The Daily Indie Presents Feng Suave (06-12) & EUT (27-01)
Op zoek naar een mooi Sinterklaas- en/of kerstcadeau? Wij presenteren twee schitterende bands van eigen bodem in december bij onze vrienden van Poppodium 013 in Tilburg. Daar mogen we namelijk de shows hosten van Feng Suave op de zesde en EUT (verplaatst van 28 december naar 27 januari*). Ideaal om je eet- en alcoholroes er eens goed uit te zweten tijdens deze donkere dagen in het altijd gezellige skatehal Hall Of Fame, waar 013 de shows presenteert.
Het extra goede nieuws is dat je dikke kans op vrijkaarten maakt voor deze Tilburgse shows. Maar hoe dan? Nou, door lid te worden van The Daily Indie voor een tientje per jaar!
De band is nog niet zolang bezig, maar speelde al de ene na de andere mooie show nadat de eerste singles van Daniel de Jong en Daniel Leonard Elvis gelijk viral gingen. Ook niet zo vreemd, want die zijn nu eenmaal verdomd lekker en fans van bands als Jungle en Homeshake weten die snel te vinden (en zeer te waarderen). In Engeland zijn ze inmiddels ook al een tijdje fan, zo speelde de band zijn eerste show in Londen en die was al ruim van tevoren uitverkocht. Maar joh, wat wil je ook? Check hieronder de schitterende en uiterst subtiele en funky livesessie van de band tijdens Into The Great Wide Open en je begrijpt waarom! Op 6 december zie je de boys live in Hall Of Fame.
De stuiterballen van EUT
Als je ons een beetje volgt, dan moet je de stuiterende poppers van EUT haast wel een keertje tegen het lijf zijn gelopen. Of simpelweg in het echte leven, want de band speelt zich een slag in de rondte. Zo lieten we een denderende livesessie van de band in première gaan, maakte de band voor ons een inspiratieplaylist, een verslag van zijn supportshow met Beck in 013, schreven we over de single Supplies en interviewden de band vorig jaar nog. Dat lijkt ons een prima voorbereiding voor EUT zijn show op 27 januari in 013.
Kaarten winnen?
Wil je naar de shows toe van Feng Suave en EUT in 013? Word dan lid van The Daily Indie! Dat word je al voor een tientje per jaar en daarmee ben je ook nog eens een trouwe supporter en vriend van TDI, want op die manier zorg je ervoor dat we onze muziekjournalistiek kunnen blijven maken en gratis kunnen houden.
Op het nieuwste album Greener Than The Other Side gaat The Black Marble Selection op zoek naar het paradijs. Niet via de rechttoe-rechtaan garagerockroute van het debuut, het vijftal bewandelt na het afscheid van zanger JP Lilipaly (“Het voelde als een verkering die uitging”) vaker de kronkelende bospaadjes van melodieuze psychedelica. Maar wat blijkt? Zoals de titel ‘Greener Than The Other Side’ al doet vermoeden, is het ware paradijs gewoon thuis. In Tilburg.
Oké, de Textielstad ziet er met zijn vele blinde muren en rechthoekige flatgebouwen (door Tilburgers cynisch ‘blokkendozen’ genoemd) op het eerste gezicht niet uit als de ‘Garden Of Delight’ waarover op het nieuwe album wordt gezongen. Dat zien de mannen zelf ook. “Maar je moet je niet doodstaren op die lelijke gebouwen”, vindt bassist Malenzie Mac-Donald. “Tilburg moet je méémaken, je moet er de juiste mensen leren kennen.” Daar is drummer Tom van Berkel het mee eens. “Tilburg heeft veel kunstenaars, muzikanten… Veel absurdisten. Die lachen ook om de ‘lelijkheid’ van de stad, maar ze zitten hier wél. Je hebt hier alle ruimte voor muziek en kunst, maar je moet het wel zelf doen.” Dat is misschien wel juist het mooiste aan de stad, vindt hij. “In Amsterdam weet je dat er ’s avonds 113 expo’s, veertien bandjes en vijf clubavonden zijn. Dan ga je ergens heen, je wordt vermaakt en de mensen zijn knap.” Erik Bus, gitarist en tegenwoordig frontman, valt hem bij. “Als je hier een avond niets te doen hebt, is het ‘Fuck… Wat gaan we doen?’ Dan word je ook gepusht om iets te gaan maken.”
Lid van The Daily Indie? Dan maak je goede kans op vrijkaarten voor de show van The Black Marble Selection in Asteriks op 12 mei. Meer informatie vind je hier.
De plaatstelijkse sjoelvereniging
Malenzie schiet in de lach. “Vrienden van mij belden laatst of ik kwam sjoelen, want een van die guys had nog een sjoelbak staan. En ja, wat ga je anders doen behalve zuipen in de stad? Dus iedereen nam z’n vrienden mee en ze zijn een avond gaan sjoelen. Een maand later hadden ze een sjoelvereniging opgericht en stonden ze in het Brabants Dagblad en werden ze uitgenodigd in talkshows om erover te vertellen. Dát is Tilburg. De raarste dingen gebeuren hier en het gebeurt snel.”
“De burgemeester zou ons eens moeten horen, zo trots als we op Tilburg zijn.”
