REVIEW: Sleepy Sun – Maui Tears

 

De vijfdelige band uit San Francisco is alweer terug met hun vierde studioalbum, ‘Maui Tears’. Nadat de psychedelische rockband tekende bij het platenlabel van het Engelse festival All Tomorrow’s Parties kreeg de band al snel veel aandacht. Na een heftig jaar met onder andere een tour met Arctic Monkeys verliet zangeres Rachel Fannen de band.

 

De rest van de leden gaven de moed niet op en namen het album ‘Spine Hits’ op met Dave Catching, bekend van Eagles of Death Metal en Queens of the Stone Age-collaborateur. Zonder Fannan bleef Sleepy Sun in een diep gat achter met niet bepaald lovende kritieken. Zullen ze met ‘Maui Tears’ dit gat kunnen dichten?

 

 

 

 

Dynamiek en opbouw
Het album begint sterk met het fijne nummer The Lane waarin direct opvalt hoe goed frontman Bret Constantino en zijn vrienden kunnen spelen met dynamiek en opbouw. Daarna volgen er vergeetbare nummers zoals Words, Everyday Waltz en 11:32. Stuk voor stuk zeker niet slecht, maar ze voelen met hun overdadig jam-achtig karakter te vlak aan. Warme nummers als Outside en Slowdown geven daarentegen wel aan wat de potentie is van Sleepy Sun: warm, melodisch en meeslepend. Na wederom een aantal vergeetbare nummers sluit hun vierde studioalbum af met de heerlijk Pink Floyd-achtige titeltrack Maui Tears.

 

Alhoewel Sleepy Sun met nummers als The Lane, Outside en Maui Tears op hun vierde plaat bewijst dat de band prachtige psychedelische rock kan maken, is het album simpelweg niet sterk genoeg om werkelijk indruk te maken in de overvolle wereld van psychedelische rock.

 

 

Het album ‘Maui Tears’ is te streamen op de website van SPIN.