Interview

INTERVIEW: The Cribs


1 december 2012

Vlak voordat het festivalseizoen geopend was kwam ‘In The Belly Of The Brazen Bull’ uit, inmiddels alweer het vijfde album van de Engelse band The Cribs. Het Engelse magazine NME gaf het nieuwe album onlangs nog een negen en bestempelde het album als het beste album van de broers. In 2008 werd de band nog uitgeroepen door Q-magazine als ‘The Biggest Cult-Band in The UK’. Met nieuw materiaal op zak en zonder ex-Smiths gitarist & levende legende Johnny Marr zijn de broers Ryan, Gary en Ross Jarman klaar om zich weer te vestigen in de indie-rock scene. 

Door Bart Jansen

Op Lowlands spreken we met bassist/zanger Ryan Jarman achter het podium van de India-tent van Lowlands, waar de band later op de dag gaat spelen. Jarman vertelt meer over de terugkomst van The Cribs: ‘’Nog maar net terug van Pukkelpop en nu alweer na het volgende optreden, ja zo is touren’’, vertelt hij. “Het is vermoeiend en chaotisch, maar zo zijn we ook begonnen als broers onderling in een volgepropte tourbus en spelen tot je erbij neervalt. De locatie maakt ons niet zoveel uit, zolang we maar onze passie kunnen doen en dat is los gaan op het podium. Met het nieuwe album zijn we weer fris begonnen met spelen en ouderwets repeteren in mijn appartement in Amerika. Het verschil met de vorige albums is dat het ook echt letterlijk voelt als een stap terug naar hoe we zijn begonnen. En met een stap terug bedoel ik dat dus in de positieve zin.” Voor het eerst zie ik op het vermoeide gezicht van Ryan Jarman een kleine glimlach.

“Wat deze plaat anders maakt dan de vorige platen kan ik niet echt verklaren, het is gewoon een indie-rock plaat zoals we deze altijd maken. Deze keer wel zonder Johnny Marr. De reden dat hij niet meer bij ons speelt is dat wij alle drie (Ryan, Ross en Gary) echt toe waren aan een pauze. Johnny wilde graag zijn eigen solo-project opzetten en zo zijn we allemaal onze eigen weg opgegaan als goede vrienden. Johnny was eerder een oudere vriend dan een vaderfiguur voor ons, daarom konden we hem ook alles vertellen en vragen. Ook toen wij hem voor het eerst tegenkwamen in een pub, toen hadden we gewoon een leuk gesprek over muziek en een paar dagen later stond hij met ons te repeteren. Natuurlijk was zijn invloed van belang, maar het had zeker niet de overhand.”

Eigen idealen
“We krijgen regelmatig te horen of we niet wat meer moeten vernieuwen, maar juist op deze momenten denken wij aan onszelf. Noem het arrogant, eigenwijs of rocksterren gedrag, maar het kan ons geen bal schelen wat men wil, zolang wij maar baas zijn over onszelf. Met onze eigen regels en eigen idealen, zo zijn we ook begonnen. Als de critici hier niet van houden of als dit niet vernieuwend vinden, dan kan ik daar niet wakker van liggen. Er zijn nog maar weinig bands die echt een gitaar durven aan te raken zonder daarbij een synthesizer aan toe te voegen. Of we ons zorgen maken? Nee, zeker niet. Zolang we er van rond kunnen komen en er mensen naar onze muziek blijven luisteren, dan ben ik tevreden.”

Selectie
Ryan Jarman vertelt over het ontstaan van album nummer vijf: “Meestal hebben wij allemaal onze eigen ideeën over nieuwe nummers. Zo gaan we individueel aan de slag en houden regelmatig contact met elkaar. Vervolgens gooien we de hele hoop op een stapel en beginnen we met oefenen als een beginnend bandje. Zelf ben ik van mening dat op die spontane manier ook de beste ideeën eruit kunnen komen. Geforceerd schrijven heb ik nooit gedaan en zal ik ook nooit doen. Door elkaar aan te voelen tijdens de repetitie krijg je de meest originele vorm van muziek. Zo zijn ook de nummers van legendarische bands als The Beatles ontstaan. Ik denk ook dat dit de manier is om een album succesvol te maken. Althans voor ons. Als een producer of manager opgefokt vertelt wat wij moeten doen, dan houdt het al snel op voor ons. Zoals ik eerder ook al zei: we hebben onze eigen idealen aan daar houden wij ons aan. Wat deze dan zijn? Heel simpel: ideeën uitvoeren die wij willen uitvoeren, zonder gezeur”.

Spelen
De komende tijd gaan de broers veel op tour, iets wat ze het liefst doen: “We hebben een druk schema voor de boeg waarin we met name festivals spelen en ook nog een grote show met Kasabian en Noel Gallagher. Vervolgens gaat onze tour verder door de UK, daar kijken we toch wel het meeste naar uit. Mede omdat het publiek dan ook echt voor jou komt. Als deze tour is afgelopen zien we wel verder. Zolang het plezier er nog is stoppen we er niet mee.”