Zo vliegt in het hippe koffietentje (Fritz Kola, ingewikkelde lattes, industrieel interieur; je kent het wel) in het Tilburgse centrum de ene na de andere anekdote voorbij. Hier zit geen band die een heel serieus album te verkopen heeft en wil praten over persoonlijke groei, hier zit een ontspannen vriendengroep in zijn natuurlijk habitat lekker te leuten. Met oprechte liefde voor hún stad. “Het klinkt misschien een beetje beperkt, maar mijn wieg stond hier en ik wil hier nooit meer weg”, zegt Malenzie. “Ik moet alleen m’n vriendin, die komt uit Arnhem, nog overtuigen.” Tom grinnikt: “De burgemeester zou ons eens moeten horen, zo trots als we op Tilburg zijn.”
Deze gasten laten je vanzelf geloven dat in deze stad echt alles mogelijk is. Hun eigen verhaal is ook al zo’n voorbeeld. Als een groep vrienden die elkaar kent van het skateboarden en in de overige vrije tijd een paar akkoordjes had geleerd, vonden ze het op een dag een tof idee om muziek te gaan maken in de stijl van de sixtiesnummers die vaak onder skatevideo’s worden gemonteerd. “We maakten net een maandje muziek en toen hebben we tegen onze vrienden gezegd: ‘dan en dan spelen we in de Hall Of Fame’”, vertelt Malenzie. “Zij zeiden: ‘Meen je dat serieus? Lachen man, dan ga je zwaar af! Dan komen we wel kijken!’ Maar we kregen applaus en toen dachten we ‘hé, hier moeten we mee doorgaan’.”
Transformatie
Twee albums later neemt The Black Marble Selection zichzelf nog steeds vooral niet te serieus. “We maken pas vijf jaar muziek, dus we zijn daar voorzichtig mee”, vertelt Malenzie. “Wij hebben niets uitgevogeld wat anderen nog niet weten. We doen gewoon ons best en zijn dankbaar”, blijft hij bescheiden. Maar dat de groep zich heeft ontwikkeld, is duidelijk te horen op Greener Than The Other Side. “We hadden deze plaat ook niet anders kunnen maken, net zoals dat voor de vorige gold. Die eerste was wat harder omdat we niet echt anders konden. N zijn we allemaal meer melodische dingen gaan luisteren, maar dit is onze sound, we hebben alleen weer wat bijgeleerd. We zitten continu op de limiet van wat we kunnen. We groeien mee met onze muziek.”
“Wij waren die guys die vooral live leuk waren om naar te kijken, waar je bier kon gooien en zo. Maar nu zijn de muziek en de samenstelling anders en willen we dat niet meer zijn.”
Die transformatie betekent dat The Black Marble Selection ook live niet helemaal meer is zoals je de band kende, waarschuwt Malenzie. “We moesten onszelf toch even opnieuw uitvinden. Ik had altijd het idee dat we bekend stonden als… Noem het maar voorzichtig ‘feestband’. Wij waren die guys die vooral live leuk waren om naar te kijken, waar je bier kon gooien en zo. Maar nu zijn de muziek en de samenstelling anders en willen we dat niet meer zijn. Dat wil zeker niet zeggen dat we nu als stijve planken op het podium staan, maar we zijn daarin wel veranderd.”
Verkering
Nog even over die veranderde samenstelling. Zanger Jean Paul (JP) Lilipaly verliet de band vorig jaar, een maand voordat de opnames voor album twee zouden beginnen. Een moeilijk, maar ook onvermijdelijk besluit, legt Erik uit. “We hadden al wat liedjes liggen, en als we in de oude samenstelling door hadden kunnen gaan, hadden we dat sowieso gedaan. We waren begonnen als vrienden en dat zijn we nog. Maar wij waren supergemotiveerd en wilden door, en hij kon dat door privédingen niet meer opbrengen. Dat snapten wij, en hij begreep dat we dan niet met hem door konden.”
Tom: “Het voelde een beetje als een verkering waarbij je allebei eigenlijk al weet dat het over is, maar iemand moet dan toch de knoop doorhakken.”
Maar de studio was geboekt, dus moest de draad snel worden opgepakt vertelt Malenzie. “Wij waren er, de studio was er: let’s do this! Het was zuur dat het ‘uit’ was, maar het was nu eenmaal zo en daarmee was het ook meteen afgesloten. Daarin helpt het wel dat je elkaar al zolang kent, dan weet je wat je aan elkaar hebt.” Het is ook daarom dat de band de vacature voor frontman liever intern wilde oplossen, vertelt Erik. “We hebben in principe alle opties open gehouden, hoor. Maar eerst zijn we om beurten achter de microfoon gaan staan om te kijken of dat zou werken. En toen kwam ik er als beste uit. Ik moest er even inkomen, maar ik deed altijd al tweede stem en schrijf de meeste melodieën, dus dat scheelt.”
Superteam
Dat was niet alleen voor de band een opluchting. Ook producers Marcel Fakkers (The Madd) en Dave von Raven (The Kik), in wiens nieuwe PAF! Studio het album ook werd opgenomen, moeten hem vast even hebben geknepen. Tom: “De studio was al geboekt, maar zij hadden natuurlijk geen idee hoe wij met een andere zanger zouden klinken. Dat was dus wel even spannend.” Malenzie kan het moment nog precies terughalen. “Toen Erik meteen een hele take vol zong, keken wij elkaar aan. ‘Wow, gebeurt dit echt? Is het nu gewoon opgelost?’ Dat hij daar random ging staan en verdomme ook nog de stem had, dat was heel gaaf. En toen Marcel en Dave elkaar aankeken en tegelijkertijd knikten, wisten we helemaal zeker: dit wordt ‘m.”
