Jankende coyotes in de wijdse desertscapes van Almoon, het debuut van Cate Von Csoke
16 juli 2020
Eerder dit jaar was dreampopduo Mazzy Star nog in het nieuws, omdat gitarist David Roback op 61-jarige leeftijd overleed. De band had altijd bekend gestaan om de gitaarpartijen van Roback, vaak met de reverbknop op 10, én om de zwoele, spookachtige zang van Hope Sandoval, waarmee in 1993 de single Fade Into You een vermaarde indiehit werd.
Talloze acts met psychedelische inslag zijn geïnspireerd door het werk van Mazzy Star, maar zelden staat er een nieuwe Hope Sandoval op. Dit zou weleens kunnen veranderen. De Canadese Tess Parks doet al een tijdje een aardige gooi naar de troon en nu is daar, from down under, Cate Von Csoke, die met haar galmende klanken en een ‘minimal-is-maximum-filosofie’ het album Almoon uitbrengt. Ze produceerde deze samen met Jared Artaud van The Vacant Lots en op drums en percussie horen we niemand minder dan de legendarische Steve Shelley, die je bijvoorbeeld zou kunnen kennen van Sonic Youth.
Immense hypnotische kracht
Almoon is een korte plaat die op het eerste gehoor vrij eentonig klinkt, met weinig duidelijke hooks en een wat caleidoscopisch geluid waar de focus eenvoudig vervliegt. Na de eerste luistersessie ben je misschien geneigd de plaat aan de kant te schuiven, want nee, een Fade Into You in-de-dop staat er niet op, maar opnieuw luisteren wordt wel degelijk beloond. Met elke draaibeurt onthul je een nieuwe schil van een psychedelisch werk dat weliswaar vrijwel ongemerkt van nummer-in-nummer overloopt, maar dat ondertussen een immense hypnotische kracht bezit.
Von Csoke haar vocalen zijn vaak wat moeilijk te verstaan, maar fungeren daardoor des te meer als deel van de instrumentale sound, in plaats van een laag die later toegevoegd is. Haar teksten kronkelen als een slang tussen de sprankelende gitaarakkoorden door en het is juist dat effect dat Almoon sterk maakt. Het nodigt uit tot dromen, tot eigen interpretatie en tot jezelf verliezen in de atmosfeer van de plaat, in plaats van aandachtig met de liner notes meelezen.
Woestijnen en whiskey
Cate Von Csoke haalt veel inspiratie uit de woestijnlandschappen van Australië en de Verenigde Staten, een omgeving waarin de plaat ook werd opgenomen. Dat hoor je direct terug in het geluid, de reverb staat vol open, de akkoordwisselingen en gitaareffecten zouden niet misstaan in een western en tekstueel ademt ook alles de wijdse en uitgestrekte Mojavewoestijn. Een classic zoals So Tonight That I Might See van Mazzy Star? Nee. Wel een plaat om in te verdwalen en jezelf ergens onder een yuccaboom te wanen met een peuk op je lippen en een fles whiskey in de hand. En verder niet teveel nadenken.
