Op de kop af twaalf maanden na de release van het alom bejubelde derde album Multi-Love en amper een week na het verschijnen van zijn bijdrage aan het Day Of The Dead-project is er wéér nieuw werk van Ruban Nielson alias Unknown Mortal Orchestra. En net toen je dacht dat de multi-instrumentalist niet funkier kon…
Nielson en kornuiten zijn al pakweg anderhalf jaar vrijwel non-stop on the road en zelfs in de schaarse tussenpozen kan de band zijn instrumenten niet loslaten. First World Problem is het levende bewijs. De rijkelijk gevulde track is overduidelijk opgenomen in een Multi-Love state of mind, want hitje Can’t Keep Checking My Phone ligt opeens weer vers in het geheugen. Vooral in groove en thematiek kennen de twee tracks een hoop parallellen, maar wat de dansbaarheid betreft spant First World Problem de kroon. De weelderige electrodrums, de swingende discovocalen en de majestueuze trompetten zijn voldoende om te wensen dat die vier minuten er vele malen meer waren. Maar goed, dat is een natuurlijk een first world problem.
De tweeling Aaron en Bryce Dessner van The National zijn een heel speciaal project begonnen. Day of the Dead is een 59-delige ode aan het legendarische The Grateful Dead.
Op dit conceptalbum werken heel veel vette acts met de broertjes, waaronder Real Estate, Courtney Barnett en Kurt Vile mee. Ook Unknown Mortal Ochestra mocht een aandeel leveren en waagde zich aan het funky Shakedown Street. Dat resulteerde in een versie die een tikkeltje vreemder, sneller en nog funkier is, alsof de geest van wijlen Prince bezit heeft genomen van Ruban Nielson en de zijnen.
De carrière van Jaakko Eino Kalevi heeft de afgelopen jaren gigantische transformaties ondergaan. Zo controleerde hij twee jaar geleden nog tramkaartjes in Helsinki en zo behoort hij nu tot een van onze indiehelden. Afgelopen jaar toerde hij alleen al samen met Unknown Mortal Orchestra de wereld over, stond hij op Incubate en deed hij een Subbacultcha-show. Nu is onze Finse god met de glanzende lokken weer terug in Nederland: voor een gig in Sugarfactory dit keer. Laten wij daar nou net kaartjes voor hebben liggen!
Bekijk hier nog eens rustig onze TDI Video terug, waar hij het nummer Room speelt!
‘Multi-Love’ is een overduidelijke verwijzing naar de polyamoreuze relatie van frontman Ruban Nielson. Het thema van de plaat is 180 graden omgedraaid na voorganger ‘II’, van duistere gedachten, naar het overdadige optimisme van ‘Multi-Love’. Nielson, berucht om zijn insomnia en familieproblemen, heeft door zijn werk als muzikant vaak moeite gehad met zijn rol als vader. Het continue touren had drastische gevolgen voor zijn mentale gezondheid en was een reden voor het veelvoudig gebruik van drugs.
Tijdens het schrijven van ‘Multi-Love’ probeerde Nielson zijn leven helemaal om te draaien. Een driehoeksrelatie begon, een utopische ervaring die hem dreef tot het schrijven van een album over het vinden van een (persoonlijke) utopie. Net als het getatoeëerde oog dat uit Nielsons nek staart, kun je niet om ‘Multi-Love’ heen. De plaat staart je aan, helder en scherpzinnig, een herontwaking van de muzikaliteit van de bandleider.
Hoewel de versterkte vermenging van soul ten opzichte van de vorige platen interessant is, kan het sporadisch ook te overduidelijk zijn. Vooral Like Acid Rain doet af aan de rest van de plaat door de Jackson 5-achtige koortjes. Zonde, want de subtiele mengeling van soul zonder overdadige nasmaak was juist hetgeen dat Unknown Mortal Orchestra sterk maakte. Toch blijft ‘Multi-Love’ een geweldige plaat, wat bewezen wordt door nummers als The World is Crowded, de titeltrack en de trompet geladen Necessary Evil. Je kunt niet meer om Unknown Mortal Orchestra heen. UMO is life.
Optimisme, daar draait Unknown Mortal Orchestra’s derde plaat ‘Multi-Love’ om. Dat is weleens anders geweest. Ten tijde van ‘II’ (2013) ging zanger Ruban Nielson door een diep dal van drugsproblemen en eenzaamheid. Nu, twee jaar later, wil hij een goede vader zijn.
Toen Unknown Mortal Orchestra uit Portland in 2011 zijn eerste plaat uitbracht, hanteerde het één tactiek: tegen alles ‘ja’ zeggen. De strategie werkte, maar misschien iets te goed: de driekoppige band tourde uiteindelijk maar liefst anderhalf jaar de wereld over. Klinkt wellicht als een droom, maar dat gold niet voor Nielson. Zijn gezin was thuis in Portland, terwijl de reizende frontman zich steeds eenzamer voelde en almaar dieper wegzonk in drugsmisbruik. Op zijn dertigste verjaardag nam hij zelfs zoveel middelen dat hij wakker werd in het ziekenhuis.