“Dan kan het zijn dat er iets niet helemaal klopt en wij horen die ‘foutjes’ ook nog wel, maar het klinkt daardoor wel meer ‘mens’ en wat minder machine.”
‘Marcel en Dave’ speelden volgens Erik een belangrijke rol in de totstandkoming van Greener Than The Other Side. “Ze waren echt een superteam voor ons. We zaten zo op één lijn dat we ze volledige vrijheid hebben gegeven om te doen wat ze wilden met die tracks.” Daar komen dus die theremins, fluiten en toetsenpartijen voor het grootste gedeelte vandaan. “Het is wat meer aangekleed, inderdaad. Wat ‘volwassener’, misschien. Maar verder wilden we het wel zo dicht mogelijk tegen ‘live’ aan houden. Daarom hebben we het meeste tegelijkertijd opgenomen, we hebben het echt als een momentopname benaderd. Dan kan het zijn dat er iets niet helemaal klopt en wij horen die ‘foutjes’ ook nog wel, maar het klinkt daardoor wel meer ‘mens’ en wat minder machine. Dat hebben we altijd al gedaan trouwens.”
Gers Pardoel
Sommige dingen veranderen dus niet. Zo blijft ook het skaten onlosmakelijk verbonden aan The Black Marble Selection, al hebben ze daar steeds minder tijd voor volgens Tom. “Muziek heeft het een beetje overgenomen, maar we proberen het nog steeds één keer per week te doen.”
“Maar door het skaten hebben we wel ons netwerk”, zegt Erik. “Die scene is in Tilburg heel klein en hecht. Iedereen doet iets anders, maar er is wel veel waardering voor elkaar. Daar kennen we dus ook de Tilburgse helft van The Kik van, maar bijvoorbeeld ook Gers Pardoel. Wist je trouwens dat we in zijn clip spelen?” Malenzie veert op. “Ja! Echt waar! In die clip van Met Mij! Gerwin (Gers, red.) had ons als figuranten uitgenodigd, gewoon omdat ‘ie ons toevallig kent. Nou, dat leek ons wel vet. Op het einde van de clip komt hij op een soort afterparty, en ergens achterin, tussen al die zwoele R&B-chicks, staan wij dus als vijf van die klaplopers, haha!”“Maar dat is nog niet het mooiste”, lacht Tom. “Wij hadden nog niet gegeten, en na zo’n lange filmdag krijg je honger, dus Erik had een pizza besteld. Die werd alleen precies tijdens het filmen van dat shot bezorgd. Het laatste dat je in die clip ziet, als je goed oplet, is Erik die een stuk pizza in z’n gezicht duwt.”
Dat dat gewoon kan, dat is dus typisch Tilburg, benadrukken ze nog eens. En daar gebeuren dus echt de raarste dingen als je de juiste mensen kent. Wie met The Black Marble Selection praat, moet ze wel gelijk geven; het gras kan onmogelijk aan de overkant nog groener zijn dan in hun Brabantse betonnen blokkendozenparadijs.
Op vrijdag 12 mei speelt de band een show in Podium Asteriks in Leeuwarden. Als lid van The Daily Indie maak je kans op vrijkaarten! Nog geen lid, voor een tientje per jaar word je lid en maak je gebruik van alle ledenvoordelen.
Voor de fervente indie-fan was het zoeken geblazen, op de zondag van Incubate. Een aanzienlijk deel van de programmering was gewijd aan metal en andere duistere genres. Aan de andere kant is dat natuurlijk precies wat Incubate zo speciaal en bijzonder maakt: interessant, raar, en met vlagen verontrustend.
Met tien podia is er deze Incubate-zondag voor iedereen iets waar je je head op kunt bangen. Voor de indieliefhebbers zijn dat vooral de bands die op de podia van het gratis toegankelijke Incubate Zero te zien zijn. Iedereen is dus welkom om de Cul de Sac binnen te wandelen voor veel relatief jonge bandjes. Zo is er aan het begin van de avond
Fake O’s. De jongens uit Groningen hebben net hun eerste EP uitgebracht en willen die graag aan de man brengen. De energieke hardcore punk krijgt de katerige festivalgangers gedeeltelijk wakker.
Het ietwat minder rockende Kim’s Kroeg is de andere locatie waar mensen zonder bandje terecht kunnen. Hier speelt het jonge duo The Shady Greys een ruige vorm van bluesrock, die bij vlagen wel erg doet denken aan The White Stripes. “Jeetje, wat een heftige muziek”, roept een oudere vrouw aan de bar, terwijl dit een van de meest toegankelijke bands is die vandaag in Tilburg te zien is. Leuk extraatje bij The Shady Greys is de percussie: Française Catherine Coutoux, die ‘em keihard rockt op een cajón, zo’n Spaanse handtrommel. De toevallige passanten kijken hun ogen in ieder geval uit.
