Interview

INTERVIEW: Cedric Muyres van Snowstar Records


13 mei 2013

Op het puntje van zijn stoel en met hetzelfde vuur als iemand die net begonnen is, vertelt Cedric Muyres over nieuwe bandjes, optredens en zijn liefde voor muziek. De oprichter van het Utrechtse label Snowstar Records viert dit jaar de tiende verjaardag van zijn label. Een label dat in die tijd een prachtige naam heeft opgebouwd met bands als I Am Oak, Herrek, Kim Janssen, Lost Bear, LUIK en The Secret Love Parade: “Ik ben heel blij en trots op wat er allemaal is.”

In het lichte en ruime appartement van Muyres zijn de muren helemaal strak behangen met grote kasten vol cd’s, administratie en elpees. De huiskamer dient tegelijkertijd namelijk ook als Snowstar-kantoor: Muyres is Snowstar, Snowstar is Muyres. Met een vers kopje thee gaan we aan zijn eettafel/bureau zitten en beginnen we helemaal bij het begin: waar is die liefde ontstaan voor muziek? “Euhm… Poe! Het begon in ieder geval al heel vroeg bij mij. Ik kom namelijk uit een klein dorpje in Noord-Limburg, Panningen, en ik weet nog wel dat ik met mijn ouders ging winkelen en boodschappen ging doen in Venlo, want dat was de meest dichtstbijzijnde grote stad. En daar had je Sounds, een platenzaak met twee verdiepingen. Ze hadden een popafdeling, maar ook een kelder. Met allemaal metal, punkrock en alles wat niet in de popwinkel mocht. Ik ging dus altijd mee boodschappen doen, want dan dropten zij mij in die kelder en dan een paar uur later kwamen ze mij weer ophalen. Dan had ik alle nieuwe dingen gezien en had ik naar alle platen geluisterd waarvan ik de hoes vet vond”, vertelt Muyres.

“Maar ook op de basisschool was ik er al mee bezig, dan ging ik naar van die winkeltjes waar ze sigaretten, tijdschriften en een paar cd’s verkochten, om daar de papieren Mega Top 50 te halen en singletjes te kopen. Dat is trouwens echt ongelooflijk veranderd sindsdien hé, haha. Maar goed, ik ging ook al vrij vroeg in bandjes spelen en avondjes en festivals organiseren in het jongerencentrum daar, en ik merkte al snel dat ik dat toch wel heel erg leuk vond.”

 

 

Snowstar Records
En door één van die bandjes waarin Muyres destijds speelde, ontstond onbewust iets veel groters: “Op een gegeven moment speelde ik in een bandje waarmee we een cd op gingen nemen, maar die moest natuurlijk wel uitkomen en daar moest een label bij. Dat heb ik toen eigenlijk maar zelf gedaan, want ik had via via de distributie kunnen regelen, en zonder dat ik eigenlijk wist hoe dat allemaal werkte, werd dat nog best leuk opgepakt. Toen ben ik vanuit daar eerst bevriende bandjes uit gaan brengen, maar dat stelde allemaal nog niet heel erg veel voor.”

Want ja, waar begin je ook als je een label opstart? Daar is nou niet echt een bepaald stappenplan voor: “Nee, daar had ik geen handleiding voor, haha. Ik deed ook eigenlijk maar wat in het begin, absoluut. Ik heb het al doende geleerd. Maar die punkrockscène waar ik in zat, die heeft natuurlijk wel altijd heel erg dat DIY-gehalte gehad. Ook al is Snowstar muzikaal misschien wel helemaal verschoven, die mentaliteit en werkethos zit er nog altijd wel heel erg in. Ook op het gebied van samenwerken en dingen voor elkaar doen, dat zit er bij ons ook heel erg in. Veel muzikanten spelen bijvoorbeeld met elkaars bandjes mee, helpen elkaar in de studio of maken het artwork voor elkaars album. Dat vind ik echt leuk om te zien.”

