INTERVIEW: Kids With Guns
1 december 2012
Het Utrechtse electropop-trio Kids With Guns is in 2012 een van de deelnemers aan de Popronde. Met een flinke live-reputatie en een tweede EP in aantocht is het hoog tijd om kennis te maken met deze eigentijdse bastaardkinderen van Suicide en Soulwax.
De Kids With Guns-roots liggen in Zwolle, ergens in 2006 op het Greijdanus College. Met hun eerste bandje The Panic Office wisten zanger/gitarist Niek Eilander en multi-instrumentalist Rik Voorberg hun toenmalige schoolgenoten en docenten al te shockeren met een soort ondefinieerbare post-rock. Pas jaren later in Utrecht kwamen Niek en Rik met het idee om een elektronische Franz Ferdinand te beginnen, waarbij aula’s en festivaltenten niet zozeer geshockeerd als wel aan het dansen gekregen konden worden.
Een aantal maanden later wonen ze samen in een huis en won de liefde voor bliepjes het definitief van de post-rock. Met hun mix van overstuurde synths, moddervette beats en catchy zanglijnen, verpakt in popliedjes, hebben zij een uniek geluid te pakken.
Niet meteen ‘nee’ zeggen!
De start van hun nieuwe muzikale project nam letterlijk een hoge vlucht toen ze voor hun eerste optreden meteen in Athene werden uitgenodigd: “Niet meteen nee zeggen”, vroeg Rik aan Niek nadat hij het aanbod had gekregen. Met slechts een persfoto, een crappy website met een korte biografie en vier demo’s op zak was de eerste show een feit. En die live-show: daar draait het om bij de band. Met een nietsontziende energie raast Niek over het podium en geeft synthwizard Rik zijn keyboards er ongenadig van langs. De toevoeging van drummer Sebastiaan Broere in 2012 heeft het geluid van de band flink versterkt.
Via bevriende Utrechtse bands en een uitgebreid muzikaal vriendennetwerk wordt de naam Kids With Guns steeds bekender: “Het past in onze filosofie om dingen lang in eigen hand te houden. We werden hard gedwongen om onze eigen sound verder uit te werken, en dat gebeurt nog steeds. We waren al energiek, maar het ging pas echt werken toen we de punk-attitude erbij haalden. Onze voorliefde voor hardcore muziek heeft de rauwe energie gebracht”, vertelt Niek.
Russian Girls-EP
Niek: “Als de vorige EP een highschool-EP was, zijn we nu collegekids geworden. De nieuwe EP gaat een stuk muzikaler worden, maar ook harder. We hebben nu zestig shows gespeeld en live willen we nog enorm groeien. We zijn onze eigen grootste criticus en zijn continue aan het schaven. We moeten voor een publiek zorgen en die binnenboord houden. Gelukkig hebben we geleerd om van optredens te kunnen genieten. Tussen optredens tien en twintig waren we echt veel te cynisch over onszelf.
Op dit moment hebben we het kostelijk naar ons zin. We zijn te lang depressief geweest om op het podium moeilijk te gaan lopen doen over onze gevoelens! We willen energie geven en laten zien dat we het tof hebben. Ik heb moeite met al te moeilijke, ‘russian novels’-achtige bandjes. Let’s have some fucking fun! Het is een investering en het kost je de hele fucking dag, maar ja, fuck it! Op dit moment is dát hetgene wat ik echt het allerleukste vind in de hele wereld! Dit is wat we willen, dit is ons tienjarenplan.”