Interview

INTERVIEW: Beach Fossils


21 juli 2013

In 2009 begon Dustin Payseur in zijn slaapkamer met het opnemen van liedjes. Als Beach Fossils bracht hij in 2010 een titelloze debuutplaat uit, opgevolgd door ‘What A Pleasure EP’. Onder zijn hoede waren o.a. Cole Smith (DIIV) en John Pena (Heavenly Beat) te vinden, maar zelfs met een band om zich heen profileerde Payseur zich als brein, maker en onvermijdelijk middelpunt van Beach Fossils. ‘Clash The Truth’ is de titel van het nieuwe album van de Amerikaanse indierocker.

The Daily Indie spreekt Beach Fossils een uur voordat ze het grote podium van Paradiso opgaan tijdens London Calling. De zenuwen zijn toegeslagen: “We hebben vaker in Amsterdam gespeeld, ook in verschillende bezettingen, maar nog nooit heb ik mij zo fijn en trots gevoeld op deze band als nu. Het album is af, de setlist is af, we hebben goed gerepeteerd, en het voelt alsof alles klopt. Maar juist dan slaan de zenuwen toe”, vertelt Dustin Payseur. Hij zit achterover in zijn kleedkamer in Paradiso en neemt een slok water. Zijn bandleden Tommy Gardner, Jack Doyle Smith en Tommy Davidson hebben zich om hem heen verzameld, maar laten de zanger netjes aan het woord.

Opname
“Clash the Truth is een album dat puur is geschreven om de live ervaring van Beach Fossils door te trekken naar de huiskamer. Het is een plaat die haast aanvoelt als de opname van een concert”, vertelt Payseur over zijn laatste werk. De verantwoordelijke voor dit geluid was Ben Greenberg van de band The Men, dé specialist in het dynamische, levendige en volle geluid dat te horen is op ‘Clash The Truth’. “De keuze om hem erbij te betrekken was snel gemaakt. Hij begreep wat ik van de plaat verwachtte en samen hebben we dat kunnen vastleggen. Het is een lastige taak, maar hij deed het voortreffelijk”, vertelt Payseur.

De grootste uitdaging voor Beach Fossils was om de stap van slaapkamerproject naar studioband te maken. Voor Payseur zelf was dat stadium al gepasseerd, maar voor zijn luisteraars nog niet. Hij vertelt: “Ik begon in mijn eentje met een gitaar liedjes te schrijven. Zodra ik er meer muzikanten bij betrok en ook daadwerkelijk met hen de oefenruimte indook, voelde Beach Fossils voor mij al als een voltallige band – eentje met passie en genoeg kennis en ervaring om een sterke plaat op te nemen. Een sterke productie kan echter zoveel meer uitmaken dan alleen een scherper randje hier, of meer echo daar. Het kan juist de volledige plaat naar een hoger niveau tillen en de gehele feel en sfeer bepalen. Dat gedeelte had ik misschien onderschat. Ben liet me zien wat een goede productie voor een plaat kan betekenen.”

Progressie
Met ‘Clash The Truth’ laat Beach Fossils een overduidelijke progressie zien, niet alleen in de kwaliteit van de productie, maar ook zeker in het songwriterschap en de muzikaliteit van de band. Een kleine hint van post-punk en noisecore is wat producer Ben Greenberg de groep heeft nagelaten, maar verder teert Beach Fossils vooral op zijn galmende, dromerige lo-fi indieklanken die ook op de vorige werken te horen zijn. Payseur lacht: “Zo klinkt het alsof we een hele andere band zijn geworden. Ik geef toe dat we, ook door de wisseling in onze bezetting, toch wat schommelen in ons geluid. Er is geen vaste definitie voor de muziek van Beach Fossils. Op het podium komt echter alles samen, dan smelten onze nummers samen in een bijzonder en boeiend geheel. Nou ja, dat is in ieder geval wat ik graag zou willen.”