Een band die vaker de revue heeft gepasseerd in Tilburg is Dead Neanderthals. Alleen op zo’n cutting edge festival als Incubate kan een band die zo avantgardistisch is, blijven terugkomen. Dead Neanderthals begon ooit onder de noemer freejazz, maar nu is het echt alleen nog maar als noise te classificeren. Geluid dat je lijf letterlijk penetreert. Achter het podium in Extase heeft de band fel wit licht op het publiek gericht. Dat licht dat knippert niet, net als de muziek dat niet doet. Onophoudelijk, een half uur lang. De mensen die hun hoofd op de muziek bewegen, hebben allemaal een andere ritme te pakken. Bij zoiets vrijzinnigs als dit heeft iedereen zijn eigen interpretatie.
We gaan ietswat verdwaasd door naar De Paradox, waar producer en componist Orson Hentschel zal spelen. Net als een dag eerder bij Babyfather is deze man uit Frankfurt een dermate pietje-precies over zijn opstelling op het podium en de bijbehorende licht- en videoshow, dat hij een half uur later begint. Maar dan begint ‘ie ook echt. Gepaard met een drummer creëert Hentschel beukende, herhalende soundscapes, die enorm intens zijn. Veel mensen doen hun ogen dicht. Misschien omdat ze wegdromen, maar misschien ook omdat de combinatie van het licht en geluid tè intens is.
Aan het einde van de avond begeeft het meeste publiek zich richting 013 om de Japanse band Boris te aanschouwen, de band die erom bekend staat elke plaat van genre te veranderen. Zo ook onze fotograaf Jostijn – het resultaat aanschouw je hieronder.
Het schrijvende gedeelte van de delegatie van The Daily Indie maakt een gewaagdere keuze. Want tegelijkertijd speelt in het kleine rockcafé Red Devil een andere Japanse band, eentje die ook lak heeft aan het concept van genres: Vampillia. De tienkoppige band uit Osaka begint heel lief, met piano en viool. Maar de band doopte zichzelf ‘brutal orchestra’ en is inderdaad zo schizofreen als wat. De gitaren voegen metal toe, daarna begint de bassist te funken. Vervolgens springt er een dikke man op het podium. Een roadie of een fan? Nee, het blijkt de schreeuwende, fluisterende, gruntende, snot-spugende frontman Psychic Yamanashi te zijn. Het is een tekenend einde van een zondag op Incubate, die interessant en bij vlagen zelfs verontrustend was.
Voor fans van de indie-cultuur is het vanaf maandag 14 september een week lang feest. Dan vindt er in Tilburg het Incubate Festival plaats, dat vanuit de underground een breed aanbod presenteert aan interessante theatervoorstellingen, films, discussiepanels en heel veel muziek die een breed scala aan genres omvat. Een opmerkelijk veelzijdig en grensverleggend programma dat een spannende ontdekkingstocht vormt langs meer dan twintig verschillende locaties in de Noord-Brabantse stad, waar ruim driehonderd (!) artiesten uit buiten- en binnenland op zullen treden. Wij zetten in deze special onze grootste tips op een rij. (Deel 1 lees je hier!)
Incubate Zero
Na het succes van de eerste editie vorig jaar, is er besloten om het gratis programmaonderdeel Incubate Zero door te trekken. In zeven verschillende venues spelen twintig opkomende bands in minstens zo veel soorten genres. In het weekend van het festival – 19 en 20 september – kun je in de namiddag lekker rondstruinen door Tilburg, op plekken die speciaal voor Incubate Zero zijn geselecteerd. Wij doken in de programmering en hebben daar een aantal fijne verrassingen voor je uit weten te vissen. Zo zijn de snerpende gitaren, intense zangpartijen en zenuwachtige drums van TV Wonder – die we laatst nog voor de camera hadden van ons videoteam – op zaterdag te horen in Bar Babbus.
Een andere niet te missen act op het affiche is Piquet, de band rondom Lien Moris. Ze zal in koffiebar Buutvrij een aangename mix van harde, zweverige en meevoerende psychedelische nummers voorschotelen. Op de zondag kom je tussen de lunch en het avonddiner helemaal tijd te kort. Dan speelt namelijk Nairobi Golf Kid, een sophisticated band die neo-psychedelisch, indierock en zeker experimenteel mag noemen. Zeer prettige band om in Kim’s Kroeg de kater weg mee te spoelen en nieuwe energie op te doen.
Doortrekken kan bij Goodnight Moonlight, de wacky Rotterdamse band die de lusten van Mac DeMarco-fans op deze Tilburgse zondag zal verzadigen in Café Joris. Luchtig tussendoortje is Moon Tapes, dat geheel in de lijn van DIIV en Beach Fossils hun deuntjes af zal draaien in Stadscafé De Spaarbank. Wil je vervolgens opgezweept de avond in gaan, loop dan zeker langs platenzaak Sounds om het intrigerende The Sweet Release Of Death mee te pakken. De Rotterdamse noiserockers balanceren angstig lekker in een curieus schemergebied van duistere pop en rock.
Incubate Craft Beer Fest
In de hemel is geen bier, daarom drinken we het hier! Dat weten ze in het zuiden als geen ander, wat we vast niet uit hoeven te leggen. Ook als Incubater in Tilburg kun je als bierliefhebber bijzonder goed aan je trekken komen. De goudgele rakkers met licht tintelende en gistende schuimkragen liggen overal voor het grijpen en zullen traditioneel weer voor flink veel leven in de brouwerij gaan zorgen tijdens het festival. Op de zondag wordt er van 13:00 tot 18:00 uur zelfs een speciaal bierevenement georganiseerd, in samenwerking met alcohol speciaalzaak T Drinks. De Tilburgers gaan deze middag zeer exclusieve biertjes schenken en iedereen mag aanschuiven na aankoop van een glas en een aantal munten. Deze intense hopsensatie is niet het enige wat op het program staat. Op deze benevelde zondag zal er ook uit een ander vaatje getapt worden door De Hopmannen, die hun verrassende en bijzondere brouwsels meenemen naar het festival. En dat is toch zeker geen klein bier.
