NEW MUSIC (issue #19): YAK, Twin Peaks & Heaters

Tekst Ricardo Jupijn, Mabel Zwaan, Teun Guichelaar, Olaf Slootweg, Ronald van Berkel, Ruben van Dijk, Dion van Leeuwen, Jelmer Luimstra, Sara Kalkdijk & Wessel van Hulssen.

The Maccabees – Marks To Prove It
Drie jaar moesten we onze een van onze favoriete bands missen, maar Marks To Prove It is de eerste single van het nieuwe en zelfgeproduceerde album van The Maccabees. De band gaat met de track, en de plaat waarvan zij afkomstig is, terug gaan naar zijn roots. “These new songs are a reminder of why we started the band. With the enthusiasm to play music that’s exciting and makes us excited.” Nou, het maakt ons ook behóórlijk excited. Dus sluit op lentedipdagen je ogen en fantaseer je schouders roodverbrand, een vers festivalbandje om je pols, een lauw biertje in je hand en The Maccabees met Marks To Prove It voor je gesunblockte neusje. MZ

Ben Khan – 1000
Uitbundig, doch ingetogen: dat is het devies van Ben Khan. In al zijn nummers valt enerzijds de bombarie te horen die aan producers als Hudson Mohawke doet denken en anderzijds de fragiele singer-songwriter. Deze balans lijkt een trend te zijn in 2015, want niet alleen Ben Khan, maar ook artiesten als Bob Moses en Fort Romeau proberen verschillende genres te combineren. Toch is 1000, Ben Khans nieuwe single, alleszins origineel. Een aanstekelijke riff begeleidt Khan’s stem langs verscheidene muzikale velden. Door die diversiteit in het nummer is het bijna onmogelijk om hem niet op repeat te laten staan. Kahns nieuwe EP, die ook ‘1000’ heet, verschijnt op 11 mei via Blessed Vice. DvL

YAK – Smile
NME schreeuwde eind vorig jaar moord en brand toen, schijnbaar vanuit het niets, de track Plastic People van Yak online verscheen. Nu doet NME dat wel vaker, maar de overtuigende opvolger Hungry Heart bewees dat het enthousiasme over de Wulfrunians terecht was. En nu is er Smile, dat zich na een psychy intro ontpopt tot een heerlijk bluesrockende en occult duistere track. Ook frontman Oli Burslem werkt zich door een geheel register, door via fluisteren en grommend croonen te eindigen in manische schreeuwzang. Benieuwd? Debuut-EP ‘Plastic People’ komt 24 mei uit op Fat Possum en de band staat op Best Kept Secret. RvE

Twin Peaks – Got Your Money
Eten en drinken: het inspireert de muzikant. Koffie (en tv – Blur), bruine suiker (a.k.a. heroïne – The Rolling Stones): het zijn nummers. Ooit gehoord van een wilde ui? Wij niet, tot de Amerikaanse band Twin Peaks afgelopen jaar zijn tweede plaat ‘Wild Onion’ uitbracht – het schijnt overigens een bijnaam voor een wilde plantensoort te zijn. Wild is hij, die plaat. Uptempo garagepunk. Toch, tussen al dat rock-‘n-rollgeweld schuilt melancholie. Onvervalste meehuilmomenten, daar heb je geen gesneden uien voor nodig. Acht maanden na ‘Wild Onion’ laat de band zich opnieuw van zijn gevoelige kant zien met het nummer Got Your Money. Koortjes, mineurakkoorden: pure rock-‘n-rollmelancholie. JLuimstra

TV Wonder – Into The Deep
Vraag ons een tof Nederlands platenlabel te noemen en wij roepen volmondig ‘GEERTRUIDA!’. De laatste maanden lieten de Haarlemmers ons al kennis maken met o.a. Floris Bates en Those Foreign Kids. Nu verschijnt, in samenwerking met het Britse label Faux Discx (Primitive Parts, Soft Walls), het debuut van TV Wonder en die draagt de schitterende titel ‘Bird Sounds’. Op de bijbehorende debuutsingle Into The Deep doet de band sterk denken aan Parquet Courts, maar dan een tikkie donkerder. Of aan My Bloody Valentine, maar dan wat fruitiger. Bovenal klinkt TV Wonder volstrekt eigengereid en dat is waarom we zo dol zijn op Geertruida. En nu ook op TV Wonder. RvD

