REVIEW: Suns Of Thyme – Fortune, Shelter, Love and Cure

 

Zomaar een bandje uit Berlijn dat je van links en rechts van de sokken blaast. Wait, what?! Berlijn? Suns Of Thyme is inderdaad een Duitse band met een verbluffende sound en strakke nummers. En dat komen wij ook niet zo vaak tegen. De band weet een harmonieuze brug te bouwen tussen psychedelische rock uit de jaren zestig en dikke new wave en shoegaze uit de jaren tachtig en negentig.

 

Feedbackende grooves
Het begint allemaal met de duistere opener Violent Eyes, waarbij zanger Tobias Feltes je direct in zijn wereld meesleurt met zijn donkere, heldere en indrukwekkende stem. Het ijs is gebroken, de spanning is eraf en de versnelling gaat omhoog op nummer twee The Way. De drums laten zich horen, de gitaren feedbacken zich een weg door de soepele grooves en de plaat is los.

 

 

 

Wat volgt is een album dat zich niet vast laat pinnen en zijn eigen weg bewandelt. Het up-tempo One Song weet je te hypnotiseren, waar Soma – God For Gods met een opzwepend couplet en een catchy refrein je weer wakker schudt. ‘Fortune, Shelter, Love and Cure’ is dan nog niet op de helft en trekt hem nonchalant door met een sitar op The Years We Go Is Not Enough en het freaky, oosterse Asato Maa.

 

Scherp randje
Het gaat alle kanten op met deze Duitsers. Een levendige plaat met een scherp randje. Misschien niet zo mega-origineel en alles, maar dit kwartet heeft op momenten wel een groove om u tegen te zeggen en een partij nummers die geen moment vervelen. En dat is ook zeker wat waard.