Playing The Long Game: Panda Bear sombert allenig achter de jeugd aan
17 oktober 2019
Voor de kinderen: Noah Lennox waarschuwde in de aanloop naar Buoys al dat hij met die plaat zocht naar aansluiting op zijn eigen kinderen. De psychedelische solo-trips en moeilijke samples van voorgaande platen verdwenen, er kwam een fris soort directheid voor in de plaats. Hippe productie en autotune voor de jeugd.
Op YouTube, onder de videoclip wordt gereageerd: “Lmao panda really out here trying to impress his kids’ friends.”
De populistische lijn zet Panda Bear op single Playing The Long Game dus nog eens stevig door, maar nu ook zonder akoestische gitaar. Er resteert weinig meer dan een paar wijdse synthesizer-aanslagen en een hippe trap-beat. Een Noah zelf, ergens alleen, in zijn eigen oranje-roze bubbel. Hipper dan ooit, maar een beetje alleen, en niet heel erg opgewekt:
‘Like a little sweet thing / Rotting in a can‘ en ergens daarvoor zingt Noah over het passeren van alle bagage. Er volgt een korte, oorverdovende stilte, en het voelt als ademnood. Dit is allang niet meer de vrolijke zolder-knutselaar van Person Pitch. Het is oktober en het regent. De kinderen staan met hun gezichten tegen het raam, kijken niet bijzonder blij.