Losse muzikale tips
Tussen de honderden bands is het dagelijks haast onmogelijk om keuzes te maken, maar om je op weg te helpen bij het doorhakken van muzikale knopen, hebben we nog wat artiesten die Incubate op zijn kop zullen zetten. Te beginnen bij Wand op maandag, de band die onder de vleugels van onder meer Ty Segall naar steeds hogere hoogtes weet te klimmen. Een psychedelische toverbal die alle kleuren van de regenboog uit zijn instrumenten weet te toveren. De dinsdag staat bol van een aantal Nederlandse bands dat er niet om liegt, zo maken Tamarin Desert, Nouveau Vélo en Rats On Rafts hun opwachting. Verder in de week kun je je lol op met bands die geen vrienden komen maken, maar je op donderdag wel omver komen blazen. YAK, waarmee je in deze issue een interview kunt lezen, slaat live wild om zich heen met rauwe nummers waarvan je biertje spontaan zal gaan schuimen.
Tegelijkertijd speelt Spectres, een stelletje gekke Britten dat het publiek opvreet tijdens hun gig en je daarna weer de zaal uit zullen spugen. Rustig wegdromen na al deze heerlijke herrie, kan bij Death And Vanilla. Filmische psychedelica waar Jacco Gardner persoonlijk fan van is. Op vrijdag gaan we het weekend in met de Schotse electropunkers van Errors. Rare en harde gitaarfunk die van elke ruimte een dansvloer maakt. Halverwege de avond is het tijd voor de ‘feedback galore’ van het Amerikaanse Destruction Unit, psych-noise uit de dorre woestijn gemengd met buitenaardse drones. De dames van LaLuz, die hun net door – heb je ‘m weer – Ty Segall geproduceerde plaat ‘Weirdo Shrine’ uit hebben gebracht. Een bonte mix van surf, garage, girl group doo wop en frivole synthesizers zal diep in de nacht de kleurige sixties tevoorschijn toveren in Tilburg. Dan zitten we alweer in het weekend, waarin het helemaal los gaat. De prachtige Sóley opent onze volgeplande avond, muziek die net zo schitterend is als een IJslands landschap de naam van de venue waar ze speelt: De Muzentuin.
Direct door kun je naar Jaakko Eino Kalevi, een van de grootste favorieten van ons deze week. De in Berlijn wonende Fin maakt zulke fascinerend lekkere muziek, met een tempo dat voor elke gemoedstoestand gemaakt lijkt te zijn. Eens even flink de cirkelzaag aanzetten, doen de heren van Bad Breeding. Liefhebbers van Eagulls, pak deze band mee! Of wat te denken van The Holydrug Couple! Een Chileense band die zich op een eigen psychedelisch niveau kan meten aan de onovertroffen heerlijkheid van de duizelingwekkende kant van Tame Impala. Recht voor je raap de dag afsluiten gebeurt uiteraard met Those Foreign Kids, een verwoestend en furieus strak duo uit Haarlem waar je de afgelopen jaren regelmatig over hebt kunnen lezen bij ons. Met gitaargeluiden die je nog nooit gehoord hebt, detonerende drums plus dito vocalen, blaas je vol een lange, Tilburgse nacht in. De zondag heb je het wel verdiend om even wat rustiger aan te doen, maar het ziet er niet naar uit.
Er wordt nog even een blik bands opengetrokken waardoor je de maandag rustig vrij kunt nemen. Het begint in de middag al met Vision Fortune, een bizarre band met een willekeurig maar vooral intrigerend geluid dat je – tenzij je deze band al kent – nog niet eerder gehoord zult hebben. Daarna gooit PC Worship er nog een schepje bovenop met een ijskoude New Yorkse attitude. Freaky punk die uitstekend in de oren klinkt bij Sonic Youth en Parquet Courts-fans. Artistieke punk om nog even voor op de benen te blijven. Iets rustiger en poppier zal het er bij Lusts aan toe gaan. De Britten blijven de ene indieknaller na de andere uit hun hoge hoed toveren, muziek die klinkt als de gekleurde, kleine spotjes van een discobal die oplichten tegen een mysterieuze muur die is gehuld in het duister. En dan, last but not least, is het tijd voor Happyness! Fuzzy en aanstekelijke indierock die wordt verweven met bizarre teksten en titels – als Regan’s Lost Weekend (Porno Queen) – die worden gebracht alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Fijne weirdness om een week lang Incubate mee af te sluiten. Een week vol ervaringen en openbaringen om nog een flinke tijd op te kunnen teren.
Je knippert even met je ogen of het is alweer bijna tijd voor Popronde 2015. Nou ja, bijna dan. Het rondreizende festival trapt namelijk traditioneel in Nijmegen af op 17 september, waarna a alle nieuwste beloftes van Nederland heen en weer worden geslingerd tussen de veertig leukste steden van Nederlandn tot en met 28 november. Huh, veertig? Ja, Popronde is uitgebreid naar de zondagen en dus was er ruimte voor negen steden meer. Ook Assen, Heerenveen, Heerlen, Hengelo, Hilversum, Hoorn, Roermond, Weert en Zutphen zullen worden aangedaan.
