Le Guess Who?-openbaringen: niemand kan het universum zo laten smelten als Earth
29 augustus 2019
Le Guess Who?
7 t/m 10 november, Utrecht
Begin november staat Le Guess Who? met een de rest van ons leven blokkerende grote, rode cirkel in onze agenda. Daarom beginnen we nu al met het aftellen naar het Utrechtse festival, door elke twee weken de deksel van de schatkist te openen en een act op de snijtafel te leggen.
Vandaag zoomen we in op het programma van Kevin Martin AKA The Bug, die onder meer de duistere dub en spoken word van King Midas Sound naar Utrecht haalt, evenals de verwoestende industrial van Godflesh, en is er zelfs een wereldpremière van een samenwerking tussen Kevin Richard Martin (The Bug zelf) en de Japanse artiest Hatis Noit. Verder ook Jah Shaka, die een essentiële rol speelde in de Britse jaren-zeventig-dancehall- en dubscene en de muziek en ervaring van ZONAL featuring Moor Mother.
Wij duiken vandaag echter in een artiest die alleen al mateloos interesseert door de bandfoto: Earth. Een dronend duo dat de aardbol als een soort echokamer lijkt te gebruiken. Bijzonder groots en indrukwekkend, net als de geschiedenis van deze band, die je mond open zal doen vallen.
E
Earth bestaat uit Dylan Carlson en Adrienne Davies. Je zou het kunnen bestempelen als de grondlegger van minimalistische drone-metal. De band draaide meer dan dertig maal om de zon heen, werd opgericht in Olympia en vertrok al snel naar Seattle, waar het in de legendarische grunge-periode drie albums uitbracht via Sub Pop.
Met een waslijst aan oude leden is Carlson – ook wel de Ennio Morricone van de metal genoemd – de oprichter en degene die er altijd bij is geweest. Net zo indrukwekkend als de tattoos in zijn gezicht, is zijn heftige geschiedenis. Zijn heroïneverslaving, een veroordeling voor een overval en het overleven van een unieke vorm van Hepatitis B zijn slechts enkele voorvallen. Zo was hij niet alleen tijdelijk de huisgenoot van Kurt Cobain en maakten de twee weleens drone-collages, hij was eveneens degene die de shotgun kocht waar Cobain zelfmoord mee pleegde.
A
Als debuutalbum van de band verscheen in 1993 Earth 2, wat acht albums later uitmondde in Full Upon Her Burning Lips. Het idee van Earth vatte Carlson eerder al eens prachtig samen als: “I would hear riffs from bands that I liked, and I’d want them to keep playing that riff. I was always wondering what would happen if you just stuck on that one riff.” Met nummers die vaak tot tegen de tien minuten duren, en in het verleden ook nog weleens twintig, is dat behoorlijk gelukt.
Niet voor niets nam de band een aantal platen op in de woestijn: precies de mythische en spirituele plek die de sidderende muziek het best omschrijft. Die schuurt, is droog en de riffs zijn zwaar en lang, geïnspireerd op La Monte Young en Black Sabbath en te omschrijven als een traag muzikaal ademen. Na wat kleine stonerrock- en woestijnrock-uitstapjes is de band op zijn nieuwe album terug bij traag verbrandende muziek die de aarde laat smelten.
R
Reagerend op de nieuwe plaat, vertelt Carlson er het volgende over: “I wanted this to be a ‘sexy’ record, a record acknowledging the ‘witchy’ and ‘sensual’ aspects in the music. Sort of a witch’s garden kind of theme, with references to mind altering plants and animals that people have always held superstitious beliefs towards. A conjuror or root doctor’s herbarium of songs, as it were.”
Het geluid van het heelal dat langzaam tot leven komt. Langzaam, langzaam, mooi langzaam spelen. Muzikanten weten: dit is een stuk lastiger dan snel spelen. Carlson en Davies lijken door een gateway te gaan en een staat van bewustzijn binnen te treden die meer op meditatie lijkt. Mooi omschreven door de band zelf: ‘Where every guitar note and every strike on the drum kit carries the weight of the world.‘
T
Toen The Bug een lijstje artiesten in moest dienen, hoefde hij waarschijnlijk niet lang na te denken over het vragen van Earth, aangezien het duo een aantal jaren geleden samen een plaat maakte, The Bug vs Earth, dat twee jaar terug nog tijdens Le Guess Who? speelde.
Door Pitchfork omschreven als een ‘sonische claustrofobie’, is dit een curieuze mengelmoes van toch ijle, maar niet luchtige muziek. Mocht je trouwens nog meer projecten willen horen: Carlson houdt er met Drcarlsonalbion een soloproject op na dat je hier kunt beluisteren.
H
Het is tof om te horen dat Carlson en Davis na al die jaren nog steeds nieuwe werelden ontdekken en hun sound blijven perfectioneren. Alhoewel de band er tussen 1997 en 2005 tussenuit is geweest wegens ‘legal and drug problems‘, is Earth er zeker niet slechter op geworden, eerder innovatiever en kleurrijker met albums als The Bees Made Honey In The Lion’s Skull en Hex: Or Printing In The Infernal Method.
The Quietus omschreef het album laatst met de rake woorden: ‘Carlson’s guitars, clearly the focus, get to step back from the angular and the lugubrious. Instead, red-lipped riffs flutter over careful and precise percussion, evoking crimson dresses striding down gold corridors. And underneath it all – the star player – Adrienne Davis’s steady, world-eating thud has never sounded better.’
WEBSITE LE GUESS WHO? | FACEBOOK-EVENT | TICKETS