Het is een prachtig nummer, maar niet eentje dat je in de koude kleren gaat zitten. Screen van WWWater gaat over het opkomen voor jezelf als vrouw, nare voorvallen, negativiteit, het leren stellen van grenzen en jawel: onze schermverslaving.
‘Fill the void inside of me, encourage my vanity, love me when I am pretty, masturbate on my selfie‘, zingt Charlotte Adigéry, moeder van WWWater. Eerder schreven we over de muzikante toen ze een paar weken geleden op Paard van Stal Festival speelde in Den Haag. In België is ze namelijk al een soort superster aan het worden en langzaam begint ze ook meer deze kant op te komen. Wat allemaal begon toen de Soulwax-gebroeders haar onder de vleugels namen en haar eerste zelfgetitelde EP uitbrachten (onder haar eigen naam) via hun boutique-label DEEWEE. In hetzelfde jaar bracht ze onder de naam WWWater debuut-EP La Falaise uit en werd ze onder meer meegevraagd op tournee door Young Fathers. In de tussentijd speelde ze haar elektronische alt-R&B op festivals als Eurosonic, The Great Escape, Gent Jazz Festival, Wildeburg en Pukkelpop.
Nu is ze terug met nieuw werk in de vorm van de single Screen, een single waar ze eerder dit jaar in een interview met Noisey al over vertelde. Onder meer over een oud-manager van haar vriend die haar meedeelde dat hij had gemasturbeerd op haar Facebookfoto’s, maar ook over het zijn van een zwarte vrouw in de muziekindustrie en wat ze dagelijks allemaal mee maakt. Een nogal heftig gesprek, dat zijn weerklank heeft gevonden in dit razende nummer dat nogal wat harder is dan we van haar ‘gewend’ zijn. Ergens in de wateren van M.I.A. en Santigold vind je deze track vol vuur en energie. Chaotisch, hard, recht-voor-zijn-raap: dit is een track om te koesteren.
Paard van Stal Festival Vrijdag 31 augustus
Potverdomme, want gaan ze in Den Haag het seizoen lekker openen volgende week met Paard van Stal! In aanloop naar het festival spraken we al met Paard-programmeurs Henk en Eva en de lokale indie-trots Niko. Nu gaan we even inzoomen op een aantal mooie acts die tijdens het gratis toegankelijke festival spelen, want er is genoeg moois te zien.
Genoeg moois om eruit te pikken, ons overkoepelende advies is dan ook om vrijdag 31 augustus lekker het Paard binnen te wandelen met je gratis te reserveren ticket en al dat moois tot je te nemen. Voor een goede portie voorpret zetten wij onze muzikale snorkel vast op en duiken we lekker in de line-up met onder meer bands als Canshaker Pi, Lewsberg, Modern English, Dandana, EUT, The Mauskovic Dance Band, WWWater en The Blank Tapes. Lokaal talent, nationaal talent, internationaal talent: alles is 31 augustus te vinden in Paard!
Foto: Jam de la Crème
Dandana We beginnen met niet zomaar een band, want deze band is dit jaar geadopteerd door Paard en dat doen ze natuurlijk niet om het een of ander. Dandana mengt afro-beats met stevige synths en psychedelische ambient, wat in 2015 resulteerde in het debuutalbum Third World Nightclub, waarmee de band onder meer op Rewire, Sniester, THE LIFE I LIVE en Parkpop speelde. Na een aantal goede studiosessies in Gambia (lees hier het verslag op 3voor12 Den Haag), komt de band dit jaar met nieuw werk op de proppen.
Eerder dit jaar verscheen op Record Store Day nog een split-single met Di-rect, dat uit is gebracht door Paard (en die vast te koop zal zijn tijdens de avond). Ga eerst maar eens kijken naar die liveshow van de band, zonder twijfel ga je daar nog veel meer van horen de komende tijd. En wil je meer weten over de samenwerking tussen Paard en Dandana? In ons interview met de Paard-programmeurs lees je meer over deze samenwerking.
The Blank Tapes Niet alleen lokaal en nationaal talent wordt op de planken van Paard gezet 31 augustus, uit Amerika komt The Blank Tapes naar Den Haag afgereisd. De band die deze zomer nog het prachtige album Candy afleverde, een collectie songs vol folk, rock, surf, psych, soul en pop, zoals we projectleider Matt Adams alweer sinds 2003 kennen! De ontspannen Californische muzikant die graag met zijn hoofd in het verleden zweeft, viert dit jaar alweer zijn vijftiende jubileum en is in die periode een van de actiefste muzikanten van de scene. De multi-instrumentalist nam in zijn eentje honderden nummers op met zijn eight track, maakte zijn eigen album-artwork en boekte in het begin van zijn carrière al zijn eigen tours.
