Hookworms draait de distortion lager en wordt in 2018 je gitaar-hoop in bange dagen

De eind 2017 verschenen single Negative Space, eerste wapenfeit van Microshift, de nieuwe plaat van Hookworms die 2 februari uitkomt, was op zijn minst een verrassing. Waar de band uit Leeds in het verleden zijn melodieuze krautrock onder een intense bak distortion bedolf, klonk die single als een soort psychedelische popvariant van een Kraftwerk-song. Op tweede single Static Resistance wordt die trend doorgezet, maar ook weer niet.

Static Resistance werd al in 2015 geschreven, vlak na het uitkomen van tweede plaat The Hum. Derhalve is de track meer een ‘Hookworms Oude Stijl’-gitaartrack, maar duidelijk is wel dat de band de distortion op de versterkers definitief omlaag heeft gedraaid. Op Static Resistance is ook wel wel wat noise te horen, en zanger/mastermind MJ’s relatief hoge stem klinkt nog immer euforisch. Maar hij zit lekker hoog in de mix, waardoor het geheel frisser, dansbaarder en speelser klinkt dan wat we gewend zijn van de voorheen toch een tikje duistere Engelsen.

We hebben het de laatste tijd bij The Daily Indie graag over het huidige gebrek aan écht opwindende gitaarbandjes. En als de nieuwe Ty Segall-plaat (hij gaat een compleet andere richting op, kunnen we vast verklappen) en bijvoorbeeld de vorig jaar verschenen laatste van together PANGEA (Bulls & Roosters was absoluut geen garageplaat) exemplarisch zijn, kunnen we inderdaad de Californische garagerock-scène zoals we ‘em hebben leren kennen, inmiddels wel begraven, denken we.

Move over America, want in 2018 nemen de Engelsen het stokje weer over. Want met bands als Shame, LIFE, Idles en The Moonlandingz komt er op het vlak van de steviger gitaren toch ineens weer een hele hoop behoorlijks uit Cool Britannia. En als Microshift in zijn geheel zo goed blijkt als de laatste twee singles die Hookworms de wereld in schopte, doen beloven… Dan mark our words: Hookworms wordt in 2018 je gitaar-hoop in bange dagen.