INTERVIEW: Tobias Jesso Jr.

“Ik zou nog wel een keer met Adele op tour willen, want als ik elke nacht naar Adele zou kunnen luisteren, zou ik vredig kunnen sterven en de hel kunnen betreden.” Het zijn de laatste woorden die Tobias Jesso Jr. spreekt voor hij met nonchalante passen wegloopt. Door zijn enorme lengte komen al zijn fysieke handelingen nogal nonchalant over.

Die nonchalance staat in schril contrast met Jesso Jr.’s ware persoonlijkheid. Die persoonlijkheid kent overigens nog niemand, want volgens de Canadees trekken de media verkeerde conclusies over hem: “Telkens als ik een interview heb gedaan, word ik afgeschilderd als een hopeless romantic en dat soort dingen. Ik ben dat helemaal niet. Ik ben gewoon een regular guy die muziek maakt. Ik maak geen romantische of intieme muziek voor de massa, ik maak muziek voor mezelf. Dus waar de media toch vandaan halen dat ik een romanticus zou zijn, is mij een raadsel. Het zal wel Amerikaanse sensatiezucht zijn.”

De ‘Regular Guy’
Desondanks heeft de regular guy die gewoon zijn muziek maakt al een behoorlijk hectisch leven achter zich. Jesso Jr. woonde lange tijd in Los Angeles, waar hij een baantje had als achtergrondmuzikant bij een popzangeres. Dat bleek al snel niks te worden, waarna zij terug naar school ging en hij in Los Angeles bleef rondhangen. Jesso Jr. kwam in een neerwaartse spiraal terecht. Zijn vriendin verliet hem en hij werd aangereden door een auto. Toen zijn moeder ook nog eens kanker bleek te hebben, besloot hij terug te gaan naar zijn ouderlijk huis in Vancouver. Zonder instrumenten en met als enige lichtpuntje een vriend die hem een baan aanbood bij een verhuisbedrijf. De droom om een succesvol muzikant te worden, was allang vervaren, toen Jesso Jr. besloot op de oude piano van zijn zusje te gaan spelen: “You know, just as a hobby.” Zijn enige droom was om een album op te nemen met liedjes die hij speelde op de piano van zijn zusje en die over tien jaar aan zijn toekomstige vrouw te geven. Toch besloot hij zijn eerste zelfgeschreven nummer te laten horen aan zijn baas en ondanks dat dit voor Jesso Jr. voelde als een overwinning, bleek het al gauw een verlies. “It’s garbage”, zei zijn baas.

 

Echt veel kon het Jesso Jr. niet meer schelen. Hij bleef liedjes schrijven omdat het hem een goed gevoel gaf. “Ik vond het fijn om te doen, en het is nog steeds mijn bezigheid om te doen”, vertelt hij. Dit doorzettingsvermogen bracht hem waar hij nu is – met de nodige hulp van Chet ‘JR’ White, bassist en producer van de inmiddels uiteengevallen indieband Girls. “Ik luisterde al jaren naar Girls en het was een van mijn favoriete bands. Toen ik hoorde dat ze uit elkaar gingen, was ik er echt kapot van. Ik besloot een e-mail te sturen met mijn medeleven en uit een soort brutaliteit voegde ik mijn demo’s (Just A Dream en True Love – red.) toe. Ik verwachtte eigenlijk geen antwoord, maar binnen een uur mailde JR me terug en met de vraag of ik hem wilde bellen. Ik belde hem en we zijn diezelfde dag begonnen met de opnames van het album.”

Here He Is
“Wat als je een jalapeño in kaas stopt en die kaas dan op brood doet? Dat was één van de eerste dingen waarvoor ik mijn iPhone gebruikte: random stemopnames. JR had me aangeraden een iPhone te kopen om dingen op te nemen, maar dat vind ik eigenlijk maar niks. Ik heb veel liever geschreven notities. Ik houd wel van oude dingen.” Als Jesso Jr. meer over de positieve draai aan zijn leven vertelt, lijkt hij ook zekerder van zichzelf en drijft er humor boven in zijn karakter. Als het op optredens aankomt, is zelfverzekerd zijn nog ver weg, vertelt hij: “Ik heb pas zes optredens gedaan. De grootste op Pitchfork Music Festival en de kleinste in een hotellobby voor toevallige voorbijgangers. Ik vind optreden eigenlijk maar niks. Ik vind het leuk om muziek te schrijven en mijn muziek te horen, maar ik ben nog niet goed genoeg om op te treden. Ik ben niet goed in piano spelen, maar here I am. Ik ben niet goed in zingen, maar here I am.”

Zenuwen
Als het op liefdesverdriet en hartzeer aankomt, is Jesso Jr. niet alleen onzeker, maar ook kwetsbaar. Bijna alle songs op zijn debuutalbum ‘Goon’ gaan over liefdesverdriet. Op de openingstrack I Can’t Stop Thinking About You zingt hij over Mariel, zijn ex. “Een van de redenen dat ik niet durf op te treden, is denk ik ook omdat alles zo persoonlijk is. Op I Can’t Stop Thinking About You zing ik haar naam zelfs. Ik heb die song pas twee keer live gespeeld en twee keer moest ik tegen mijn tranen vechten. Maar genoeg gejankt. Ik denk gewoon dat het alles is. Alles. Mijn stem, mijn pianoskills, het publiek: alles maakt me zenuwachtig. Ik ben simpelweg nog niet goed genoeg.” Het is paradoxaal: enerzijds is hij de goedlachse twintiger die wel in is voor een geintje en aan alles schijt lijkt te hebben, anderzijds de verlegen, ingetogen muzikant. Toch, de paradox staat zijn muziek niet in de weg. Dat aspect van Jesso Jr.’s muziek maakt het juist sterk. Open en eerlijk, maar daardoor enorm kwetsbaar. Ongrijpbaar voor de luisteraar. En eigenlijk ook voor Jesso zelf.