TDI TIPT: London Calling + Winactie (28 mei)
19 mei 2016
We zijn nog maar amper bekomen van de afgelopen editie van een van Nederlands beste indoorfestivals: London Calling. De volgende editie staat alweer voor de grote houten deur van Paradiso. Waar er de vorige editie vooral de indiepopbands (Amber Arcades, Moon Tapes) het goed deden, zal de tweede editie van dit jaar op 28 mei vooral in het teken staan van vuigheid en raggen.
Voorheen (lees: tot zo’n 10 jaar geleden) deden enkel Britse bands het festival in Paradiso aan, zo stonden onder andere Blur, The Libertines en Slowdive al op London Calling in het begin van hun carrière. Gelukkig beseften de organisators al gauw dat er veel meer talent viel te ontdekken: deze editie, die in tegenstelling tot de voorgaande maar één dag duurt, komen er maar liefst zes van de dertien acts zelfs uit Australië. Naast ons favoriete multi-talent Car Seat Headrest, de vrolijke indie-poppers van Cub Sport, waar we al eerder een lovende recensie over schreven en de Nederlandse garagerockers van Canshaker Pi valt er nog veel meer te ontdekken. Om het je wat makkelijker te maken lichten wij drie acts uit die je absoluut niet mag missen op London Calling volgende week.
Ulrika Spacek
Deze band, afkomstig uit Londen, maakt krautrock van de bovenste plank. Vier jongens die elkaar ontmoetten in Berlijn en spontaan besloten een plaat te maken, mooi verhaal toch? Tot het begin van dit jaar had niemand ooit van deze gasten, totdat daar de plaat ’the Album Paranoia’ uitkwam, een 40 minuten lang durende spacey rock-trip waar je het liefst nooit meer uit wil komen. De gasten zouden al eerder Paradiso aandoen op hun tour met Diiv, die helaas werd gecanceld. Dat wordt ongetwijfeld een uitstekende herkansing op de 28e.
Methyl Ethel
Psychedelische pop uit Australië, hoe kan het ook anders. De band, die zijn debuutalbum Oh Inhuman Spectacle vorig jaar uitbracht, wordt door de media al rustig de nieuwe Tame Impala genoemd, ondanks de korte tijd dat de band bezig is. Een grootse titel, kan je wel zeggen. Het talent voor songwriting en chille vibes creeëren is in ieder geval al duidelijk aanwezig op hun debuut, hopelijk maakt het drietal dit ook waar in de poptempel.
Dilly Dally
Deze gekke Canadezen gaan al een tijdje mee, maar zijn altijd een beetje onder de radar gebleven. Tijd voor verandering, dus! Wat je van deze stoere chicks en heren kan verwachten is indie-rock in de rauwste zin: zelf noemen ze zich grappend ‘#softgrunge’, wat toch wel een goede beschrijving is van Dilly Dally. De muziek hint naar Pavement en Pixies, maar wel met de ballen van Pussy Riot. Wij hopen in ieder geval op hun single Desire van de plaat Sore (door Pitchfork zelfs bestempeld met een dikke 8!).
Cate le Bon
Neem de ietwat spookachtige stem van Nico van de Velvet Underground en de performance van totale gekte van Nina Hagen en je krijgt zo ongeveer Cate le Bon. Deze uit Wales afkomstige singer-songwriter bewandelde op haar vorige drie albums voornamelijk de weg van de postpunk, maar lijkt dat sinds kort allemaal losgelaten te hebben voor haar nieuwe plaat Crab Day. Wat wil je ook: in het leven van de zangeres lijkt weinig normaal te gaan. Enkele jaren geleden kwam haar geboortecertificaat bovendrijven en wat bleek: Le Bon vierde haar verjaardag al enkele decennia op de verkeerde dag. Een mysterieuze en ongrijpbare dame, deze Cate le Bon.
TICKETS WINNEN!
Wil jij zelf naar London Calling op 28 mei?! Wij geven 2×2 kaarten weg! Vertel ons in een mailtje (voor 26 mei) aan prijsvraag@thedailyindie.nl waarom jij nou écht naar London Calling móet. En misschien zien we je daar!