The Holydrug Couple – Baby, I’m Going Away
Met Föllakzoid en The Holydrug Couple is het de laatste jaren duidelijk geworden dat je de Chileense psychscene zeker niet moet onderschatten. We spraken beide bands in het verleden al eens over de geheimen van de Zuid-Amerikaanse psychedelica, die zich ook weer heerlijk laat horen op Baby, I’m Going Away. Als het relaxte broertje van Tame Impala neemt de single je vier minuten lang mee naar een buitenaardse atmosfeer, waar je beneveld rond de sterren wordt gedraaid door lichte drones en zwevende gitaren. Dit alles onder een steady drum, die de song netjes bij elkaar houdt. De single verschijnt op het nieuwe album ‘Moonlust’, dat 12 mei uitkomt via Sacred Bones Records. RJ

Shamir – Call It Off
Finally, move over Jelte Tuinstra! De enige echte queen – uhm – king of stuiterbalpop komt niet uit Baarn maar uit het kurkdroge Nevada, in de vorm van Shamir Bailey. Stuiterbalpop dus, en geen stoner of desert blues. Wat dat betreft is de androgyne, hyperactieve en extravagante Shamir een ware vleeswording van zijn hometown Las Vegas. Alsof je een nacht in de stad van lasershows, fruitmachines en laveloze toeristen in krap drie minuten herbeleeft, zo klonk doorbraaksingle On The Regular en zo klinkt ook Call It Off. Die laatste excelleert in de productie, want, man, wat een strakke plaat! Het is lang geleden dat een funkgitaar en een drumdoos samen zo fijn klonken. RvD

Howling – Signs
Frank Wiedemann en Ry Cuming (beter bekend als songwriter Ry X) zijn – onder de naam Howling – weer terug onze oortjes ingekropen. Dit doen zij onder begeleiding van de integere, intrigerende, interessante maar vooral magische track Signs, dat is te vinden op het album ‘Sacred Grounds’. Ry Cuming is opgegroeid op het Australische platteland en vervolgens verkast naar de kust van Costa Rica. Dat zijn blote bast en de zee een grote rol spelen in de video van Signs is dan ook geen verrassing. Zij bewijzen weer opnieuw dat de singer-songwriter-en-elektronica-expert-combinatie perfect werkt. De folk houdt de percussiesounds in balans, en andersom. Yin en yang hebben na Signs in ieder geval een compleet nieuwe betekenis gekregen. MZ

Gengahr – Heroine
Dat de Unknown Mortal Orchestra-vergelijking groeit per song en dat de reeds aangekondigde plaat bestaat uit vooral eerder uitgebrachte singles negeren we even voor het gemak. We kunnen er nog steeds niet omheen dat Gengahr gewoon superlekkere, lichte muziek op de wereld zet. Heroine is hier – na Powder, Bathed In Light, She’s A Witch en Haunter – het volgende bewijsstuk van. Op de gloednieuwe single wordt wederom de dromerige stem van Felix begeleid door verrukkelijke melodieën, maar dit keer ook door ruigere rockaspecten. Gelukkig, we zouden toch al bijna bang worden dat het eentonig zou worden. MZ

Tamarin Desert – Fool’s Last Stand
Nederland is nog steeds behoorlijk goed bezig als het om de sixties-sound gaat. Na onder andere Jacco Gardner en PAUW heeft het o-zo fijne Eindhovense Tamarin Desert uitgepoept; een pittig, psychedelisch rockbandje waar niet mee valt te sollen. Op Fool’s Last Stand tonen ze ons vol trots hun effectenpedaaltjes waar zij vibes à la Tame Impala en Pond uit weten te toveren, met hier en daar Led Zeppelin-grooves erdoorheen geweven. Ook doen de vier gasten vol enthousiasme mee met het opkomende cassettebandjesconcept, deze heerlijke single is namelijk te krijgen op dertig speciaal bedrukte tapes. MZ

