Wegzwijmelen bij een oranje hemel met Tangerine van The Lazy Eyes
24 april 2020
Waar wij ongeveer twee weken geleden al schreven over een aantal steengoede en interessante bands uit Australië, waaronder de ruwe diamant The Lazy Eyes, verblijdt dit psychedelische viertal uit Sydney menig liefhebber met alweer een nieuwe release: genaamd Tangerine.
De band is wellicht nog niet zo lang samen, maar doet in geen enkel opzicht onder voor relatief gevestigde landgenoten als The Babe Rainbow of Moses Gunn Collective. Met slechts één eerdere single op zak, Cheesy Love Song, die overigens heel terecht al meer dan 300.000 Spotify streams heeft sinds de release eind januari, is de band al hard op weg om de rest van de wereld te betoveren met vrolijke, doch melancholische zwijmelnummers. Laat je meevoeren naar een alternatief universum waarin de hemel misschien wel oranjekleurig is in plaats van het gewone blauw.
Op de één of andere manier krijgt The Lazy Eyes het voor elkaar om je te laten verlangen naar een tijd die je waarschijnlijk zelf niet eens hebt meegemaakt. Een tijd vol Volkswagenbusjes, hippies, felle kleuren en lange rondzwierende jurken. De band serveert de luisteraar een eclectische cocktail waarin diverse pop-, psych- en rockinvloeden stevig door elkaar zijn gemixt. Tangerine start bijvoorbeeld met een aan anticiperend basgeluid, dat even later gevolgd wordt door een zoetsappige popmelodie. Interessant is hoe de band lijkt te streven naar een harmonieuze synergie, waarin deze twee stijlen gecombineerd worden tot een gelaagd geheel. Het moet zeker gezegd worden: Tangerine klinkt verrassend geraffineerd en doet bij vlagen sterk denken aan het gitaarwerk dat The Brian Jonestown Massacre, Allah-Las of misschien zelfs wel The Beatles, zo siert.
Ongetwijfeld ligt er een rooskleurige toekomst voor The Lazy Eyes in het verschiet met steun van landelijk radiostation Triple J. Voor nu moeten we het helaas nog even doen met twee singles, maar genoeg tijd om die in quarantaine alvast grijs te draaien.