De tweede plaat ‘II’ uit 2013 stond vol met verwijzingen naar die eenzaamheid, met als meest veelzeggende tekstfragment de zin ‘isolation can put a gun in your hand’ op From The Sun. Het donkere album betekende de doorbraak van Unknown Mortal Orchestra.
Op een koude dag in februari is Nielson in Amsterdam om te praten over zijn nieuwe plaat ‘Multi-Love’. The Daily Indie treft hem in hotel De Hallen. Hij oogt ietwat onzeker, en verstopt zijn haar onder een bolvormig petje. Toch gaat het nu echt stukken beter met de frontman. Zijn excessieve drugsgebruik is voorbij, en hij wil nu vooral een goede vader zijn. Tijdens het vorige album, zo vertelt Nielson, was hij alleen maar met zichzelf bezig.
Dat is nu wel anders: “Ik heb twee kinderen en ik hou van ze”, zegt hij. “Ze zijn cool. Ik begon te denken: ik wil ook dat ze mij gaan zien als hun coole vader, in plaats van die arsehole uit die band. Mijn zoon Mobius is vijf, mijn dochter Iris vier. Terwijl ik in deze band zat, groeiden zij op. Er zijn tijden geweest waarop ik echt heel veel drugs gebruikte. Ik heb de rekeningen altijd betaald hoor, maar ik ben gewoon niet echt een goede vader geweest. Dat moest ik omkeren.” Hij denkt even na en zegt: “Hoe kun je goed met anderen omgaan als je te fucked up bent om met jezelf om te gaan? Dat was mijn probleem, ja.”
Je optimisme valt terug te horen op ‘Multi-Love’. Dit album klinkt een stuk opgewekter dan ‘II’. “Dat klopt. Ik heb voor deze plaat veel nagedacht over Utopia. Je weet wel: de ideale wereld. Vroeger maakten mensen films over hoe geweldig de toekomst zou zijn. Ik heb de laatste tijd veel toekomstfilms van nu bekeken. Wat me opviel was dat men de toekomst langzaamaan is gaan zien als een dystopie. Het zijn allemaal post-apocalyptische zombiefilms. De toekomst wordt steeds neergezet als een slecht, donker iets. Maar ik vind: als we niet positief naar de toekomst kunnen kijken, hoe kunnen we er dan wat van gaan maken met zijn allen?”
Nielson vertelt dat hij geobsedeerd is door de jaren zestig: de burgerrechtenbeweging, het feminisme en ‘alle progressieve ideeën’. Toch, een hippie mogen we de John Lennon-brilletjesdragende frontman niet noemen. Hij komt uit de punkscene en beschrijft zichzelf eerder als antihippie. Flowerpower vindt hij ‘bullshit’. “Maar zoals de maatschappij nu draait, is ook verkeerd. Met neoliberalisme heb ik niets. In de jaren zestig waren er goede ideeën, maar die mislukten. We hebben veertig jaar met die mislukkingen moeten omgaan. En het gevolg daarvan is bijvoorbeeld de sterke klimaatverandering. We zouden de oude denkbeelden nu moeten opstoffen en toe gaan leven naar Utopia.”
Aan de onderkant van zijn hals heeft Nielson een oog getatoeëerd, waardoor hij je continu met drie ogen aankijkt. Wat is het verhaal hierachter? “Dit is een derde oog, dat staat voor communicatie. Ik wil met andere mensen in verbinding staan. Kijk, ik heb ook ringen met dat oog.” Hij wijst ernaar en vervolgt: “Mijn bassist zag in Zuid-Korea iemand met deze tatoeage en zei: ‘dude, kijk, dat lijkt op jouw ringen!’ Ik vond het er creepy maar cool uitzien, dus ik besloot een zelfde tatoeage te nemen.”
De tattoo staat dus voor communicatie. Hoe goed ben jij in communiceren? “Ik heb er wat problemen mee soms, maar daar is mijn muziek voor. Ik communiceer door mijn muziek. Zo kan ik dingen gemakkelijker uitleggen.”
Je bent een fan van de Nederlandse schilder Vincent Van Gogh. Hoe hebben zijn schilderijen je muziek beïnvloed? “Van Gogh schilderde niet wat anderen van hem verwachtten, maar hij maakte zijn kunst precies op de manier waarop hij dat wilde. In zijn tijd werd hij niet begrepen, maar toch groeide hij uit tot een grootheid in de kunst. Kortom: maak kunst op de manier waarop het goed voelt en hoop dat anderen het ook kunnen waarderen.”
