LIVEREPORT: Regina Spektor houdt TivoliVredenburg ruim twee uur aan het podium gekluisterd (15 augustus)
16 augustus 2017
Regina Spektor is een bijzondere vogel die door vele gekleurde muziekparadijzen vliegt. De muzikante draait alweer meer dan vijftien jaar mee en heeft vorig jaar met Remember Us To Life haar zevende studioalbum uitgebracht. Vanavond komt ze TivoliVredenburg betoveren. Dat komt goed uit, want wij zijn weleens toe aan een avondje orkestratie, vakmanschap en bitterzoete pianoklanken.
Een support heeft de in Moskou geboren Spektor niet bij zich vanavond, samen met haar drie bandleden (drummer/keyboardspeler/cellist) neemt ze de Ronda de hele avond over. Daar is eigenlijk ook helemaal geen tijd voor, want ze houden ze zich niet in en de artiesten spelen ruim twee uur vanavond. Ze heeft er in ieder geval zin in, Spektor is vanavond de vrolijkste persoon in de zaal en voelt zich duidelijk op haar gemak voor tweeduizend diehard-fans. Wel vraagt ze tijdens en na het eerste nummer of de fotografen – hoeveel ze ook van fotografie houdt – iets minder hard ‘willen klikken’, want het leidt haar af. Het verzoek wordt aardig overgebracht, maar is ondertussen toch behoorlijk dwingend. Onze fotograaf is gewaarschuwd…
Op handen gedragen
De rest van de avond neemt Spektor de zaal mee in haar verhalen en eten ze uit haar hand. Als de muzikante na een paar nummers opstaat om haar gitaar te pakken, krijgt ze al een staande ovatie van het publiek. De forse, maar toch knusse en kuipachtige Ronda leent zich er goed voor vanavond, want het is niets minder dan een warm bad voor de muzikanten. Terwijl Spektor zweeft op de energie van de volle zaal en zichtbaar een tikkie overweldigd is, neemt ze een sipje van haar earl grey en graaft ze nog eens in haar rijke oeuvre, op zoek naar een mooi nummer.
Spanningsboog van ruim twee uur
Ergens tussen experimentele georkestreerde pop en anti-folk vind je de setlist van vanavond, die nummers uit haar hele oeuvre beslaat. Een dikke 25 nummers (om en nabij) komen er vanavond voorbij, waarbij je je waarschijnlijk afvraagt: ‘jeetje, hou houd je dat in vredesnaam interessant?’ Toch weet Spektor dat te doen. Niet door een spectaculaire lichtshow of heftige backdrop vol mooi gemonteerde video’s. Maar simpelweg door een combinatie van goede liedjes, de typerende sound van Spektor, haar foutloze en briljante pianospel en haar teksten die hele verhalen vertellen. De luchtige giechelende ‘donk joe wel-intermezzo’s’ tussen de nummers rijmen soms niet helemaal met haar teksten, die serieus zijn en vol maatschappelijke en politieke ladingen zitten. Maar Spektor is oprecht, meent wat ze zingt en speelt de zaal keer op keer stil.
Voorlopig laatste keer
Uw recensent van vandaag had Spektor nog nooit live gezien en is na twee uur geraakt door de muzikaliteit van de artiest. Haar band bestaat uit afgetrainde sessiemuzikanten, maar Spektor pakt geregeld haar momentje om alleen met de piano of haar gitaar het publiek bij de kladden te grijpen. Het zijn misschien wel de mooiste momentjes van de avond, waarin de Ronda ineens heel klein wordt en TivoliVredenburg aan de voeten ligt van een muzikante.
Er hangt een ontzettend ijverige concentratie in de lucht en het is dan ook een belangrijke avond voor de liefhebbers, want de klassiek geschoolde Spektor neemt de tijd om haar albums in elkaar te puzzelen en dan is het vaak vrij stil rondom de muzikante. De show in TivoliVredenburg is de eerste en zal zeer waarschijnlijk ook de laatste Nederlandse show van dit jaar zijn en dan is het maar weer afwachten wanneer ze weer opduikt. Geen idee hoe lang dat dus gaat duren, maar er zijn genoeg herinneringen gemaakt om het nog even op vol te houden.