Een duik in King Tuff en hoe hij als een alchemist zijn muzikale carrière samensmolt
14 augustus 2018
1The Daily Indie Presents
King Tuff & SASAMI
Vrijdag 24 augustus
Dit is er eentje in de planning waar we al een tijd naar uitkijken: de show van King Tuff in Sugarfactory op vrijdag 24 augustus! De fascinerende Kyle Thomas komt naar Nederland voor een bijzondere show rondom zijn laatste plaat The Other. Het is alweer vier jaar geleden dat de garagerocker voor het laatst in het land was met zijn band en er is in de tussentijd nogal wat veranderd aan zijn muziek. Wij doken in de geschiedenis van Thomas en ontdekten een hele andere kant van de muzikant.
Ben jij lid van The Daily Indie? Dan ben je niet alleen erg goed bezig, maar kun je ook met een vriend of vriendin naar de show van King Tuff in Sugarfactory. Check hier alle details.
Waar Thomas vaak een garagerocker genoemd wordt, vragen wij ons inmiddels af: een garagerocker? Die term dekt niet de lading van de Californische muzikant. In de meer dan tien jaar dat hij muziek maakt heeft hij in ontzettend veel bands en projecten gespeeld rondom zijn eigen band King Tuff. We duiken er samen eens in, want van een protometal-band met J Mascis tot psychedelische folk: Thomas heeft een indrukwekkend oeuvre bij elkaar gespeeld.
Psychedelische folk
Thomas is als King Tuff alweer actief sinds 2006, toen hij de bizz binnen kwam knallen met het album Mindblow. Een plaat die kennelijk het daglicht niet meer mag zien, want zelfs op het internet zijn de liedjes goed verstopt (we vonden wel het Strokes-achtige singletje Black Zelda nog). Na er niet te veel gras over te laten groeien, komt in 2008 opvolger Was Dead uit, die binnen de kortste keren een culthit wordt. De kleine persing zorgt voor zo’n grote vraag dat Burger Records in 2013 besluit het album te reissuen.
Genoeg sterk materiaal in deze beginperiode, maar dus wel wat moeilijk te vinden allemaal. Misschien komt het wel omdat Thomas nogal regelmatig van ‘pet wisselt. De ene keer is hij King Tuff en de volgende keer dat je hem hoort of ziet weer niet. Zo is hij in dezelfde periode 1/8ste onderdeel van de psychfolk-band Feathers, die in 2006 een zelfgetiteld debuutalbum uitbrengen via het label van Devendra Banhart en de support doen van onder meer Sufjan Stevens.
Proto-metal
Een waanzinnig mooi project, maar Thomas wil in zijn muzikale ontdekkingsfase nog veel meer doen en speelt ondertussen ook nog met onder meer J Mascis in de band Witch. Een band waarmee ze een aantal shows spelen en nog een waanzinnig vet zelfgetiteld debuutalbum uitbrengen vol psychedelische proto-metal. Een album dat teruggrijpt op het verleden en tegelijkertijd een voedingsbodem is voor bands na Witch. Zo is het vrij duidelijk dat Fuzz bijzonder goed naar Witch heeft geluisterd, en, fun fact: J Mascis duikt (net als Ty Segall bij Fuzz) achter het drumstel.
Glamgarage
Na deze waanzinnig creatieve periode belandt Thomas dieper in de glamgarage waar hij later bekend om zou worden, maar eerst brengt hij in 2010 nog een lekker gitaarpop-album uit onder de naam Happy Birthday. Samen met Chris Weisman en Ruth Garbus vormt hij deze band, die bij elkaar kwam omdat Thomas in 2008 een aantal muzikanten zocht om ergens nieuwe nummers live uit te voeren. Dat beviel zo goed dat de band maar direct een plaat opnam die ook nog eens via Sub Pop verscheen. Maar ook dit project is van korte duur: Thomas wil door. Moet door!
Het nieuwe King Tuff-tijdperk
Want het is hem menens en in 2012 komt hij via eveneens via Sub Pop met zijn zelfgetitelde album en gaat King Tuff een nieuw tijdperk in. De songs op de plaat klinken vlijmscherp, goed opgenomen en hebben duidelijk een grotere focus dan ooit. Single Alone & Stoned wordt een bescheiden indiehitje en over de hele wereld poppen er een hoop King Tuff-fans uit de grond.
