Deze vijf bands mag je niet missen op London Calling

Je kent ze wel: van die lijstjes met vijf tips voor Pinkpop of Lowlands, waarin je vervolgens Foo Fighters én Queens of the Stone Age terugvindt. Oftewel: the usual suspects, je zou er zo een film over kunnen maken. Zo niet bij The Daily Indie op London Calling; wij geven je vijf tips om níeuwe indie-rock’n-roll te ontdekken. Oftewel: naar welke vijf bands moet je toe als Kurt Vile even niet meedoet?

SWIM DEEP
Stel dat het Britse muziekblad NME nog de NME was geweest, en niet het advertentiekrantje van de HMH. Dan had niet Sam Smith, maar SWIM DEEP de cover gesierd. Moet wel, want SWIM DEEP is momenteel dé indiehype in Engeland. En terecht: begin deze maand verscheen hun tweede album Mothers. Dit is misschien wel de beste Britse plaat van dit jaar. Hierop te horen: catchy Britpop-songs, vol jaren ’80- en ‘90-synthesizers, kopstemmen en echo’s. Experimenteel, terwijl altijd het liedje aanwezig blijft. Het beste nummer is ‘Fueiho Boogie’, een ruim acht minuten durende song die uitmondt in overstuurde trance. Ja, trance.
Vrijdag 22:40, Main Hall

 

​WHITE
Dansbare new wave met veel saxofoons; begin jaren ’80 kon je er je lol niet mee op. De sound die bands als Shriekback en Pigbag toentertijd uitvonden, geldt nu als inspiratie voor het vijftal WHITE uit Glasgow. Snelle ritmes, funk en strakke jasjes; daar komt het in grote lijnen op neer. Deze jaren ’80-link is overigens niet zomaar uit de lucht gegrepen. Aan The Guardian vertelde zanger Leo Condie onlangs: ‘We zijn sterk beïnvloed door post-punk en het poptijdperk dat volgde.’ Verder noemde hij LCD Soundsystem en Bowie’s Low en Heroes als invloeden. Oftewel: intellectuele rockmuziek. Gaat dat zien.
Zaterdag 02:05, Upstairs Hall

 

INHEAVEN
En met de derde bandnaam in kapitalen begint het toch wel op te vallen; muzikanten hebben de caps lock uitgevonden. Toch, de Zuid-Londense indieband INHEAVEN hoort in deze top 5 te staan. Ze maken fuzzy rock, die geïnspireerd lijkt door de jaren ’80. Zo hoor je The Psychedelic Furs en The Jesus and Mary Chain terug. Onlangs bracht INHEAVEN de single ‘Bitter Town’ uit; een episch nummer met een onheilspellend ritme, schreeuwerige zang, en dan opeens die fenomenale zin: ‘ignore the sycophantics, embrace the young romantic.’ En jawel, mr. young romantic Julian Casablancas is fan van INHEAVEN. Nu Amsterdam nog.
Vrijdag 22:05, Upstairs Hall

 

The Big Moon
Toen de Londense Juliette Jackson voor de eerste keer met The Big Moon op een klein kamertje in Stoke Newington repeteerde, moest ze huilen. Reden: ze wilde al zolang een band, en eindelijk had ze de juiste mensen gevonden. Na een show van Palma Violets te hebben bijgewoond, wilde ze muziek maken en nadat ze Fat White Family had zien optreden, begon ze met schrijven. Ze kwam in contact met drie andere meisjes en begon The Big Moon. Dat was anderhalf jaar geleden. Inmiddels is The Big Moon al opgemerkt door verscheidene media, zoals NME en DIY Mag. Hun muziek valt te omschrijven als meerstemmige rammelrock met twee pop-invloeden.
Vrijdag 19:00, Main Hall

 

Beach Baby
Hipsterhoesjes maken; daar zijn ze goed in bij het Londense viertal Beach Baby. Op hun Limousine EP zie je de vier jongens in Hawaiian shirts tegen een roze achtergrond staan. Hun muziek past ook typisch binnen het hipsterplaatje van gitaarbands: beetje grunge-invloeden, wat eighties-invloeden en dromerige gitaarlijntjes à la Mac DeMarco. Waarom we Beach Baby zo bijzonder vinden? Tsja, heb je de Instagram-foto’s van onze redactie wel eens gezien? De muur is zeg maar nog net niet roze geverfd. Het gaat trouwens best aardig met Beach Baby; ze hebben er net een Amerikaanse tour langs New York City en Los Angeles opzitten.
Zondag 18:30, Main Hall (Tolhuistuin)