In première: Doubt van de dreampoppers van INU INU, over het verwerken van verloren relaties
29 april 2020
Begin 2018 zag INU INU het levenslicht en in aanloop naar de band zijn debuut-EP, zijn er inmiddels drie singles gedropt: Tobiou, Cubed en Doubt. Voor die laatste heeft deze dreampopband nu ook een clip opgenomen, die wij vandaag in première mogen laten gaan.
De Nederlands-Engelse band INU INU laat zich graag beïnvloeden door de geluiden uit de jaren tachtig, wat wordt gecombineerd met de ruwere productie van moderne DIY-bands. Soms is de muziek donker en melancholisch, soms klinkt het juist vrolijk en energiek. Het gaat de band er vooral om dat de muziek persoonlijk is en dicht bij het hart staat. Ook bij de nieuwe single Doubt is dit het geval volgens frontvrouw Amber Nefkens: “Het nummer gaat over een relatie die net afgelopen is. Je weet dat je elkaar los moet laten, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Je moet jezelf eraan herinneren om niet alleen maar aan alle mooie momenten te denken, maar juist te beseffen dat een einde vrijwel altijd leidt tot een nieuw begin. Het is voor mij voor het eerst dat ik zo’n persoonlijk nummer uitbreng, omdat het over mijn eigen liefdesleven en ex-liefde gaat.”
Wat was het idee voor de clip?
“Ik zou eind maart, begin april een week naar Tokio gaan om die gekke, mooie stad met mijn eigen ogen te bekijken. Precies op het moment dat ik er zou zijn, zouden de kersenbloesems in volle bloei staan. Deze Japanse Sakura-periode wordt gevierd met zogenaamde cherry blossom-feesten, waarin de wedergeboorte van Moeder Natuur na het afsterven in de winter wordt gevierd. Sakura betekent letterlijk kersenbloesem en de term wijst specifiek naar de bloeiperiode die symbool staat voor de lente en een nieuw begin. Juist dat nieuwe begin sprak mij heel erg aan voor Doubt, omdat je je daaraan moet vasthouden als je relatie net uit is en het je de kracht geeft om door te gaan. Er zit ook een vergankelijkheid in kersenbloesems, omdat ze maar zo kort bloeien. Eigenlijk net zoals dat er een vergankelijkheid zit in de liefde.”
Die trip naar Japan ging niet door, hoe hebben jullie dit opgelost?
“Ik kreeg vrijwel meteen het idee om online op zoek te gaan naar gratis videomateriaal uit Tokio. Ik heb uiteindelijk aardig wat kunnen vinden en ik heb daar een edit van gemaakt. Hierin komen een paar thema’s terug: isolatie, drukte en onderweg zijn, het verleden en een nieuw begin. De isolatie zie je terug in de beelden waar mensen met hun telefoon bezig zijn en zich hierdoor niet bewust zijn van hun omgeving. Als ik mezelf wil isoleren omdat ik mij niet goed voel, merk ik dat ik juist op mijn telefoon ga om door foto’s heen te scrollen. Hierdoor word ik eigenlijk alleen nog verdrietiger over de ex-relatie en verwijder mezelf steeds meer van mijn omgeving.”
“Als je jezelf echt volledig kan isoleren van de wereld, dan kan dit juist helend werken. De drukte en het onderweg zijn zie je in de beelden van de mensenmassa’s die oversteken en de verschillende vervoersmiddelen. Dit staat voor drukte in je hoofd, als je relatie net uit is dan heb je allemaal niet meer helder hoe je dingen aan moet pakken. Het onderweg zijn staat voor steeds maar doorgaan, omdat je anders bang bent dat je erin blijft hangen. Het verleden zie je terug in de laatste beelden die historisch materiaal bevatten. Je kunt dan eindelijk goed terugkijken op een relatie en het beschouwen als iets dat is geweest. Het nieuwe begin en de rust die daar bijhoort, zie je terug in de beelden van de kersenbloesems.”
Hoe hebben jullie dit allemaal uitgewerkt?
“De edit van deze beelden heb ik samen met regisseur Lester Kamstra geprojecteerd in mijn slaapkamer. De slaapkamer beeldt isolatie, maar ook veiligheid uit. De uitbeelding van isolatie is tweeledig: de isolatie die je nodig hebt om over een ex-geliefde heen te komen door middel van interne reflectie, maar ook de isolatie waarin iedereen nu op de een of andere manier in verkeert vanwege de pandemie. Je kunt geen kant uit, wat juist ook helend kan werken, of wat er juist voor zorgt dat je langzamerhand helemaal verwijderd raakt van iedereen en eenzaam wordt.”
“We hebben er bewust voor gekozen om in 4:3 in plaats van 16:9 te filmen, omdat je hierdoor een vervreemdend gevoel krijgt van de ruimte en het beeld meer impact heeft. De projectie wordt abstract omdat je geen duidelijk begin en einde ziet in de kamer. Een handelsmerk van Lester Kamstra is dat handeling motivatie is. dat je niet per se hoeft laten zien wat een karakter meemaakt of doormaakt, zodat je als kijker de motivatie begrijpt en meeleeft wanneer het karakter handelt. Vaak zit de motivatie in het handelen. Of zoals zijn favoriete filosoof Alan Watts zei: “The sound of the rain needs no translation.” Zo maken wij ook onze muziek: we willen een gevoel meegeven en je helemaal onderdompelen in onze sound.”