De giga-tour zal traditiegetrouw worden afgetrapt in Nijmegen en de grande finale zal plaats vinden in Amsterdam. Over wie er dan de podia zullen betreden is nog niks bekend. In het verleden prijkten onder andere John Coffey, Yuko Yuko, De Staat, Kensington, Lucky Fonz III, Pauw, IX, Blaudzun, The Afterveins. The Black Cult, The Elementary Pinguins en Twin Shades op de posters.
Bekijk hieronder de data en steden op een rijtje!
17/09 Nijmegen 22/10 Utrecht
18/09 Apeldoorn 23/10 Venlo
19/09 Zwolle 24/10 Dordrecht
20/09 Assen 25/10 Hengelo
24/09 Delft 29/10 Leiden
25/09 Eindhoven 30/10 Leeuwarden
26/09 Deventer 31/10 Oss
27/09 Heerlen 01/11 Hoorn
01/10 Wageningen 05/11 Emmen
02/10 Den Bosch 06/11 Maastricht
03/10 Almere 07/11 Rotterdam
04/10 Roermond 08/11 Zutphen
08/10 Groningen 12/11 Middelburg
09/10 Arnhem 13/11 Alkmaar
10/10 Haarlem 14/11 Sittard
11/10 Weert 15/11 Hilversum
15/10 Heerenveen 19/11 Breda
16/10 Tilburg 20/11 Enschede
17/10 Den Haag 21/11 Amersfoort
22/11 Helmond
28/11 Amsterdam (Eindfeest)
De Kleine Zaal van 013 wordt weer voor een avondje het domein van het fabuleuze Incubate Festival. En ze hebben weer iets moois in petto: op 7 maart speelt Deerhoof namelijk samen met Space Siren en Father Murphy tijdens Incubated in Tilburg. Deerhoof, alweer twintig jaar bezig, is één van de beste obscure noisepop-makende bands die er op deze aardbol rondloopt, Pitchfork had het al over ’the best band in the world’. Het is in ieder geval zeker dat de band niet te missen is op 7 maart!
WINNEN! Wat moet je doen om deze trippy band uit San Francisco live te zien? Alleen maar even een kort, leuk mailtje sturen naar prijsvraag@thedailyindie.nl. Is dat alles? Dat is het! De deadline voor inzendingen ligt op 28 februari!
Onze favoriete singer-songwriter komt naar Nederland en The Daily Indie mag 2 x 2 tickets weggeven voor haar show in Tilburg te 013! We hebben het dan over niemand minder dan Jessica Pratt, de madame die een plaat schreef om innige en eeuwig te koesteren. In het verleden kon je al lezen hoe mooi we dat allemaal vonden, dus het wordt hoog tijd om haar eens in het echt te zien!
WINNEN? Om zaterdag naar Jessica te gaan mag je een mailtje sturen naar prijsvraag@thedailyindie.nl met je naam en als je ons verzekerd dat je haar prachtige plaat koopt (als je potverdomme nog niet gedaan had). Hieronder luister je naar haar nieuwe single Game That I Play.
The Daily Indie heeft rond de feestdagen een mooie actie voor je ! Begin januari is Rue Royale namelijk in het land voor een paar shows en wij mogen twee kaarten weggeven voor elke show! De band speelt van 10 t/m 12 januari in Ekko (Utrecht), ’t Beest (Goes) en 013 (Tilburg). En dat is nog niet alles, want de winnaars krijgen ook nog de nieuwe cd opgestuurd!
Winnen Wil je kaartjes winnen voor een show? Stuur dan een mailtje naar prijsvraag@thedailyindie.nl met je naam en de show waar je graag bij wilt zijn! Inzendingen kunnen tot en met 5 januari ingestuurd worden.
Heel erg fijn, de eerste namen van Incubate zijn binnen! We moeten eerlijk bekennen dat we niet heel veel namen kennen, maar dat is ook precies de bedoeling! Nieuwe bands, nieuwe avonturen, nieuwe vrienden en nieuwe inzichten, het hoort er allemaal bij! We hebben er nu stiekem al zin in! (Hadden we trouwens al gezegd dat het ook helemaal niet zo duur is? Nee hè? Nou, het kost dus maar tachtig euro voor een hele week als je nu je kaarten koopt!)
Incubate 2013 Engelse housepioniers 808 State en A Guy Called Gerald, de invloedrijke indierockband Built to Spill, en de Belgische EBM voorlopers Front 242 zijn enkele van de eerst bevestigde artiesten die in september naar Nederland komen voor een optreden op het Incubate festival.
Incubate is een vooruitstrevend festival in de binnenstad van Tilburg dat dit jaar van 16 tot en met 22 september plaatsvindt. In 2012 trok het festival 15.000 bezoekers uit binnen- en buitenland. Tickets zijn vanaf vandaag te koop via de website www.incubate.org.
