INTERVIEW: We Have Band

We Have Band leerde elkaar kennen op de werkvloer bij EMI. De drie collega’s besloten een band te beginnen en werkte naast hun negen-tot-vijf-baan aan een partij sterke nummers. Dat betaalde zich uit toen het trio een talentejacht won met als hoofdprijs: Glastonbury openen. Dit jaar kwam de tweede plaat ‘Ternion’ uit, waarmee de band een andere richting opgaat.

Met het debuutalbum WHB plaatste het Londense ménage à trois zichzelf direct in bovenste regio van de indie-dance scène. Met een mix van dansbare electro en puntige popliedjes Naast liefde voor muziek ontstond er in de begintijd ook veel liefde voor elkaar. Ik sprak met  het gehuwde paar Thomas (vocals & gitarist) en Dede (vocals, samples & percussie).

Hi there! Wat zijn jullie aan het doen op het moment?
“Dede en ik zijn op het moment met onze laptops wat saaie en minder saaie dingen aan het doen in een koffiezaakje in Portobello Road, Londen. Dede probeert wat songteksten te herinneren die gisteren in haar opkwamen toen ze naar de kapper ging. Verder zijn we bezig met wat details voor de live-shows die eraan zitten te komen. Eigenlijk zijn we ons voor aan het bereiden op een zomer vol shows en festivals, waarin we een hoop vlieguren af zullen leggen en voor veel mensen zullen spelen. En dat gaat gaaf worden.”

Hoe leg je jullie band uit aan mensen die denken: ‘huh, wie is We Have Band?’.
“We zijn drie personen die erg close met elkaar zijn, waarvan twee er zelfs getrouwd zijn. Met elkaar. En de muziek die we maken kan energiek, melancholisch, geladen en reinigend zijn. En is altijd bedoeld om je fysiek of emotioneel in beweging te brengen. Maar de beste omschrijving die we gehoord hebben van onze muziek is nog wel dat we klinken als Kraftwerk die de bus probeert te halen, ha ha.”

Jullie laatste album ‘Ternion’ klinkt nogal wat donkerder en zwaarder anders dan de eerste? Hoe is dit album anders voor jullie?“Het is een album waar we erg trots op zijn, maar we snappen ook dat het muzikaal een stap in de andere richting is in vergelijking met ons debuutalbum. De liedjes zijn meer bedachtzaam en persoonlijk geschreven, wat waarschijnlijk zijn uitwerking heeft gehad op het uiteindelijk geluid van de plaat. Daarnaast hebben we ook met een andere producer, Luke Smith, samengewerkt en dat heeft ook een grote impact gehad. We willen ook telkens blijven werken aan onze nummers en vooruit blijven gaan met onze sound. We vinden het niet boeiend om hetzelfde te blijven doen. Alle artiesten waar we van houden, van Björk tot Radiohead, Pink Floyd tot David Byrne, zijn altijd bezig om vernieuwing van hun muziek en dat proberen wij ook.”

Hoe gaat het veroveren van Europa?
“Going fine, thank you! De Europese tour was fantastisch, bij alle shows hing er veel energie in de lucht. Het is ook fantastisch om op allerlei plekken ver van huis te spelen voor volle zalen, dat blijft bijzonder. We voelden ook wel een progressie in hoeverre het publiek onze nummers kent. Het is echt fijn om te merken dat we met sommige mensen al wat verder terug gaan.”

En hoe zit het met Zuid-Amerika?!
“Ja, Zuid-Amerika gaat wild worden! In 2010 hebben we daar al eens gepeeld en echt een fantastische tijd gehad. Deze keer gaan we echt HUGE shows spelen met The Horrors, Wild Beasts, Happy Mondays en Franz Ferdinand. Poe, dat gaat wel echt te gek worden.”

Als laatste: hebben jullie fijne, nieuwe bandjes die willen jullie delen?
“Zeker! We hebben een paar dingen waar we op het moment gek van zijn, maar de laatste plaat van Grimes en Death Grips steken er wel bovenuit. Laatst hoorden we Micachu & The Shapes wat nieuw materiaal spelen, hou dat ook zeker in de gaten! Ook Perfume Genius is cool en Chromatics is ook erg goed. O ja, Dede is veel Fleetwood Mac documentaires aan het kijken en zit op het moment dus in die hele Stevie Nick-vibe.”