INTERVIEW: 2:54
17 juli 2012
Alle blogs en magazines waren er snel bij toen de gezusters Hannah en Colette Thurlow hun EP ‘Scarlet’ uitbrachten. Een hoop aandacht en support-shows voor onder andere Warpaint, PJ Harvey en Wild Beasts volgde Na hun sterke debuut bleven de Londense meiden doorschrijven en kwam 28 mei hun titelloze debuut uit. Ik belde met Colette over het hoe en wat van 2:54.
In haar drukke schema krijg ik Colette te pakken: “We zijn net klaar met een fotoshoot en we gaan zo even een hapje eten en dan weer repeteren.” De tweeling maakt duistere en mistige muziek die doet denken aan Warpaint, met stuwende baslijnen die soms neigen naar Kyuss en Queens Of The Stone Age. Waarbij de galmende shoegaze-gitaren de muziek hun kracht geven. Samen met de moeiteloos klinkende zang en de flair van de tweeling is de muziek bijzonder intrigerend: “Ieder liedje op de plaat heeft echt zijn eigen atmosfeer en creëert zijn eigen wereldje. Zeker bij de videoclips die we maken merk je dat de nummers ook echt een filmische kwaliteit in zich hebben. We wilden ook echt dat de plaat een verhaal zou vertellen en je meeneemt op reis.”
Dreamteam
Het debuutalbum wordt omringd door een paar grote namen, te beginnen met producer Rob Ellis (o.a. PJ Harvey en Anna Calvi): “Met Rob werken we al sinds onze EP, hij kwam in het begin naar onze shows en zodoende hebben we hem leren kennen. Hij heeft ons ontzettend geholpen, met name op het gebied van opnemen. Hij heeft ons eigenlijk geleerd hoe je professioneel een plaat opneemt.” Aan de andere kant werkte de band met de legendarisch mixer Alan Moulder, die onder andere The Jesus and Mary Chain, My Bloody Valentine, The Killers en Nine Inch Nails voor zijn rekening nam: “Hij heeft een gigantische historie in de muziek en vooral Hannah was een bijzonder grote fan van de bands waarvoor hij heeft gewerkt. Hij begreep geluid de sound en hij wist direct hoe het moest klinken. Alan is echt een tovenaar met geluid, hij haalt echt een geluid naar boven uit opnames, dat is echt ongelooflijk. We hebben tien dagen met hem gemixt en dat was echt een avontuur op zich, en vooral heel erg tof!”
Noord-Amerika
De band deed begin juni een kleine tour in Engeland, maar zit de rest van juni in de Verenigde Staten en Canada, waar 2:54 tekende bij Fat Possum Records: “Dit jaar hebben we een paar shows gespeeld op SXSW en daar kregen we goede reacties op. Nu gaan we terug, voor ongeveer drie weken, dat is echt fantastisch. Geen idee wat we kunnen verwachten! Maar het is sowieso te gek om door het land te trekken en te spelen op allerlei plekken waar we nog nooit geweest zijn.”
Of we de high-quality lo-fi van de band dit jaar nog eens in Nederland te horen krijgen is nog de vraag: “O, ik weet het niet. Maar ik hoop het wel! Nederland staat zeker wel op onze hitlist, ha ha!”