INTERVIEW: The Dandy Warhols

Courtney ligt onderuit gezakt op de bank van de backstage ruimte van De Helling. Zijn benen languit op tafel. Naast hem zit gitarist Peter Holmström heel beschaafd met zijn benen over elkaar. Courtney lijkt onder invloed van één van onze Nederlandse specialiteiten. Zijn haar in de war, hipsterbrilmontuurtje zonder glazen en een wazige blik in zijn ogen, terwijl Peter haast te nuchter oogt.

The Dandy Warhols bestaan alweer achttien jaar en zijn dus echt afkomstig uit de nineties grunge-periode. Zanger en gitarist Courtney Taylor-Taylor en gitarist Peter Holmström richtten de band op in 1994 in de Amerikaanse stad Portland (Oregon). Al gauw werd de band aangevuld door drummer Eric Hedford en toetseniste Zia McCabe. De samenstelling van de band is bijna al die tijd hetzelfde gebleven, enkel drummer Eric Hedford verliet in 1998 de band en werd vervangen door Courtney’s neef Brent DeBoer.

Bijna iedereen die de jaren negentig meemaakte en de alternatieve muziekscene een beetje volgde, kent The Dandy Warhols. Misschien niet direct van naam, maar dan toch zeker van hits als Every Day Should Be A Holiday, Not If You Were The Last Junkie On Earth, Boys Better, Get Off en met name Bohemian Like You dat alom bekend werd door de populaire Vodafone-reclame.

In april 2012 kwam hun achtste studioalbum ‘This Machine’ uit. “Dit album had geen speciaal thema. Het gaat over alles wat we de afgelopen twintig jaar hebben meegemaakt en gewoon bij elkaar geschraapte ervaringen”, legt Courtney uit. Na jaren van optreden over de hele wereld is er geen sprake meer van zenuwen. “Maar we gebruiken praktisch antieke instrumenten, alles is al oud, dus het kost soms heel wat moeite om te zorgen dat alles goed werkt. Het kan dan wel stressvol zijn of er niets mis gaat tijdens een optreden. Hoewel dat ook weer zijn charme heeft.”

Pitchfork
Volgens Pitchfork’s albumreview van ‘This Machine’ klinkt Courtney erg verveeld. Dus zijn we erg benieuwd of Courtney het na acht studioalbums misschien beu begint te raken. Courtney: “Nee, natuurlijk niet. Ik zou dit nooit doen als het me verveelde. Het zegt meer over de persoon die het schrijft dan over mij. Misschien is hij verveeld. Ze zijn duidelijk míj wél beu.”

Peter: “Dat is waarschijnlijk de reden ja.”

Courtney: “Ja, nou, ik ben Pitchfork beu!”

“Ja?”
Courtney: “Nee, nee, ik lees die shit niet, kan me niets schelen.”

Peter: “Ik probeer Pitchfork in de gaten te houden en te ontdekken en begrijpen wat zij doen. Maar ik ben erachter gekomen dat ik de bands die zij leuk vinden niet leuk vind. Het is een andere muzieksmaak. Ze kraken alle bands van mijn vrienden af.”

Courtney: “Het grootste deel van de muziek in de wereld is stom, gênant en armzalig. Dat is het altijd al geweest. En precies altijd wat de massa leuk vind, vind ik niks. Behalve artiesten van eind jaren zestig.”

Peter: “Pitchfork houdt veel van de juist níet-populaire muziek.”

Courtney: “Ze moeten toch een groot publiek aanspreken.”

Peter: “Veel van de muziek die ze geweldig vinden is zo obscuur dat daar toch niemand naar gaat luisteren.”

Courtney: “Ze proberen mensen met de laagste IQ’s aan te spreken. Het gaat ze niet om de muziek, maar vooral om hoe smerig je kan zijn en dat zou dan grappig moeten zijn. Het is als Zach Galifinakis die Ben Stiller interviewt. Dat is gewoon niet grappig.” (https://www.youtube.com/watch?v=hYgZfMX2KTo).

Geluk
In een eerder interview met Pop ’stache zegt Courtney dat ze nooit geluk hebben gehad. Maar het feit dat ze nu in Utrecht zitten voor een optreden en de hele wereld over reizen zou voor veel mensen wel degelijk geluk betekenen. Courtney: “Nee, het is geen geluk, het is de bereidheid om te lijden. Het is een lijdensweg, juist zodát je dit kunt doen. Soms zelfs wanneer je alles eraan hebt gedaan om uit te sluiten wat mis kan gaan, gaat er precies van alles mis. Nee, we hebben echt nooit geluk gehad. Ik kan me geen enkel moment herinneren dat ik dacht: ‘wow, wat een geluk!’. Ik ben graag thuis in mijn vertrouwde omgeving waar ik alles ken, maar de afwisseling van het werk is een verslaving. Iedere paar maanden wil ik er even tussenuit, touren voor een paar weken.” Peter: “Het is een soort vakantie waarbij je iets te doen hebt. En moe weer thuiskomt en aan vakantie toe bent…”

David Bowie
The Dandy Warhols werden persoonlijk door David Bowie geselecteerd om op het Londense Meldown festival te spelen. Ieder jaar kiest het festival een gerenommeerde artiest die op zijn beurt muzikale acts kiest die op het festival mogen spelen. In 2002 was de eer aan David Bowie die naast The Dandy Warhols koos voor o.a. Badly Drawn Boy, The Yeah Yeah Yeahs, Supergrass, Suede, Peaches en The Polyphonic Spree. Samen met Bowie speelden ze een vertolking van het nummer ‘White Light/White Heat’ van The Velvet Underground. In 2003 stonden ze in het voorprogramma van Bowie tijdens zijn ‘A Reality Tour’.
Op de vraag met welke artiest(en) ze graag nog zouden willen samenwerken antwoordt Courtney: “Jack White! Omdat hij zo’n coole gitarist is.”