Artistiek leider Vincent Koreman over Incubate: “Ik houd van veel verschillende soorten muziek. En ik zie dat anderen dat ook doen. Mensen willen afwisseling en verrast worden met iets goeds dat ze nog niet kenden. Dat kan op Incubate. Daarom groeien we ook ieder jaar denk ik. Incubate focust zich op artistieke vooruitgang. We zetten cutting-edge artiesten van vandaag naast voorlopers van genres. Het is gaaf om housepioniers als 808 State te presenteren naast een technovernieuwer als Pete Swanson. Of de archetypische indierock van Built To Spill naast de experimentele ambient van Tim Hecker. Dat zet ons festival apart van al die anderen. En dan heb ik het nog niet eens over de kunst, films en theatervoorstellingen of de conferentie op Incubate.” De Incubate line-up tot nu toe: Front 242, Built To Spill, A Guy Called Gerald, 808 State, Ceephax Acid Crew, Chris Moss Acid, Mantra, Tim Hecker, Levon Vincent, Worship, Kyle Hall, Prurient, Pete Swanson, Cut Hands, Orthodox, Hieroglyphic Being, Vatican Shadow, My Cat Is An Alien, Grumbling Fur, Vessel, WIFE, Beneath, Dalhous, Kowton, Tyree Cooper, Maston, Mmoss, The Resonars, Shannon & The Clams, East India Youth, Batillus, Iron Witch, Nohome, The Black Heart Rebellion, Carlton Melton, White Manna, Mujeres, Date Palms, Dead Existence, The Soupcans, Plankton Wat, Staer, Heartbeat Parade, Sex Jams, Heirs, Warm Toy Machine, Piatcions, Residual Echoes, Condor Gruppe, Axes, Tinner, Faal, Hessian, Jig Ai, Ahumado Granujo, Nunwhore Commando 666, Satan’s Revenge On Mankind, Stoma, Ben Nash, Nick Millevoi, Fasenuova, Hexis, Lucia Lip en Screw Houston Start Screaming.
808 State, A Guy Called Gerald, Kosmik Kommando, Tyree Cooper, Ceephax Acid Crew, Chris Moss Acid en Mantra maken deel uit van de avond ‘ACID FLASHBACK: 25 years of acid house’ op zaterdag 21 september. Deze avond wordt gehost door het Utrechtse collectief 030303.
Voor informatie over de bevestigde artiesten zie www.incubate.org
Elke donderdag om 15:00u maakt het festival nieuwe namen bekend via het festivalblog www.inlog.org.
Tickets Tickets voor Incubate zijn vanaf nu te koop op www.incubate.org, bij 450 Primera winkels in Nederland en bij Sounds Records en 013 in Tilburg. Er zijn naast passe-partouts voor het volledige festival ook dagkaarten beschikbaar. Overnachten is in het weekend mogelijk op het campingterrein, aangezien de hotels in de binnenstad rond mei vaak al vol zitten. Passe-partout voor alle zeven dagen:
€ 80,00 in de voorverkoop (€ 90,00 aan de deur)
Dagkaarten voor maandag, dinsdag, woensdag en donderdag:
€ 17,50 (€ 20,00 aan de deur)
Dagkaarten voor vrijdag, zaterdag en zondag:
€ 32,50 (€ 37,50 aan de deur).
Campingticket (vrijdag, zaterdag, zondagnacht)
€ 12,50 per nacht en € 32,50 voor drie nachten.
Al deze tickets zijn vanaf donderdag 11 april verkrijgbaar via www.incubate.org .
Concertagenda week 8 Het duurt niet lang meer of de lente begint weer! De zon wordt steeds warmer, bands komen uit hun winterslaap en de zalen in poppodia worden steeds voller. Hier een overzicht waar je deze week moet zijn voor je portie Daily Indie.
Incubated: Jacco Gardner + Dignan Porch + Herrek. Incubate is hét festival om nieuw talent te ontdekken. En gelukkig kan dit vaker dan één keer per jaar. Vanavond de eer aan wonderkind Jacco Gardner, die inmiddels muziekliefhebbers weet te beroeren. Daarnaast zorgt Dignan Porch voor een zonnige noot met psychedelische lo-fi. En dan is er ook nog Herrek, donkere folk uit Rotterdam. En dat voor maar zes euro.
Maandag 18 februari, 013 Tilburg.
Jason Lytle En weer een frontzanger die solo verder gaat. Ditmaal Jason Lytle van de band Grandaddy. Het recept lijkt nog steeds hetzelfde: mooie liedjes met een zielig randje en een grote variatie aan instrumenten. Niet voor mensen met de lente in hun bol.
Dan Deacon Anders dan Jason Lytle gaat het bij Dan Deacon om vreugde. Hij zorgt voor hyperactieve beats met innovatieve elektronica-elementen. Zijn cd’s zijn geweldig, maar doen er niet toe als je naar zijn concerten gaat. Een draaitafel vol knoppen en snoeren met een nerd aan het hoofd. Put your hands up and listen to the DJ! Zie het filmpje van de Bitterzoet en bereid je voor.
Dead Ghosts Gruizige garagerock is iets waar wij geen genoeg van kunnen krijgen. Ditmaal van het viertal Dead Ghosts uit Vancouver. Een rock ’n roll gevoel, in combinatie met lo-fi en een heerlijke zeurstem. Voor acht euro hoef je er niet meer over na te denken of je wel of niet gaat: je gaat!
Woensdag 20 februari, Area 51 Eindhoven.