Black Moon Spell
In de periode rondom zijn zelfgetitelde plaat gaat het wereldwijd los met de hele west coast-garagehype en zit Thomas precies op het juiste moment op de juiste plek. De shows zijn niet aan te slapen en hij topt deze drukke periode in 2014 nog eens af met de gierende hardrock-plaat Black Moon Spell.
Een dijk van een plaat die alle liefhebbers van T-Rex en seventies-psychrock luchtgitaar spelend in zijn macht heeft. Een periode waarin Thomas meer en meer met zijn image lijkt te spelen en het af en toe lijkt of de echte persoon van Thomas schuilgaat achter een soort gitaargoden-masker. Eentje waarmee hij compleet over de top kan gaan en alles mrt miljoenen glitters bestrooit. Een quirky alter-ego dat ons altijd prima kon bekoren, maar je voelde wel dat er meer onder het oppervlakte zat. Er borrelt in die jaren van alles, maar het blijft gissen naar de volgende stap.
Andere koek
En ja, als je dit hele verhaal en al zijn projecten over je heen hebt laten komen, dan is de nieuwe plaat The Other toch wel even andere koek inderdaad. In de tussentijd is er ook wel iets veranderd, want in de krankzinnige periode rondom Thomas zijn laatste release met Black Moon Spell, wordt het tijd om alles even te laten voor wat het is. Hij is er fysiek en mentaal haast aan onderdoor gegaan en moet weer op krachten komen. Het lijkt hem wel lekker om even geen frontman meer te zijn en na een periode van rust en een psychic reset gaat hij als onderdeel van Ty Segall zijn Muggers op tour rondom het album Emotional Mugger.
Het lijkt of de psychotische muziek van Ty Segall op een of andere manier de rust in Thomas naar boven heeft weten te brengen, want op The Other laat hij de blazende muren van gitaarversterkers thuis en kiest hij voor een wat meer laidback en groovy aanpak waarbij hij secuur laag op laag stapelt en liever nog wat weghaalt dan maar blijft toevoegen. Hij vertelt daarover: “I let the songs lead me where they wanted to go, instead of trying to push them into a certain zone… King Tuff was never supposed to be just one thing. It was supposed to be everything.”
Sterrenteam
Hierna schaaft hij verder aan de King Tuff-ideeën die hij heeft liggen en gaat met een troep aan fijne muzikanten de studio in. Zo neemt Ty Segall op The Other de drums voor zijn rekening (plus Charles Moothart nog één track), blaast Mikal Cronin de saxofoon-partijen in en zijn in de achtergrond allerlei bekende vrienden als Jenny Lewis en Kevin Morby te horen. En dan hebben we het nog niet over de man achter de knoppen gehad: Shawn Everett die onder meer bekend is van zijn werk met The War On Drugs.
Als een van de singles die vooruitgeschoven worden kiest Thomas voor Thru The Cracks, waarover wij eerder dit jaar schreven: “Thru The Cracks laat een andere kant horen van King Tuff, een kant die het gaspedaal los durft te laten en een verrassend verfijnd geluid weet te scheppen. Durven te vernieuwen is één ding, maar er ook nog met vlag en wimpel slagen, dat verdient een pluim.”
Is King Tuff nog King Tuff?
Bij veel mensen roept het nieuwe werk de vraag op: moet Thomas zijn band niet een andere naam geven met een album als The Other? Anderen roepen weer dat het vergelijkbaar is met Bowie’s Diamond Dogs-periode en zien het als een transitie-plaat. Hoe het ook zit, King Tuff kan alle vormen aannemen die hij wil. Uiteindelijk is het nog steeds dezelfde songwriter en dat hoor je nog steeds in elke vezel van deze rauwe en eigenzinnige liedjes. Alleen nu zijn het kosmische drums, sluwe basjes en science fiction-synths die de toon zetteb. En ja, stiekem zijn er af en toe ook nog van die fuzzed out-gitaartjes waar we nog steeds wel van houden.
Maar dat het een grote stap is in zijn oeuvre: dat staat vast. Ook tekstueel is Thomas dieper gegaan en zijn het niet meer alleen vrouwen, drugs en rock-‘n-roll die de klok slaan. Een veelzijdigheid die wij alleen maar toe kunnen juichen en graag horen na al die jaren. Daarom zijn we ook ontzettend trots dat we de show van deze muziekmagiër mogen presenteren in Sugarfactory op vrijdag 24 augustus. Ben jij er ook bij?!
Nog dieper in dit album duiken? Check dan ook deze song-by-song-feature op Consequence Of Sound.
WEBSITE SUGARFACTORY | FACEBOOK-EVENT | TICKETS