Feature

The future is female, toch?


20 september 2017

Ik hou persoonlijk niet van cijfers, al helemaal niet van statistieken en verkies filosofie over wetenschap, maar soms zijn cijfers noodzakelijk om de stand van zaken kristalhelder te maken voor de onwetende, ontkennende en ongeïnformeerde. Het VNPF (Vereniging Nederlandse Poppodia en Festivals) kwam deze week met een jaarrapport waarin één infographic precies deed waarvoor het bedoeld is; de stand van zaken pijnlijk duidelijk maken.  

Behalve de getallen die Trump vaak roept (billions, trillions!), liegen cijfers over het algemeen niet. Zo ook niet deze cijfers: met uitzondering van marketing zijn vrouwen op alle vlakken van de muziekindustrie dun gezaaid.

 

 

Ja, dit is een probleem. Hier al te lang over uitweiden lijkt me zinloos, zoals een discussie met Holocaust-ontkenners zinloos is. Diversiteit is belangrijk. Rufus Kaine schreef dit jaar een reeks artikelen over het gebrek aan vrouwen in de muziek, op en achter het podium. In één van die artikelen wijdde hij uit over hoe in Zweden actief wordt gewerkt om de man-vrouw verhouding gelijk te trekken. Hij zegt daarin het volgende: “Volgens de initiatiefnemers maakt diversiteit de industrie interessant voor een breder publiek en wordt de industrie zo winstgevender. Ik vermoed dat meer vrouwen op sleutelposities nog een voordeel heeft. Het zou seksuele intimidatie in de muziekindustrie kunnen verminderen.”

Waarom de verhoudingen zo scheef liggen heeft veelal te maken met sociaal-maatschappelijke factoren waarin het patriarchaat springlevend is en mannen én vrouwen zich daar – bewust of onbewust – nog altijd naar gedragen. Maar, zoals Otis Redding al zong, “a change is gonna come” 

Er wordt de laatste tijd meer gesproken over het onderwerp vrouwen in de muziek. The Guardian publiceerde een artikel over de schrale hoeveelheid vrouwen op de festival line-ups in de UK en in eigen land deed, naast de eerder genoemde artikelen van Rufus Kain, vooral ook een interview met Roosmarijn Reijmer stof opwaaien. Er is een Chicks in the Bizz-Facebookgroep die af en toe een netwerkevent organiseert, er was het Chicks on a Mission-symposium waar panels en sprekers het onderwerp van meerdere kanten van de industrie onder de loep namen. Popjournalist Klaas Knooihuizen beloofde zeker 50% over vrouwelijke muzikanten te schrijven en op social media spraken – veelal vrouwen – uit de industrie zich uit over het gebrek aan vrouwen op poppodia.

Het leeft. Echt structurele initiatieven lijken er nog niet te zijn, maar het kan haast niet lang duren voordat deze gaan vormen. Wij hopen dan ook van harte dat over een jaar of vijf deze verhoudingen een betere weergave zijn van de maatschappij en de bezoekers van poppodia en festivals.