Submarine Festival
Zaterdag 30 november
Het moest van ver komen, maar de wereld buigt zich weer richting The Sweet Release of Death. De band zit momenteel midden in een zeer aangename stroomversnelling met buitenlandse tours, een denderende show tijdens Le Guess Who?, een collectie eigen fuzz-pedalen, een bevestiging voor Noorderslag en uiteraard de gloednieuwe, gierende mini-LP The Blissful Joy Of Living die van alle kanten bloemen toegeworpen krijgt: wij praten je bij.
Of het nou de Volkskrant, The Quietus, 3voor12, Louder Than War, Lust for Life of Dagblad van het Noorden is: in een complimentenregen rinkelen de sterren rondom het Rotterdamse drietal. Het is ook nogal een ervaring om het laatste album tot je te nemen: TSROD blijft namelijk een band die alles op zijn eigen manier doet en altijd net over zijn eigen grenzen lijkt te stappen, met krakende nummers het resultaat zijn op een botsing van donderende energievelden.
Dat maakt de band een uitdaging voor je hele gestel om naar te luisteren en een genot om mee te stoeien. Het kan soms een paar luisterbeurten duren, maar als je dan eenmaal in het kolkende noise-bad van de band bent gezakt, dan word je opgenomen in een epileptische wereld waar je niet uit bevrijd wilt worden.
Kalverliefde
Inmiddels gaan wij al een tijdje terug met de band, van een review van de allereerste plaat Bulb, een interview in 2014, tot een knetterende videosessie (zie hieronder) en een lang interview uit 2017 waarin we haast biografische de band vast- en blootlegden. Vroeger of later kom je het drietal een keertje tegen, want de bandleden kennen elkaar alweer een jaar of zeventien en een groot deel daarvan maken Sven, Martijn en Alicia samen muziek. Tegelijkertijd zorgde dat voor frustraties en belandde het drietal zelfs in ‘een miserabele periode’, zoals de band aangaf in een mooi interview met NMTH. Iedereen was druk met zijn werk en na al die jaren kwam TSROD in een soort sleur terecht. Zoals in elke lange relatie (misschien komt het je allemaal wel bekend voor), kan het soms lastig zijn om die vonk uit de beginperiode vast te houden en wilde het allemaal niet zo vlotten als de band wilde.
Vaak is het dan einde verhaal óf je komt er twee keer zo sterk uit, maar het kan zomaar breken. In een gesprek met Gigwise vertellen de bandleden dat ze een punt achter de band wilden zetten toen ze een nummer na eindeloze takes maar niet goed op de band kregen. Het water kookte over en de stress vloog recht omhoog tegen de muren. Het was een strijd, maar misschien is dat ergens wel goed geweest: de ambitie was er kennelijk nog steeds om het te laten werken. Het ging misschien allemaal iets langzamer dan gewild en de band maakte hardere keuzes in zijn songmateriaal dan voorheen, maar het resultaat is er naar. De plaat kolkt twintig minuten over van energie, spanningen en een broeierige emoties. Zoiets kun je niet kweken, dat ontstaat.
Grote vuurbal
Het zegt ons in ieder geval veel over de opgekropte sound en gebonden energie die de band ook live van het podium afwerpt, waar TSROD een grote en flitsende vuurbal is, die elk moment kan ontploffen. Er wordt nergens omheen gedraaid, geen seconde wordt verspild. Toch zijn het niet alleen maar muren van geluid die worden opgeworpen, want zoals de band zijn muziek ooit omschreef aan ons: ‘duister met een korrel zout’.
Ja, natuurlijk is het noisey en je haalt je vingers eraan open als je te dichtbij komt, maar de muziek van TSROD is bovenal dynamisch en het nieuwe werk ademt meer dan ooit. Misschien kunnen we het voorzichtig als ‘noisepop’ omschrijven, hoe dan ook smelt de muziek nog altijd als boter tussen je vingers.
Op 30 november speelt The Sweet Release of Death met onder meer The Germans, BEA1991, NIMBUS 3000, Westcoast Cruisers, Poison Lolly en Baby Noises tijdens Submarine Festival in Den Haag.