laptop flink wat buzz te veroorzaken. De achttienjarige Maurijn Wieringa weet er alles van. Onder de naam Mo Bedick bracht hij vorige week The KFC Jones EP uit, en die gaat nu als een trein.

Voor wie Maurijn al wat langer volgt, komt dit niet als een verrassing. Na een periode in een andere band te hebben gezeten bracht hij een aantal maanden geleden het dromerige, zwaar psychedelische O-town Shit Town uit, en die plaat deed ook bij ons het stof flink opwaaien. Terwijl wij zaten te hopen op een EP. werkte Maurijn hard door aan nummers als Mik Paddo en Oatmeal. Vorige week was ‘ie er dan eindelijk; The KFC Jones EP. Vijf zwaar melodische nummers, gedrenkt in een flinke bak galm en vol verborgen synth- en gitaarlijntjes. We hadden het ons niet beter kunnen voorstellen.

 

 

Het is die aparte combinatie van stijlen die de muziek van Mo Bedick zo tof maakt. Zelf omschreef hij het als ‘psychedelische slackerpop met een korstje van zwartgeblakerde pizzabodem’, en we geloven het meteen. Aangebrand of niet, deze EP smaakt naar meer.

Bij een EP hoort uiteraard een releaseparty, en die is vrijdag 11 augustus vanaf 20.00 in een loods op Ananasweg 2 in Leiden, en op 4 november kun je de band ook nog eens komen checken bij The Daily Indie Presents Mo Bedick en 45ACIDBABIES in JVC De Schuit. Kicken!