Calexico Dit gezelschap van zes man maakt een variatie aan muziek: americana, alt-country, indierock, wat bluesinvloeden… You name it! Met ontelbaar veel instrumenten is dit live een groot feest waar zeker gedanst zal worden.
Donderdag 21 februari, Paard van Troje Den Haag.
Vrijdag 22 februari, Tivoli Utrecht.
Mister and Mississippi Het gaat hard met de Nederlandse band Mister and Mississippi. Zoals je in Issue 3 van The Daily Indie al kon lezen gaat het hier om een uit de hand gelopen schoolproject van vier studenten van de Herman Brood Academie. Mooie, rustige indiefolk die enorm fijn wegluistert. Met nog maar net een debuutalbum op zak heeft de band al de Amsterdamse popprijs gewonnen en voor Blaudzun en Patrick Watson geopend. Check het nu voor een tientje of over een jaar voor minstens het dubbele.
Woensdag 20 februari, Paradiso Amsterdam.
Vrijdag 22 februari, De Unie Rotterdam.
Zaterdag 23 februari, Merleyn Nijmegen.
Pissing in the wind En weer een showcase-avond, ditmaal in Utrecht: Pissing in the wind. Ontdek het talent van de toekomst voor maar zeven euro! De eerste editie zal geopend worden met Sky Castles, een indiepop band uit België. Ook BRNS komt uit het zuiden en wordt vergeleken met Alt-J. De dj Dauwd verzorgt ’s nachts de muziek.
April (Release Party) Zaterdag 23 februari, EKKO Utrecht
Goede goedemiddag. De laatste van Incubate is aanstaande en dat gaat een héél mooie dag worden! Ik denk wel dat het één van de mooiste dagen tot nu toe gaat worden. Ga maar na, vandaag staan onder andereJapandroids, Buzzcocks, British Sea Power, The Men, J.C. Thomaz & The Missing Slippers en The Telescopes op het programma!
Euhm, even kijken hoor, hoe laat en waar zullen we beginnen? Ik denk toch bij LUIK om 15.30 in de Pauluskerk. Een mooi stukje muziek om de zondag even rustig te beginnen.
Daarentegen start om 15.45 wel Mark Sultan in Cul de Sac. Je zal wel snel denken: ‘ja hoor, weer zo’n gozer in zijn eentje die een beetje gitaar speelt en tegelijkertijd drums speelt met zijn voeten. Maar I’m telling you, deze gozer is goed. Het is altijd wel een beetje een circusact om te zien natuurlijk, maar wel een heel toffe!
Om 16.00 kun je ook kiezen voor Fawn Spots. Shoegazy noise rock die zich in de Extase mag gaan bewijzen.
Ondertussen kan je ergens iets eerder afhaken om naar Howlin Rain te gaan. Dikke psychedelische blues rock in de lijn van Led Zeppelin, CCR en Hendrix. Om 16.15 in de Kleine Zaal van 013.
Maar dan, om 16.45: British Sea Power dames en heren. Dat wordt toch wel één van de hoogtepunten van dit festival (hopelijk!). Want de zaal waar het zich af gaat spelen heeft nogal eens voor leeglopende zalen gezorgd, vanwege het bijzonder, maar dan ook BIJZONDER slechte geluid. Afijn, Main Room van de NWE Vorst. Hopelijk gaat het goed.
Tegelijkertijd speelt ook The Peep Tempel om 16.45 in Kafee ’t Buitenbeentje. Stevige garagepunk die er goed in zal hakken.
Lastige tijden, want om 17.00 speelt ook nog een PAWS. Een erg veelbelovend indiebandje uit Engeland. Luister hieronder maar eens het liedje Jellyfish. Bijzonder overtuigend, wat live vast ook wel goed gaat komen denk ik. En dat allemaal in Cul de Sac. Vijf uur dus.
En dan speelt om 17.00 OOK nog eens Amen Dunes in 013 in Stage01. Een korte omschrijving: The best lockyourselfinyourbedroom-music you can think of. Prima!
17.30 + Kleine Zaal 013 = Reigning Sound. De laatste ‘mini-LP’ lijkt best wel veel op The Black Keys (na wat research blijken ze ook met de producer van TBK te hebben gewerkt voor die plaat…). Maar met de platen daarvoor is ook helemaal niks mis, Reigning Sound zit een beetje aan de poppy kant van de fuzzy garage-sound. Dat wordt gooeeed!
Dan een persoonlijk hoogtepuntje van The Daily Indie en dat is J.C. Thomaz & The Missing Slippers. Vuige rock ’n roll die de band mengt met sixties en seventies garage en punk-invloeden. Om 18.15 in Kafee ’t Buitenbeentje. Hier vind je een link naar wat nummers van de band (de band is bijzonder inactief op internet).
Vervolgens kan je gelijk door naar The Men. Om 19.00 zal de band de Kleine Zaal van 013 (die vandaag flink wat rockbandjes over zich heen krijgt). Als je de band wilt ’taggen’, denk dan aan ‘punk rock’, ‘garage rock’, ‘indie rock’, ‘guitar riffs’ & een beetje ‘noise’.
Vervolgens kan je gelijk in hetzelfde gebouw blijven, want The Telescopes treden om 19.45 aan in Stage01 van 013.
En dan moeten we onszelf maar op gaan maken voor TheBuzzcocks. Legendarische punkband, hoeven we weinig meer aan toe te voegen denk ik.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Check!
