Concertverslag: Local Natives (Bitterzoet, 4 december)

In januari verschijnt het nieuwe album ‘Hummingbird’ van Local Natives, de opvolger van ‘Gorilla Manor’, het succesvolle debuutalbum uit 2009. Met nog geen tien optredens op zak sinds het nieuwe repertoire, is er sprake van een try out-optreden: kijken hoe de nieuwe nummers ontvangen worden en wat werkt in de setlist. De eer is vanavond aan een uitverkochte Bitterzoet.

Door Liske Steenbergen

En er worden veel nieuwe nummers gespeeld, om precies te zijn: acht. Het valt gelijk op dat ze heel anders zijn, er wordt meer  gebruik gemaakt van toetsen, er zijn geen continue voortstuwende drums en de nummers zijn soms zeer emotioneel beladen. Neem het nieuwe nummer Colombia, dat over de dood van de moeder van zanger Kelcey Ayer gaat. Het heeft een klassieke opbouw: van zacht naar hard met halverwege aanzwellende drums. Met wijd opengesperde mond lijkt Ayer vanuit zijn tenen te zingen. Wat een ongelooflijke stem en wat een beleving. Eén van de mooiste nummers van de nieuwe cd, een jammerlijke klaagzang.

Waar eerder de man met de snor Taylor Rice de frontman leek te zijn, neemt Kelcey Ayer vanavond het voortouw. Hij zingt maar liefst zeven nummers met Rice als tweede stem. Opvallend is ook dat de band niet meer zoveel van plek wisselt als voorheen. Leek het een paar jaar geleden nog op een stoelendans, vanavond heeft bijna iedereen vaste plek. Jammer, want dit maakte het altijd wel spannend. Gelukkig zijn de harmonische zanglijnen niet verdwenen en kunnen we nog vaak genieten van energieke en opzwepende drums.

Er worden in totaal nog vijf nummers van de eerste cd gespeeld. Aan het einde van de set wordt men nog even beloond met hits als World News, Airplanes en Sun Hands. Ze worden uit volle borst meegezongen en het is wachten tot dit ook met de nieuwe nummers zal gebeuren. Maar aangezien de heren al tot Kerstmis 2013 volgeboekt zijn, zullen we vast nog de kans krijgen aankomende zomer.