“Ik heb natuurlijk meer veel meer mazzel gehad dan Van Gogh. Ik heb een label en ik kan ongestoord doen wat ik wil. Toch dacht ik in het begin dat iedereen mijn muziek zou gaan haten. Ik maakte psychedelische muziek met veel gitaarsolo’s. Alle bands om me heen in Portland speelden elektronische muziek, dus niemand gaf een fuck om gitaarsolo’s. Nog steeds zijn ze niet in de mode, maar for some reason I’m allowed to.”
Je eerste platen klonken erg lo-fi. Die sound heb je losgelaten op ‘Multi-Love’. Hoezo? “II’ voelde als een sequel van mijn eerste plaat. Ik stond mezelf toen toe nog eens hetzelfde te doen als bij mijn eerste plaat, maar op ‘Multi-Love’ wilde ik het anders aanpakken. Ik wilde kritisch naar mezelf kijken. Zou het interessant zijn om opnieuw een lo-fiplaat te maken? Ik dacht het niet, het was tijd voor iets nieuws. De liedjes op ‘Multi-Love’ zijn songtechnisch vergelijkbaar, maar de sound is breder.”
Je experimenteert op ‘Multi-Love’ met R&B. Hoe is dat zo gelopen? “Dat heeft met Frank Ocean te maken (lacht). Op een dag belde Def Jam (label – red.) me. Ze zeiden: ‘Frank Ocean doet een opnamesessie in Florida. Kun je morgenochtend met het vliegtuig daarheen komen om wat gitaarpartijen in te spelen?’ Ik had zoiets van: ‘sure’. De volgende dag bevond ik me een luxe studio in Florida die ook gebruikt wordt door mensen als Pharrell Williams. Ik ben DIY-studio’s gewend, dus dat was een behoorlijke ervaring.”
“Ik weet niet eens of iets wat ik heb gespeeld uiteindelijk op het album terecht komt. Toch heeft het me wel geïnspireerd. Ik bedacht me dat R&B niet een miljoen mijl verwijderd is van wat ik doe en besloot het genre te gebruiken. Dat pakt soms gek uit. De titeltrack vind ik op een of andere manier bijvoorbeeld erg op Destiny’s Child lijken.”
Van kille lo-fi naar warme R&B: het lijkt echt beter met je te gaan. “Inderdaad. Weet je, ik ben altijd goed geweest in muziek maken, maar niet in een goed mens zijn. Ik wilde creatief zijn en avontuurlijk leven, maar ik wilde mezelf niet kapot maken. Dat probeer ik nu beter in balans te houden.”
Gaan we weer: nieuw werk van King Gizzard & The Lizard Wizard (die we laatst nog in ons blad op de cover hadden staan! We trappen af met de nieuwe single God Is In The Rhythm van het in mei nieuw te verschijnen album ‘Quarters’. Hun laatste – en nog steeds snoeihard rockende – album ‘I’m In Your Mind Fuzz’ kwam pas november 2014 uit, maar dit tempo zijn we inmiddels wel gewend van de band.
Ook de hang naar de Unknown Mortal Orchestra-achtige sferen komen ons bekend voor. Single God Is In The Rhythm staat weer bol van de schichtige gitaarloopjes en hoge, subtiele zangpartijtjes. Iets minder psychedelisch dan het ‘vol gas’ werk dat we aan de andere kant ook kennen van de band, maar juist door die afwisseling weet de band het altijd spannend te houden.
Concertagenda week 21
Amsterdam is deze week de plek waar het gaat gebeuren: Indiestad is afgelopen weekend begonnen. De hele week wordt de stad overspoeld door indiebandjes die op meerdere plekken zullen optreden met als afsluiter natuurlijk het London Calling festival. Gelukkig treden veel bands ook op buiten de ring en hoeft niemand dus iets te missen. Pak de agenda want het wordt een drukke week!
Deerhunter
De melancholische combinatie van shoegaze, noise en dreampop van Deerhunter is iets wat het enorm goed doet op een podium. Jammer genoeg zijn Bradford Cox en zijn kompanen niet al te vaak in Nederland, extra reden dus om dit keer zeker te gaan kijken. Laat je meevoeren door de experimentele tonen en dromerige zang.
Maandag 20 mei, Vera Groningen.
White Fence
Weer een Californiër die het goed doet ten tijde van de hedendaagse sixties-revival. Vergelijkingen met The Kinks en The Beatles zijn snel gemaakt, maar wat maakt het uit als het lekker klinkt en frontman Tim Presley live de ene solo na de andere laat horen. Wij zijn overtuigd.
Maandag 20 mei, OT301 Amsterdam.
