Beak> & Spill Gold
vrijdag 30 november

Terwijl Beak> met zijn nieuwe album >>> opduikt in de eerste albumjaarlijstjes en onlangs nog de Verenigde Staten kennis liet maken met het nieuwe werk van de band, staan Geoff Barrow, Billy Fuller en Will Young (niet die van Idols) op 30 november in Sugar Factory. Wij geven je zomaar zes goede redenen om deze show niet te missen.

Je zou het trio uit Bristol inmiddels toch wel een keertje tegen moeten zijn gekomen als je ook maar in de verste verte bent te porren voor een goede portie alien-krautrock, want Beak> is alweer sinds 2009 bezig om de sterren uit de hemel te trillen. Het heeft wel een tijdje geduurd voordat de hypnotische plaat >> 2012 op werd gevolgd, maar in de tussentijd is de band met van alles en nog wat bezig geweest. Van soundtracks tot het runnen van hippe platenlabels en met allerlei solo-projecten.

Wij interviewden de band nog in 2012 in Utrecht, waar we de band dezelfde avond een geweldige show zagen geven tijdens Le Guess Who? in De Helling (die staat nog in ons geheugen gegrift en we kunnen je vertellen: dat gebeurt ook niet altijd). De dertigste speelt de band weer eens in Nederland en wel in Sugar Factory, wij geven je een aantal drijfveren om lekker naar Amsterdam te gaan.

Een supergroep (die zich liever niet zo laat noemen)
Misschien komen de namen van deze band je wel bekend voor, zo is Barrow bekend van Portishead, Fuller van Fuzz Against Funk en Strange Sensation, de backing-band van Robert Plant en Young (die Matt Williams twee jaar geleden heeft vervangen) die je mogelijk kent van Moon Gangs. Het project waar hij onlangs het nieuwe album Earth Loop mee uitbracht en waar hij de nodige lovende recensies voor in ontvangst mocht nemen.

De drie kwamen bij elkaar op een uit de hand gelopen kerstfeestje, waarover Fuller vertelde aan ons in het interview: “Ik kan mij in geen velden of wegen meer herinneren hoe dat heeft geklonken. Volgens mij speelde ik toen bas, Geoff zat achter een drumkitje en volgens mij speelde Matt klarinet. Het klonk in ieder geval erg enjoyable.

 

Een band waar je geen grip op kunt krijgen
Wat het nou precies is wat deze band voor muziek maakt? Geen idee, maar wat maakt het ook uit! Het is noisy, een beetje poppy, heeft veel krautrock-invloeden, is rauw, motorisch, gevuld met zware synths, het is dansbaar, transcendentaal en vooral erg verfrissend en uniek. Schimmige muziek waardoor er rare stromen door je hersenen lopen en je zo nu en dan haast je bewustzijn lijkt te verliezen. De band blijft maar cirkels draaien en cirkels draaien, tot je duizelig bent en je om je moeder begint te roepen. Repetitieve ritmes, roterende rode ruis en raadselachtige relikwieën die door de ruimte razen. En op een of andere manier kun je er maar geen genoeg van krijgen.

 

Het nieuwe album
Voor >>> heeft de band goed de tijd genomen en daarmee zijn muziekstroom uitgebreid met een aantal nieuwe vertakkingen. Waar het sterke album >> uit 2012 nog klonk alsof je ontvoerd was door een stelletje aliens die graag naar Neu! en Can luisterde, is de opvolger van dit jaar een stuk helderder. De bandleden zijn op een onbekende planeet uit het schip gedonderd en zijn op zoek gegaan naar nieuwe texturen, klanken en vormen die samen zijn gekomen in misschien wel hun beste album tot nu toe.

Zomaar een aantal waarnemingen, zoals die van Echoes and Dust: ‘>>> is easily their best album and hopefully affords them greater success, the world needs more weird stuff that is not only perplexing but also easy to like and actually fun to listen to.’

The Quietus: ‘With > and >>, most of the music was recorded live with next to no overdubs over several days each and the results were fuzzy, mottled, pig-iron tracks that brandished their rawness and impurities like a badge of honour. On >>>, while everything was recorded live in the Invada label’s studio, the album took a year to make and much more care and finesse has been put into the music in terms of mixing and post-production. This has given the songs a level of refinement and focus.

Rolling Stone: ‘Their third album >>> is, by all measures, their boldest: vocals are emerging from the swamp, drums are getting downright funky (check out the incredible bongo breaks and the once minimalist trio is now open to string arrangements. Cold, weird, retro and ready for a chase sequence.’

The Line Of Best Fit: ‘Reminiscent of Can jamming in Dracula’s castle after a heavy intake of caffeine or a rock ‘n’ roll power trio gate-crashing a hip hop breakbeat seminar, “Brean Down” excels in welding a clattering, loose-limbed rhythm track to the band’s most infectious melody yet.’

 

Live is de band onweerstaanbaar strak
De eerste show die we van de band zagen, was die overdonderende sessie tijdens Le Guess Who? in 2012. Niet alleen zeggen wij dat, een OOR-verslaggever tikte het volgende over die show: ‘Krautrock zoals de Duitsers het ooit bedoelden. Sterk optreden van Beak>, waarvan het ook prima album nogal over het hoofd werd gezien dit jaar.’ En vier jaar later werd ook een 3voor12-verslaggever tijdens Best Kept Secret omvergeblazen door het drietal: ‘Hun songs draaien niet om grootse refreinen, maar om het subtiele samen- of tegenspel van bas en drums, met daar tussendoor bitterzoete synths en gitaar. Het is dreigend en meeslepend, maar dan wel eerder in het lijn van het dansbare Moon Duo dan van het apocalyptische Explosions In The Sky.’

Naast al die hete recensies, is het goed om te vermelden dat de band al een tijdje niet in Nederland is geweest en dat het zomaar even kan duren. De band heeft pas vijf keer in ons land gespeeld. Kun je zomaar spijt van krijgen als je ze deze keer mist…

 

Liefhebbers van soundtracks gaan hier hard op
Niet alleen drumt en zingt Barrow in Beak>, hij runt eveneens het label Invada Records, dat het werk uitbrengt van bands als The KVB en Maria Batkovic en de officiële soundtracks uitbracht van Stranger Things, Mr. Robot en Drive. Nu maakt hij met Beak> muziek die het niet alleen goed zou doen als soundtrack, de band maakte er zelfs eentje en wel voor de film Couple in a Hole (OST is hier te beluisteren). Barrow had daar al iets meer ervaring mee, want naast al zijn projecten is hij onderdeel van een muzikaal team dat soundtracks heeft gemaakt voor Ex Machina, Black Mirror en Annhilation. Voor nog meer soundtrack-madness, check ook zijn project Drokk!

 

Spill Gold verzorgt de support
Deze band volgen we nog niet zolang als Beak>, maar dit jaar hebben we de band wel op een hele uitgebreide manier aan je voorgesteld. Met een première, een tourverslag en een voorbeschouwing op een speciale gig die de band in OCCII speelde. Vorig jaar bracht Spill Gold zijn zelfgetitelde debuut-EP uit, vol klanken die uit het binnenste van de aarde lijken te komen en fans van bands als Suuns en Warpaint goed zal doen. De band tourt veel in het buitenland en trok onlangs nog een tijdje door Engeland. Daar valt de band altijd goed in de smaak, zo werd Spill Gold nog voorgesteld door DIY Mag. De band gaat overigens nog verder Duitsland in als support van Beak>, maar eerst is thuisstad Amsterdam nog aan de beurt de dertigste!


 

WEBSITE SUGAR FACTORY | FACEBOOK-EVENT | TICKETS