Dunne swing en bekende kritiek in Dirty Projectors nieuwe single That’s a Lifestyle

En toen was daar het gestileerd uitgeschreven Break-Thru: een vrolijk stukje muziek waarmee Dave Longstreth zijn terugkeer op aarde bekendmaakte. Waar Dave vorig jaar nog over zijn break-up zong (lees hier een interview met ‘m), zingt hij deze keer over de schoonheid van een vrouw. Dat lukt, maar het resultaat is vooral niet heel spannend. Niet de indrukwekkende rentree van een man die eerder nog het behoorlijk indrukwekkende Dirty Projectors aan elkaar puzzelde.

Dat was maar zo een kritische noot, en die houdt met het verschijnen van That’s a Lifestyle helaas nog even aan. Het is allemaal nogal dun. Met de instant herkenbare sprongen en horten schudt Longstreth een stukje muziek uit zijn gitaar zoals hij dat al ontelbare keren eerder heeft gedaan. En ook al eens geïnspireerder.

Het lijntje – that’s a product / that’s a brand / that’s a lifestyle – is trouwens na één keer al ten minste één keer te veel. Een hand die wijst naar producten, brands en de manier waarop mensen bewegen. Verderop zingt Longstreth over het monster dat zijn jongen eet en dorst naar bloed. Dan wijst de hand nog iets verder, namelijk naar Radioheads We Suck Young Blood. De dunne swing van That’s a Lifestyle steekt er bleek bij af. Bekende kritiek in skinny jeans.

En het doet pijn – dat de lat der verwachtingen voor Lamp Lit Prose nu zo ongeveer op/in de vloer ligt. Het goede nieuws is dat de kans van een positieve meevaller een stukje toegenomen is, bij dezen dan. Acht tracks resteren.

Op 13 juli verschijnt het nieuwe album Lamp Lit Prose.