The Weather Station – Shy Woman
Tamara Lindeman – oftewel The Weather Station – is als een mooi filmpersonage waar je jezelf in herkent. Haar nieuwe single Shy Woman, een voorbode voor derde album ‘Loyalty’, is een nummer waar elke vrouw zich wel in kan vinden. “There was something about it, so ordinary that it begged to be described, and describing it felt powerful somehow”, zegt de dame over deze single. Haar oude ziel schemert door de dromerige muziek heen, maar vooral haar teksten, gezongen door de prachtige, heldere stem van Lindeman slaan in als een bom. “You were staring out, your eyes real straight, like nothing touches you these days. It seemed to me that luxury would be to be not so ashamed.” MZ

Lusts – Mouthwash
Het uit Leicester afkomstige Lusts heeft dezelfde instrumenten in handen als stadgenoot Kasabian. maar gaat hiermee een totaal andere kant op. Lusts is allesbehalve hard en direct. Een warm bad vol echo en zweverigheid vormt een even prachtige als steengoede manier om de pure popmelodieën van Mouthwash mee in te kleuren. Bij de intro en de coupletten mag de band zich dan nog wat inhouden, bij de refreinen gaan de registers open en tilt Lusts je naar euforische hoogtes. Sleep deze track in je ‘zomer 2015’-playlist, spijt krijg je er niet van. WvH

Hot Chip – Need You Now
De heren van Hot Chip mogen we inmiddels wel veteranen noemen. Al sinds de band releases uitbrengt, inmiddels ruim 10 jaar, staat Hot Chip aan het voorfront van wat nieuw, fris en hip klinkt. Need You Now is het perfecte ijkpunt voor de ondertussen enorm gestroomlijnde electronica die de band maakt en ook op aanstaande nieuwe plaat ‘Why Make Sense?’ als basis dient voor vrijwel iedere song. Warm, vol en met bewust geplaatste accenten die ieder setje heupen in iedere zaal in beweging weet te krijgen. Harde en scherpe beats zijn niet nodig, deze heren weten wat ze doen. Preach! WvH

Heaters – Mean Green
Als je inmiddels je buik vol hebt van de aanhoudende stroom van garagebandjes, raden we tóch aan jezelf een luisterbeurt te gunnen aan het psychtrio Heaters uit Grand Rapids, Michigan. De single Mean Green klinkt alsof deze gespeeld is in een enorme garage waarvan de luxe wagens die erin stonden door de band naar buiten zijn geduwd en vervolgens in de fik werden gestoken. Stel je ‘Raw Power’ van Iggy & The Stooges voor met daarin een gruizige bak galm en een sfeertje dat doodeenvoudig uitlegt wat ‘Mean’ betekent. Dit genadeloze meesterwerkje is de A-kant van de nieuwe 7”-plaat, uitgebracht via het label Beyond Beyond is Beyond. TG

Girls Names – Zero Tryptich
Girls Names laat voor het eerst sinds ‘The Next Life’ uit 2013 weer wat van zich horen met de single Zero Tryptich. Het maar liefst elf minuten durende nummer is een ode aan de Group Zero kunstbeweging, bestaat uit drie delen en zoekt de donkere kanten van het indiepopspectrum op, vol met zware synths en gelaagde gitaren. Ondanks dat het een losstaande single is, voelt hij door zijn lengte en veelzijdigheid haast aan als een volledige EP. De band laat horen dat met een nieuwe line-up ook een nieuw geluid gevonden is. OS

Other Lives – Reconfiguration
Begin mei komt Other Lives met een nieuw album, genaamd ‘Rituals’. Reconfiguration is de eerste single van het derde album van de mannen uit Oklahoma. Het nummer begint kalm en kabbelt rustig voort, waardoor er een warme sfeer ontstaat die je naar allerlei spannende plekken voert. De hypnotiserende stem van Jesse Tabisch doet het nummer korter lijken dan het in werkelijkheid is. Hoewel ook dit nummer in het typische stramien van ’Other Lives songs’ past, geeft het toch weer een nieuw gevoel mee. Het is opener dan voorgaande nummers, waar vaak een duister randje aan zat en dat geeft een goede hoop voor de rest van het album. SK

