Live

Exclusieve optredens van Savages’ Jehnny Beth en overal postpunkveteranen: onze tips voor Grauzone 2017


23 januari 2017

De perfecte symbiose van oude en nieuwe undergroundacts vind je al vier jaar lang op het Grauzone-festival in het Paard van Troje in Den Haag. The Fall, Clan Of Xymox en D.A.F. naast The Wytches en TOY (2015), Peter Hook naast Pop. 1280 (2014) en Echo & The Bunnymen naast Iceage (2013). Tel daar een inmiddels traditioneel symposium en een filmvertoning bij op en je hebt een totaalfestival waar je bij móét zijn, zoals ze dat zo wervend kunnen zeggen. Wij nemen de line-up van de aankomende editie even met je door, die plaatsvindt op zaterdag 11 februari.

Bovenaan de affiche van Grauzone 2017 valt één naam meteen op: Jehnny Beth, solo. Een wereldpremière, want nooit eerder trad de frontvrouw van Savages alleen op. Nu geen stuwende baspartijen, dreigende drums en indringende gitaarriffs, maar louter pianoklanken en een onmiskenbaar stemgeluid. Verwacht naast uitgeklede Savages-songs vooral zelden vertolkt, eigen materiaal. Door merg en been, dat kan haast niet anders.

 

 

Speaking of exclusives: no-wave-coryfee Lydia Lunch – die eerder op Grauzone speelde met haar Teenage Jesus & The Jerks – zal haar terugkeer maken met een zeldzaam spoken word-optreden. In bandformatie of in samenwerking met Sonic Youth en Nick Cave, stond Lunch reeds als provocatief en tegendraads te boek. Hetgeen enkel evidenter zal zijn als de 57-jarige Amerikaanse over een paar weken het Paard van Troje betreedt. Seks, geweld, drugs en kippenvel.

 

 

Dansen kan ook op Grauzone: wie het stilstaan beu is kan onder meer bij Elektrovolt zijn hart op. De Haagse Jimi Hellinga bewees zich een ware geluidskunstenaar op het onlangs verschenen Dune Magnetic, met analoge dance-tracks als Schilderswijk Elektro en Duindorp Antenne. Stadsgenoot Legowelt is muzikaal nooit ver weg, maar Elektrovolt heeft nog meer gemeen met een collectief als S U R V I V E. Het is kil, vervreemdend en lijkt stiekem terug te verlangen naar een tijd die inmiddels zo’n dertig jaar achter ons ligt, zoals wel meer acts op dit festival.

 

 

Vervlogen jaren brachten ons ook Mark Burgess die, evenals op de eerste editie van het festival, met zijn Chameleons Vox zowel oud als nieuw materiaal ten gehore zal brengen. En wat te denken van meestermuzikant Martin Rev? Die, bij afwezigheid van wijlen Alan Vega, de mythische elektropunk van Suicide in z’n eentje zal vertolken.

 

 

En dan is er nog het ‘randprogramma’, dat eigenlijk meer dan die benaming waard is. Na afloop van de documentaire Walking In The Opposite Direction, over de tragische strijd van The Sound-frontman Adrian Borland die in 1999 zelfmoord pleegde, zal drummer Mike Dudley in een interview toelichting geven. Een intrigerend verhaal, zoveel kunnen we je beloven. Geheel in thema is er ook een tentoonstelling over deze legendarische postpunk-pioniers.

En ja. Er is meer, veel meer. Check daarvoor, én voor tickets, de site van Grauzone.