Maar ook aan de drijfveer is in al die jaren niet veel veranderd: “In de kern is het altijd neergekomen op het feit dat ik ergens muziek hoorde die ik supervet vond en waar ik de hele dag alleen maar naar aan het luisteren was. En dan vind ik dat het door veel meer mensen gehoord moet worden en dan wil ik uitleggen waarom het zo geweldig is”, vertelt Muyres met een grote glimlach op zijn gezicht.

Groei van het label
Het zijn op het moment overal spannende en moeilijke tijden en het vergt dan ook veel moed om je compleet te richten op de muzieksector. Toch heeft de blinde liefde voor het vak en de voldoening die het geeft de doorslag gegeven bij Muyres: “Ik heb psychologie gestudeerd en daar heb ik nog een tijdje deeltijd in gewerkt, maar na een paar maanden ben ik daarmee gestopt om vol voor de muziek te kunnen gaan. En dan beslis je ook direct dat het financieel minder zeker wordt, maar daar staat dan weer tegenover dat ik er superveel energie, motivatie en positieve ervaringen uithaal die voor mij heel veel waard zijn.”

Daarnaast opereert een label als Snowstar in een kleine markt en richt het zich op een niche. Toch weet Muyres op een gezonde, financiële manier het label overeind te houden, waarbij de volgende release wordt bekostigd door de vorige release: “Ja, zo heb ik het absoluut gedaan. Ik heb ook vaak genoeg van die creditcardverhalen van andere labels gelezen, maar dat heb ik nooit gedaan! Daar werd ik al heel snel bang van, haha. Het voelt ook heel juist om het geld dat uit het label komt weer terug in het label te stoppen en daar mooie dingen mee te doen. Zoals mooiere verpakkingen, vinyl-uitgaves en die compilatie die we met Record Store Day weggeven bijvoorbeeld. Maar ja, in het begin ging het langzaam zo”, Muyres maakt met zijn hand door de lucht een dalende lijn. “En daarna ging het langzaam zo”, waarbij zijn hand weer omhoog gaat. “Dat is echt een tof moment! Want ik wil heel graag muziek op Snowstar uitbrengen die misschien niet een heel mainstream publiek bereikt. Je kunt natuurlijk zeggen dat dat zakelijk geen goede keuze is ofzo, maar dat is wat ik wil. Ik wil juist een publiek vinden binnen die niches die ik zo gaaf vind.”

 

 

Verkoop
In de afgelopen tien jaar is het muzikale landschap, vooral door het internet, ongelooflijk veranderd. Toch blijven de niches waarin Snowstar zich grotendeels onaangetast door de mogelijke nadelen en plukt het eerder de vruchten van de ontwikkelingen: “De reden waarom mensen een cd kopen is denk ik wel veranderd, vroeger was dat natuurlijk de enige manier waarop je muziek aan kon schaffen. Nu koop je het meer als aandenken aan een show of je schaft iets aan als support voor de band waar je fan van bent. Ik ben zelf uiteindelijk ook gewoon een fan van mooie muziek, en ik ben de grootste fan van alle artiesten op Snowstar en daar wil ik dan gewoon een plaat van hebben, dus denk ik: ‘Nou, er zijn vast wel meer mensen zoals ik, dus ik ga dat maken!’

De indiebaas zit dan in ieder geval wel goed op zijn plek, want hij woont midden tussen dozen vol cd’s, tasjes en elpees van alle Snowstar-bands. Wordt hij daar af en toe niet een beetje gek van? Om eigenlijk altijd op kantoor te zijn: “Het werk houdt eigenlijk nooit op, het is meer dan een dagtaak. Ik zit ook non-stop op mijn telefoon door te werken als ik niet thuis ben. Ik kan daar niet mee ophouden, omdat er altijd wel iets gedaan moet worden. Aan het eind van dit gesprek heb ik waarschijnlijk alweer een paar mailtjes binnen. Ik het niet loslaten, nee. Het klinkt natuurlijk heel cliché, maar het is een uit de hand gelopen hobby. Maar daardoor voelt het ook nooit aan als werk. Ik wil ook dat elke release het beste doet wat het kan doen en dan móét het ook gewoon gebeuren. Maar ik vind het niet erg, want ik ben de grootste fan van het label”, zegt Muyres.