Palma Violets
De belofte van 2013: de Britse band Palma Violets. Op basis van maar één nummer en een ontzettende sterke live reputatie kregen ze een recorddeal. De single Best Of Friends werd door NME uitgeroepen tot 2012’s nummer van het jaar. No nonsense indie rock waar vele invloeden in te horen zijn, maar wat bovenal heel erg lekker klinkt.
Dinsdag 21 mei, Doornroosje Nijmegen.
Phosphorescent
Phosphorescent draait alweer enkele jaren mee en heeft inmiddels een groot repertoire. Het is dan ook bijzonder dat ze voor maar 12,50 in Rotown staan (enigste show in Nederland overigens). Deze singer songwriter maakt een mix van americana, folk en lo-fi en zoekt steeds weer de grenzen op.
Dinsdag 21 mei, Rotown Rotterdam.
Unknown Mortal Orchestra
Ruban Nielson is het muzikaal brein achter Unknown Mortal Orchestra. Nadat hij stopte bij de band The Mint Chicks en een normale baan wilde, raakte hij toch weer aan het experimenteren met psychedelische demo’s. Inmiddels is er ook alweer een tweede cd! Voor fans van lo fi, indie rock en psychedelica.
Na een succesvolle eerste buiteneditie in de Tolhuistuin afgelopen weekend is het nu tijd voor het echte werk. London Calling heeft weer een line-up waar je u tegen zegt en waarvoor je most definitely naar de hoofdstad moet afreizen. Zo komen: Palma Violets, Unknown Mortal Orchestra, Metz, Beach Fossils, Jagwar Ma, Mount Kimbie, The Griswolds en nog veel veel meer.
Vrijdag 24 en zaterdag 25 mei, Paradiso Amsterdam.
Verder deze week
Woods. Maandag 20 mei, Paradiso Amsterdam.
The XX. Maandag 20 mei, Heineken Music Hall Amsterdam.
The Besnard Lakes. Dinsdag 21 mei, Paradiso Amsterdam.
In januari kwamen we ineens de Portlandse porno(snorren)band Wampire tegen met het singletje The Hearse, die was geproduceerd door Jake Portrait van Unknown Mortal Orchestra. We interviewden in alle nieuwsgierigheid direct de band voor Issue #04 van ons magazine en konden in de tussentijd niet wachten op debuutplaat ‘Curiosity’. Nu is de plaat dan eindelijk uitgekomen (via Polyvinyl), en we kunnen met alle blijdschap vertellen dat hij niets minder dan ongelooflijk lekker is. De spooky en ietwat vage sound van de band, geven de sterke nummers net dat beetje (heel veel) extra.
Met een totaal van acht nieuwe nummers en clips zou je de dag wel weer door moeten komen. Zeker met de kakelverse nummers van James Blake, Mikal Cronin, Pien Feith POND, CHVRCHES en wat al niet meer. Enjoy!
Daarnaast ook muziektips, recensies, een concertagenda en een interview met de oprichter van het label Trouble In Mind Records.
BESTELLEN
Via zine@thedailyindie.nl kun je een bestelling plaatsen. Afhalen van de zine in Utrecht kost 1 euro, via de post 2,50 euro. *de eerste druk van de zine is inmiddels uitverkocht, bij nieuwe bestellingen zullen er nieuwe zines moeten worden gedrukt.
Unknown Mortal Orchestra is het muzikale kindje van Ruban Nielson, oorspronkelijk uit Nieuw-Zeeland, nu woonachtig in Amerika. ‘II’ is de opvolger van het titelloze debuutalbum dat in 2011 verscheen, en zorgde voor een kleine hype rond UMO.
Door Lisa de Jongh
Er is op het nieuwe album een grote vooruitgang geboekt: ‘II’ klinkt ambitieuzer en inventiever, en is zelfs naast zijn rammelende voorganger redelijk geordend en ruimtelijk te noemen.Het vintage geluid van UMO en het denkbeeldige laagje stof waar de liedjes onder liggen, worden netjes afgewisseld met modern muziekspel; de gitaarpartijen van Nielson zijn fris en licht, de drums klinken ver op de achtergrond.Om maar wat referentiekaders te schetsen: denk Tame Impala zonder de effectenbakken, of Smith Westerns zonder de scherpe hooks. De tien nummers op ‘II’ blinken uit in minimalisme en eenvoud, zonder een moment te leeg te worden. In tegendeel: Nielson heeft de perfecte balans gevonden tussen ouderwets en modern (So Good At Being At Trouble), aanstekelijk (Swim and Sleep Like A Shark), traag (Monki), experiment (Dawn) en recht door zee (Faded In The Morning). Het geheel, kijkend naar de productie-skills van Nielson zelf, klinkt echter een tikkeltje dof. Afgezien daarvan, zeker een kanshebber voor de jaarlijstjes.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Check!
