Vrouwen, gevederte en iets te veel plezier: Dirty Projectors terug met Break-Thru
14 mei 2018
‘What’s up / how’s it going?’ Daar klinken de eerste regels tekst van David Longstreth sinds 2017. Niet al te lang geleden, toen de man nog flink in de kreukels lag. Hartzeer om Amber Coffman, moeilijke tijden die Longstreth op I See You verwoorde met ‘heaven knows we’ve been to hell / heavy, hard and far – how we fell’. Toch verschijnt daar tegen het einde van de nacht alweer het eerste spoortje licht: David Longstreth terug op aarde.
Dat was 2017, waarin we de muzikant nog interviewden. In hetzelfde jaar debuteerde Amber Coffman met een lijzig en ongevaarlijk debuut dat geruisloos onder de radar bleef. Longstreth produceerde. What’s up / how’s it going? Zou je de vraag retourneren, dan mag je blijkens Break-Thru verwachten dat Longstreths leven bepaald niet stil heeft gestaan. Op Break-Thru zingt hij over fragmentarische muziek over de bekoorlijkheid van een vrouw.
Een mondharmonica blaast, een geluid knarst, een gitaar pielt. Longstreth heeft lol, hij zingt: ‘Her electricity opens my days like she always knew / I feel like affinity, look at me, a deity‘. In het tekstvel trekt hij cineast Federico Fellini, Julian Casablancas, de schim van Kanye West en bijbelboekschrijver Prediker tevoorschijn. En ondanks dat er nog altijd niets nieuws onder de zon is zingt Longstreth toch maar over de schoonheid van een vrouw; in de videoclip laat hij zich omringen door vrolijk gevederte.
Longstreth is blij en dat mag. Dat er na een tijd van verdriet maar weer eens lekker lol getrapt mag worden. En toch, de uitbundigheid bevreemd. David Longstreth in een ballenbak.
Lamp Lit Prose verschijnt op 13 juli.