Mooie momenten
De afgelopen tien jaar heeft het label meerdere hoogtepunten gekend, zoals het winnen van een 3voor12 Award voor beste album van I Am Oak in 2011. Maar het zijn voor Muyres toch ook wel de kleinere momenten: “Ik krijg natuurlijk de eerste demo-opnames binnen en dan de eerste mixen en tussenmixen en dan op een gegeven moment de master. Dat heb ik dan mooi in allemaal mapjes staan in mijn iTunes en dat is een te gek proces. Maar ik vind het toch wel het allerleukst als ik die mapjes weer weg kan gooien omdat het pakket met alle platen binnen is gekomen!” Niet alleen een goed ontvangen plaat of de fysieke binnenkomst van nieuwe cd’s stelt de labelbaas tevreden: “Sommige shows zijn heel bijzonder en dat zijn dan ook mooie momenten of hoogtepunten. De shows van Kim Janssen bijvoorbeeld, die houdt er heel erg van om groot uit te pakken met zijn live-shows. Dan staat ‘ie daar met vijftien man op het podium, met allerlei blazers, strijkers en toetsen. Dat vind ik dan zó goed en zé mooi en knap, dat is te gek. Of de eerste Italiaanse tour van I Am Oak, daar was ik ook bij, en dan sta je daar bij een uitverkochte show in Rome. Dat is zó vet!”, glundert Muyres.

 

 

De muziek van Snowstar-bands doet het inderdaad ook vaak opvallend goed in het buitenland. Muyres en zijn bands weten op veel plekken de juiste doelgroep aan te spreken: “Het is een niche waarin we werken, het is geen populaire radiomuziek. Ik denk dat dat het verschilt maakt. Het is ook niet het doel om hits te scoren in het buitenland, maar om juist het publiek in die niche te vinden. Door daar veel te spelen groeit het continu en je ziet dat de zaaltjes telkens iets groter worden. Maar ook door blogs groeit zoiets. Ik heb de laatste jaren er ook erg veel werk in gestopt om de muziek zo goed mogelijk online te kunnen vinden. Het staat op iTunes, Bandcamp, Soundcloud, Spotify, YouTube etc. Die mix van live spelen en die verspreiding op het internet werkt erg goed.”

Label als keurmerk
Door het alsmaar uitdijende internet ziet Muyres de ongelooflijke hoeveelheid aan informatie juist als een bijkomend voordeel: “Ik merk het zelf ook, omdat het tegenwoordig allemaal zoveel makkelijk is geworden om dingen te vinden en muziek te luisteren, heb je echt een filter nodig. Want het einde is zoek. Je kan het gewoon niet allemaal bijhouden wat er dagelijks uitkomt. En in die zin is de rol van een label wel meegeschoven als een soort filter of keurmerk. Dat het op die manier makkelijker maakt om een selectie te maken. En zo doe ik het zelf ook. Ik neem mezelf ook vaak wel als voorbeeld van hoe ik het moet aanpakken.”

De komende paar jaar zal Snowstar op dezelfde lijn doorgaan en zal Muyres zoals altijd zijn gevoel blijven volgen: “Ik geloof heel erg in langzaam uitbreiden en langzaam groeien. Je moet steeds stappen in de goede richting zetten, en dat mogen best kleine stappen zijn, maar dan ben je wel heel bewust bezig met het bouwen aan iets.”  En op die manier blijft Snowstar zich uitbreiden en zullen de releases steeds wijder worden verspreid: “Veel mensen uit het buitenland bestellen via de webshop en dan zie je dus precies waar dat allemaal naartoe gaat. Maar dat komt ook echt op plekken terecht, dat is echt insane! Dat ik soms op Google Maps moet kijken van: waar is dat eigenlijk?! Hoe ontdekken ze dat?! Dat zijn mooie dingen. Ik ben heel blij en trots op wat er allemaal gebeurt.”