Modern Vices – Smoke Rings
De eerste reacties op dit nummer zijn vrijwel bij elke luisteraar hetzelfde: is dit een nieuwe van The Orwells?! Als je daarna leest dat Modern Vices eveneens uit Chicago komt, begin je helemaal te twijfelen. Een bandfoto haalt gelukkig alle twijfels weg, want het blijkt dat we er weer een heel fijne en nieuwe band bij hebben! De Amerikanen noemen hun muziek zelf cool and dirty doo wop. En, ja, dat is misschien ook wel gewoon een heel goede omschrijving. Het wiegt lichtjes, schiet hier en daar even lekker uit met een bak energie, staat bol van een kleverige en vieze gitaarsound die af wordt geroomd met de shaggy zanglijnen van zanger Alex Rebek. Modern Vices klinkt zoals een nat, bezweet bed voelt tijdens een Nederlandse hittegolf. Gadverdamme, wat lekker! RJ

White Reaper – Make Me Wanna Die
Ergens in 2014 maakten we voor het eerst kennis met het nummer Half Bad, een snoeihard stuiterend postpunk-nummer, compleet met synthesizers en aanstekelijk refrein. Uitgebracht via het niet misselijke Polyvinyl Records (o.a. Japandroids, Jacco Gardner, Wampire) bleef de aandacht een beetje achter helaas met hun debuut-EP. Tijd voor een niet-te-missen-debuutplaat dus, die 17 juli uitkomt en ‘White Reaper Does It Again’ gaat heten. Make Me Wanna Die maakt ons meteen enthousiast; de strakke drums pompen gezamenlijk met de stuwende gitaarpartijen de wiebelende synthpartijen voort en kregen een turbo door de uitgesmeerde zanglijntjes. Zeer aan te raden powerpop voor liefhebbers van bands als Bass Drum Of Death. RJ

The Magic Gang – Alright
Volgens mij is er nog geen issue van TDI MAG uitgekomen zonder dat we wel links of rechts over een band uit Brighton hebben geschreven. Met The Magic Gang is het opnieuw raak, deze Britse kustmuzikanten brengen al een tijdje puike singles uit, tourde met Courtney Barnett en Wolf Alice, en weten met Alright de juiste snaar te raken. De band heeft een ambitieuze instelling door te claimen dat zij muziek maken voor ‘mind, body, spirit en soul’. Dat is misschien wat hoog gegrepen, maar lekker is het in ieder geval wel! De licht grungy sound met Weezer-achtige melodieën, laten een frisse bries door je hoofd waaien. RJ

Unknown Mortal Orchestra – Can’t Keep Checking My Phone
In de nieuwste track bezingt UMO de struggles van de 21e eeuw. Can’t Keep Checking My Phone begint met een oosterse vibe waarbij je elk moment Aladdin met een gestolen brood onder zijn arm verwacht. Dit transformeert echter binnen no-time in een swingende salsa vibe met onverstaanbare teksten, zoals we van onze favoriete mortal orchestra gewend zijn. Heerlijk veelzijdig en catchy as hell.

Wolf Alice – Bros
Deze nieuwste track is er eentje uit de early-Wolf Alice-age en voelt naast jeugdig en energiek ook ietwat nineties met een vleugje Smashing Pumpkins aan. Met andere woorden: behoorlijk lekker. Bros zal, net als de eerdere single Giant Peach, te vinden zijn op het in juni te verschijnen debuutalbum ‘My Love Is Cool’. MZ

Jamie xx ft. Romy – Loud Places
Vijf jaar geleden maakten we kennis met Jamie Smith als de verlegen en immer in zwart geklede ‘drummer’ van The xx, maar als Jamie xx heeft hij ondertussen zijn strepen als elektronisch producer meer dan verdient. Nieuwe single en smaakmaker voor het op 1 juni te verschijnen album ‘In Colour’ is Loud Places. Naast de perfecte fusie van samples van Idris Muhammad en Everything But The Girl horen we Jamies collega van de The xx – Romy Madley Croft – zwoel en cryptisch zingen over mislukte relaties en het Londense nachtleven. Loud Places is een instant dance floor classic, waar lekker op kan gaan in een drukke stroboscopische club,  maar die je tot bezinnen brengt als je weer alleen naar huis fietst. RvB