Hoopvol vooruitblikken met de vrije folk van Bowerbirds Thrift Store, komt het nog binnen?
4 juni 2020
Now we hurry on: dat was dan de laatste track van de nog altijd wel fantastische derde plaat van folkband Bowerbirds. Dit album stamt nog uit 2012, daarna valt er ineens een gat van acht jaar. Tot zover de belofte, verder niets. De tijd snelt verder en er gebeurt van alles, een mens verzamelt en verliest, maar ondanks dat kiest frontman Philip Moore op de nieuwe single Thrift Store voor een hoopvolle blik vooruit.
Blijkbaar niet zonder herinneringen, want eerst moet Moore door een garageverkoop, blije kinderherinneringen aan schommels en een veldje witte kool. Onvermijdelijk volgt de vraag of je vandaag nog terug kunt pakken op die nostalgische gloed van vroeger. Een mens zou er een flink iets voor over hebben om de chaos van vandaag in te ruilen voor de opgeruimde onschuld van vroeger. Ik herinner me de blaren op mijn benen bij het door de brandnetels struinen; gister droomde ik nog over de sokkengeur van de verstopte regenafvoer in het huis waar ik opgroeide.
En met een schok schrik ik wakker: 4 juni, weer een dag in het rampjaar onzes Heren 2020. Het is half twaalf, ik zit in de trein met een zwetend mondkapje op. Welkom in de Chernobyl-express. Door naar de nieuwe Bowerbirds: Een fier vooruit-stappend liedje met fraaie koorzang, een melodie om zomaar mee te neuriën en de bijna onbegrijpelijke slotzin: “I’ve erased this history and replaced it with hope / For the years to come.”
Het is lang geleden dat ik iemand nog eens zo vrij heb horen zingen over ‘hoop’. Wakker worden: komt het nog binnen?
