Hoe Wire na veertig jaar nog steeds tot de verbeelding spreekt (13 november, Patronaat)
26 oktober 2017
Wire
Maandag 13 november
Wire is inmiddels alweer een jaartje of veertig(!) bezig. Vier decennia na Pink Flag is de band nog steeds even ondoorgrondelijk en ongrijpbaar als altijd. Dit jaar kwam Silver/Lead uit en op 13 november komt de band naar Haarlem voor een exclusieve show in Patronaat. Wij duiken in die nieuwe plaat van de Godfathers of Post Punk, zodat je half november optimaal voorbereid op weg naar de show kunt.
Bands als Sonic Youth, The Cure tot en met R.E.M. en Bloc Party zijn beïnvloed door de rauwe opnames, onconventionele songstructuren en frisse aanpak van de band in jaren zeventig en tachtig. Waar de nummers op de eerste albums nog kort, korter, korts waren, is het tempo op het zestiende album van de band – Silver/Lead – beduidend lager en zijn de songs meer uitgesponnen. Het is de doorontwikkeling van een band die muzikaal en creatief nog steeds kan verrassen na al die tijd. En live? Daar lijkt de energie-schuif nog een stapje omhoog te gaan, check hieronder eens de KEXP-sessie van eerder dit jaar. Die glinstering in de ogen is er inderdaad nog steeds, het beste teken voor elke band.
Oud/Nieuw
Het is niet veel bands gegeven om na zo’n tijd nog steeds een naam te zijn om rekening mee te houden. Hoe vaak zie je niet dat het toch vooral het werk uit de beginperiode is dat als enige warm onthaald wordt? Daar hoef je bij de Britten niet op te rekenen. Op setlists van eerder dit jaar moet je er met een flink vergrootglas naar zoeken, er worden vooral nummers van het nieuwe album en songs van albums als Change Becomes Us (2013), Red Barked Tree (2011), Send (2003) en het zelfgetitelde album uit 2015, het podium opgenomen. Waarom zou de band dat ook niet doen? Het oude werk is tof, maar het nieuwe werk staat als een huis en overtuigd in vele live-recensies nog meer dan het snelle, korte en hardere werk van Wire.
Jeugdigheid/volwassenheid
Maar hoe je veertig jaar nummers ook door elkaar heen husselt, het past altijd naadloos bij elkaar. Of zoals Paste dat raadsel verder probeert op te lossen: “There’s an innate mortality to all their music. Its youthful immediacy has always been wedded to a melancholy maturity. Even when they were writing punk rock songs, they sounded like the adults in a room full of gobbing teenagers.”
Stabiel experimenteel
Een vast Wire-gegeven: het geheel is meer dan de som der delen. En hoe fijn die losse delen ook zijn, deze band moet je volledig tot je nemen, pas dan opent het werk van deze band zich als een pareloester. Er gaat ook nogal wat schuil achter Wire, dat de band niet de eerste de beste is, dat spreekt voor zich, maar misschien zijn de heren wel meer dan we denken. Of zoals The Quietus het mooi omschrijft: “In an industry all but dictated by kneejerk changeability, there’s something thoroughly comforting in just considering the existence of a band like Wire, who – as they mark their 40th year – must now be recognised as one of the most consistent British bands of all time.”
Wire is geen band ‘om nog een keertje live te hebben gezien’ en af te strepen. Maandag 13 november zul je zien dat deze Britten nog jaren mee kunnen. “As precise as ever yet oddly moving, Silver/Lead reaffirms that Wire are more like mercury, shape-shifting effortlessly while remaining true to the things that have always made them great (AllMusic).”
WEBSITE PATRONAAT | FACEBOOK-EVENT | TICKETS