REVIEW: The People’s Temple – Musical Garden

 

Het is alweer het derde album van The People’s Temple uit Lansing, Michigan. Eerder uitgebracht door het geliefde Trouble In Mind Records, nu bij Hozac Records. Naar eigen zeggen ‘the most hated record label on earth’. Dat snappen wij dan weer niet helemaal, want ‘Musical Garden’ is boven alles een verdomd sterke en vermakelijke plaat.

 

Vanaf opener Crimson Rose spat het enthousiasme er al keihard vanaf. De sound van de band is niet zozeer retro, het klinkt daadwerkelijk alsof het opgenomen is in de jaren zestig. Zonder problemen kun je deze plaat op een feestje tussen The Sonics, The Seeds en The 13th Floor Elevators draaien, zonder dat het iemand op zou vallen dat dit in 2014 uitgebracht is.  Met de niet te stoppen single Handsome Nick als (heerlijk) voorbeeld, met een tamboerijn die niet had misstaan op de legendarische Nuggets-compilatie.

 

 

 

 

Ouderwets rauw en catchy
Maakt dat uit? Voor mij niet, want The People’s Temple heeft een tijdloze plaat geschreven met nummers die daadwerkelijk niet onder doen voor hun grootste invloeden. En dan kan ik alleen maar zeggen: hoe meer goede muziek, hoe beter! De nummers op de plaat zijn op een ouderwetse manier rauw, en tegelijkertijd verschrikkelijk catchy, zoals Smooth Moves en If You Wanna Roll. Maar ook hemels psychedelisch als I Heard You Singing en I Don’t Mind, dat met tweede, derde en vierde stemmen Beach Boys-achtig lekker is.

 

Via het trippy Male Secretary, het opgefokte Fast Thrills en licht punky Masters Touch en Speak No More is ‘Musical Garden’ een heerlijke en diverse muzikale tuin om in rond te hangen dit voorjaar.
Ricardo Jupijn