Nu komt hij naar Europa met zijn nieuwe werk, dat hij in Portland opnam met Eric D. Johnson van The Fruit Bats. Een album dat wat grootser en steviger klinkt dan zijn vorige werk en waarmee hij een stevige voet in de aarde zet van de klassieke rock. AllMusic vatte dat laatst nog mooie samen in een kleine ode aan de muzikant: ‘Adams is just a guy playing the kind of music that sounds good to him, not someone trying to make a statement or a buck. That’s a rare and noble quality, and it makes it easy for a jaded music fan to love the Blank Tapes and truly absorb the warmth that Candy shoots out like sunbeams.‘ Luister hieronder voor je gemoedsrust eens naar Other Places, onze favoriete track van het laatste The Blank Tapes-album. Goede Pink Floyd-vibessss!
Foto: Tina Herbots
WWWater
Van iets dichter bij, maar toch uit het buitenland, komt WWWater. Onder meer door de support van Soulwax is geestesmoeder Charlotte Adigéry ondertussen ontploft in thuisland België, want die muzieknerds brachten namelijk haar eerste zelfgetitelde EP uit via hun boutique label DEEWEE en toen begon het balletje ineens snel te rollen. In hetzelfde jaar bracht ze onder de naam WWWater debuut-EP La Falaise uit en werd ze onder meer meegevraagd op tournee door Young Fathers. Dat is niet onopgemerkt gebleven, want dit jaar speelde ze met haar elektro en alt-R&B al op Eurosonic, The Great Escape, Gent Jazz Festival, Wildeburg, Pukkelpop en is Adigéry langzaam maar zeker in een keiharde superster aan het veranderen.
Gelukkig heeft de Gentse muzikante tussen alle interview-afspraken en festivals door nog tijd om lekker naar de Hofstad te komen op 31 augustus. Tijdens Down The Rabbit Hole stond het hutje-mutje tijdens haar show, geniet er dus nog maar van dat WWWater in een kleine setting kunt zien, binnen no-time staat er een dranghek tussen het publiek en de sublieme zangeres. En dan over die muziek… ja, als je mij zou vragen: ‘omschrijf het eens!’ Dan zou ik toch even met mijn mond vol tanden staan (en dat voor iemand wiens beroep het is om dat allemaal mooi aan het daglicht te brengen). Maar weet je: het is vooral onbeschrijfelijk gaaf en dat is toch het belangrijkste. Nog meer over Adigéry weten? Lees dan hier een interview met het Vlaamse magazine Poppunt.
Conjunto Papa Upa Het thema van de avond is wel swingen en kekke indiebands en in die eerste categorie is Conjunto Papa Upa wel een bijzonder fijne smaakmaker voor Paard van Stal. Bij deze uit Britse en Nederlandse muzikanten bestaande band ligt het tempo hoog en zorgt de mix van surf met Caribische invloeden, polyritmische grooves, orgeltjes, lo fi-gitaren, salsa en samba voor een waanzinnig lekker psychedelisch dansfeestje dat je nog niet eerder mee hebt gemaakt.
Met Conjunto Papa Upa is frontman Alex Figueira (ook van Fumaça Preta) op zoek gegaan naar zijn Venezolaanse roots, ben je nieuwsgierig hoe dat er live ongeveer uitziet? Check dan nog eens deze video. De band is bezig met het opnemen van een album lazen we op Facebook, dus zet je de 31ste maar schrap voor dit verse werk dat er ongetwijfeld retestrak in zit geramd bij de band.
Foto: Niek Hage
Lewsberg Een van de grootste, spannendste en fijnste verrassingen komt dit jaar uit Rotterdam en heet Lewsberg. Een band die je (zouden wij zeggen) toch nauwelijks hebt kunnen missen, want van Motel Mozaique, Valkhof Festival, Metropolis, Zomerparkfeest en Oerol: ze gingen dit jaar allemaal voor de bijl van deze rauwe en oprechte gitaarband. Over de single Terrible schreven we eerder dit jaar: “The Velvet Underground en The Fall? Of toch moderne gitaarmeesters als Ought en Parquet Courts? Nee, het Rotterdamse Lewsberg klinkt op hun nieuwe single Terrible vooral als zichzelf. En voor een band die pas vrij kort geleden de kop opstak, is dat bijzonder knap.”
Later mochten we nog de band zijn single Carried Away in première brengen, een song waar precies dat Lewsberg-DNA in is te vinden en waarover frontman Arie van Vliet tegen ons zei: “Carried Away gaat over hoe verfrissend het soms kan zijn om ergens niet bij te zijn. Voor jezelf, maar ook voor de mensen die er wel bij zijn.” Mocht je alles over deze verfrissende DIY-band die zijn eigen wegen bewandeld willen weten, lees dan nog zeker ons interview met de band van vorige maand. En oja: ga Lewsberg checken tijdens Paard van Stal!
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Check!
