Op de valreep: warm thuiskomen met de dromerige plaat van Hannah Cohen
23 december 2019
Ken je dat, dat je na al het jaarlijstjes-geweld van begin december toch altijd nog een paar van die pareltjes ontdekt die je om één of andere reden compleet gemist had? Daarom brengt The Daily Indie de laatste dagen van het jaar traditiegetrouw nog een ode aan een aantal briljante, tot nu toe compleet overkeken albums. Deze keer met Hannah Cohen, die met haar nieuwe album haar stem vond.
Als 17-jarig meisje verhuisde Hannah Cohen naar New York voor een modellencarrière. Van de modewereld bleek ze al snel niet gelukkig te worden. Ze leerde nieuwe mensen kennen in haar nieuwe woonplaats en raakte bevriend met veel muzikanten, bij wie haar zangtalent niet onopgemerkt bleef.
Cohen verloor haar hart aan het maken van muziek. In 2012 en 2015 bracht ze Child Bride en Pleasure Boy uit, twee platen waarop ze naar eigen zeggen nog erg zoekende was naar haar muzikale identiteit. In april dit jaar verscheen haar derde plaat Welcome Home bij Bella Union, waarop haar zoektocht uitmondt in een zelfverzekerd en geheel eigen geluid.
Thuiskomen
Haar liefde voor muziek ontstond overigens niet pas in New York, maar werd daar slechts opnieuw aangewakkerd. Cohen groeide op met een muzikant als vader en werd zolang ze zich herinnert al omgeven met muziek. Als kind was ze het liefst buiten, in de natuur, en ook die voorliefde zocht ze tijdens het werken aan haar nieuwe plaat weer op. Ze verruilde de chaotische modestad voor een meer groene en vrije omgeving in Woodstock, New York.
Er was geen betere titel geweest om de kern van haar nieuwste plaat mee te omvatten dan Welcome Home. Het lieflijke getokkel in This is Your Life, de dromerige koortjes in All I Wanted, de sprankelende synth-melodieën in Wasting My Time en Cohen’s prachtige slepende zanglijnen: samen creëren ze een warm bad dat je inderdaad al snel vult met een aangenaam gevoel van comfort en geruststelling: thuiskomen.