Peter: “En met Jack White’s kleermaker!”.

Courtney: “Ja, om een hele nieuwe garderobe te ontwerpen voor ons.”

Peter: “Verder zou ik graag met wat producers willen werken. Iemand die leuk is om mee te werken, dat is wel het allerbelangrijkste.  Dan kunnen ze nog zo goed zijn, maar als de samenwerking niet leuk is, als het geen prettig persoon is, dan gaat het feest niet door.”

Fans
“We zijn geen entertainers, maar het hoort wel voor een deel bij het vak. Ik vind het altijd raar als mensen een lijst bijhouden van alles wat je doet, alles in de gaten houden en alles wat met ons te maken heeft willen hebben. Oh! En gisteren (tijdens het optreden in Londen) vroeg een kerel zijn vriendin ten huwelijk tijdens ons optreden. Hij was jaren geleden bij één van onze optredens geweest en was nadien nog een beetje blijven hangen. Blijkbaar heb ik hem toen mijn restant wiet gegeven, omdat ik het vliegtuig in moest. Dus nu jaren later stuurde hij ons een mail ‘Hey guys, dit klinkt vast heel raar, maar ik ga in Londen naar jullie show met mijn vriendin…’ en de rest van het verhaal. Tijdens de show hield hij contact met de tourmanager die weer contact met ons probeerde te houden om alles op het juiste moment in te plannen. Het was echt een krankzinnig moment. Hij ging op zijn knieën en er volgde een stilte en iemand schreeuwde: ‘don’t do it!’, haha. Maar ze heeft ja gezegd hoor. Het publiek was uitzinnig!”

Toekomst
Hoe de muziekindustrie er over twintig jaar uitziet hebben ze eigenzinnige ideeën. Peter: “We gaan zelf al bijna twintig jaar mee, dus hoe het er over twintig jaar uitziet…” Courtney: “Over twintig jaar heb je alleen nog maar een paar major-artiesten waar dan ook íedereen naar luistert. Eén hit het hele jaar lang. Alle andere artiesten zijn muziek aan het opnemen en sturen het naar hun vrienden. Misschien dat alleen folkmuziek nog overeind blijft, vanwege de poëtische teksten. Mensen houden daarvan.”

Nederland
“Coffeeshops serveren wél koffie. En sinaasappelsap. Een geweldige combinatie! Eén van de mooiste dingen in het leven, naar Amsterdam gaan en langs de coffeeshop. Lekker wandelen, in de zomer of lente, als het mooi weer is. Het regenachtige weer van vandaag en niet te koud, van dat halfslachtige weer, is zo Portland, Oregon. Het herinnert me aan thuis”, vertelt Courtney met instemming van Peter. Maar er is meer Nederland te vinden in The Dandy Warhols, want Brent DeBoer, en neef van Courtney, heeft een vrij Nederlanse achternaam. Enthousiast legt Courtney uit dat zijn voorouders afkomstig zijn uit Nederland: “Brent’s vader en mijn moeder zijn neef en nicht. De familienaam van mijn moeder is Muyskens en haar familie komt oorspronkelijk van Terschelling. Hun ouders, dus mijn grootouders en Brent’s grootouders hadden allen iets van twaalf broers en zussen, een enorme familie! De familie Muyskens komt van Terschelling. De familie DeBoer waren oorspronkelijk ook boeren, maar kwamen terecht in het bankenbedrijf in Amsterdam. Daar zijn de Muyskens ook naartoe verhuisd, maar ik weet niet wat zij daar voor werk deden. Ze trouwden en zijn allemaal verhuisd naar Holland, Minnesota en Blooming Prairie, Wisconsin. Ze werkten daar in de landbouw, maar door de Grote Depressie moesten ze ander werk vinden.” Het is duidelijk dat Courtney het één en ander heeft uitgezocht over zijn Nederlandse roots. Hij gaat zelfs rechtop zitten om enthousiast uit te leggen hoe de familie ongeveer in elkaar steekt: “Er zijn ook nog oude foto’s uit Nederland. De laatste is uit 1890-ergens van mijn voorouders, de Muyskens, in hun huis in Amsterdam. Maar het jammere is dat er geen adres bij staat, anders was ik wel gaan kijken of het huis er nog stond. Er is geen enkele manier meer om daar achter te komen.” The Dandy Warhols is dus stiekem ook een heel klein beetje van Nederland.

Tekening door: Peter Holmström