Chili: muzikaal broeinest van Zuid-Amerikaanse retrorock

Chili is niet alleen het land van de moeilijke wijnen en Paaseiland, er komen ook de nodige interessante indiebands vandaan. The Daily Indie duikt in de indiescene van dit langwerpige land aan de onderkant van Zuid-Amerika.

Astro
Synthesizerpop met Spaanse zang; in Nederland zul je er goed voor moeten zoeken, maar in de Chileense indiescene is dit heel normaal. Een goed voorbeeld is Astro; een vierkoppige band, die bestaat oud-schoolvrienden. De band bestaat sinds 2008 en bracht twee albums uit met dansbare synthpop en lichte psych-rock, die bij vlagen doet denken aan de vroege MGMT.

MAFF
Hoe zou het klinken als The Jesus and Mary Chain of My Bloody Valentine in Zuid-Amerika waren geboren? Het Chileense Maff geeft hier antwoord op: helemaal niet zo anders, eigenlijk. De shoegaze en noiserock van deze band klinkt opvallend westers. Net als menig shoegazeband van hier maakt MAFF fijne, langgerekte nummers, waar het naar je schoenen staren voor lijkt uitgevonden. Het beste nummer van MAFF is het vijf minuten durende Walkin On Fire, dat ontaardt in stevige post-rock

Föllakzoid
Krautrock op zijn Chileens; ook dát kan. Föllakzoid, een trio uit Santiago, laat zich beïnvloeden door het Andes-gebergte en het resultaat is een mix van prog- en krautrock, dat wordt gedragen door repetitieve ritmes. Föllakzoid, dat is muziek voor een druggy afterparty. Ben je zelf ook nogal Herman Brood? Luister dan tijdens zo’n drugsmarathon maar eens naar het nummer Electric. Je zal het nummer als pure dancetrack herkennen, maar als je het de volgende dag nog eens hoort, zul je ontdekken dat Föllakzoid hier gewoon gebruik maakt van een drumkit.

Vuelveteloca
Vuelveteloca is een Chileense garagerockband, die zoals het een Chileense garagerockband betaamt, in het Spaans zingt. Nu komen wij hier bij The Daily Indie in het Spaans niet verder dan het bestellen van een cerveza, maar we hoeven niet lang te gissen om de thematiek achter de nummers van deze band te vinden; snelle auto’s, vrouwen en drank. Hun laatste album ‘Pantera’ uit 2015 klinkt dan ook ruig en rauw; zoals het hoort bij garagerockers.

mi andrómeda
Op een uurtje rijden van hoofdstad Santiago ligt het een kleine 100.000 inwoners tellende plaatsje Melipilla. Hier komen de twee heren van mi andrómeda vandaan, en ja, mi andrómeda schrijf je dus met kleine letters. Hoe ze klinken? Als jaren ’60-psychedelica met veel feedback en ruis, maar dan met melodische – lichtelijk hippie-achtige – vocalen.

Trementina
In Chili vinden wij het antwoord op de vraag hoe het zou klinken als Wavves en The Jesus and Mary Chain samen een band zouden beginnen; Trementina. Deze shoegazeband, onder leiding van zangeres Vanessa Cea, heeft een snelle, melancholische rocksound, met veel reverb. Inderdaad: zoals het hoort bij shoegaze. De band wordt lokaal geroemd om zijn werkethiek en de wil om altijd en overal te spelen.

The Holydrug Couple
Dat het duo The Holydrug Couple vaak in één adem genoemd wordt met de Australische psychband Tame Impala, is niet gek. De muziek van The Holydrug Couple heeft er veel raakvlakken mee: psychedelische gitaar en echoënde zang met een stevige jaren ’60-invalshoek. Het grote verschil? Een elektronische plaat als ‘Currents’ (Tame Impala) hebben ze nog niet gemaakt. Dit is dus Tame Impala, maar dan zonder de synthesizers.

Watchout!
Grote kans dat je aan DZ Deathrays denkt als je voor de eerste keer luistert naar Watchout!. Maar watch out, dit is toch écht een andere groep. Toegegeven, de rauwe stem van de zanger van deze vierkoppige Chileense garagerockband heeft wat weg van die van DZ Deathrays-frontman Shane Parsons. Toch is het een heel andere band, die het overigens in het Chileense clubcircuit aardig doet. Fun fact: Föllakzoid inspireerde de leden van Watchout! om een band te beginnen.

Chicos de Nazca
In Chili lijken ze werkelijk alle westerse stijlen te spelen; dachten wij in het westen dat we origineel waren. Chicos de Nazca – de ‘jongens uit Nazca’, die dan weer in Santago wonen – maken woestijnrock waar Josh Homme nog wat van kan leren. Lange, psychedelische gitaarsolo’s met een niet onverdienstelijk laid-back randje. Prima muziek om te draaien tijdens een roadtrip langs de Amerikaanse Route 66.