De nieuwe single Patience van Tame Impala bewijst dat geduld een schone zaak is
22 maart 2019
“Has it been that long?” vraagt Kevin Parker in de openingszin van Patience. Ja, Kevin. Het is best een pittig tijdje geleden dat Currents het succes van de band deed exploderen in 2015. Sindsdien hebben we af en toe een singletje met Theophilus London voorbij zien vliegen, maar Patience is eindelijk weer een ouderwets Tame Impala plaatje.
Ouderwets is de single wel een beetje. Met uitzondering van het intro waar lekker flink op de piano wordt geramd, hebben we dit al wel eerder van Tame Impala gehoord. De samenwerkingen die Kevin Parker, het creatieve genie van Tame Impala, aanging in de laatste vier jaar leken te wijzen op een verandering in stijl. Met Theophilus London leek hij de hiphop in te duiken, met ZHU stortte hij zich meer op electronic. Kevin schreef zelfs mee aan Joanne, Lady Gaga’s meest country album tot nu toe. In theorie had het kleurenpalet van Tame Impala door deze muzikale ontwikkelingen van Parker best wel wat kunnen veranderen, maar Patience had net zo goed een bonustrack van Lonerism, het album uit 2012, kunnen zijn.
Lonerism ja, niet Currents. Waar Currents zo lekker typerend was door gelikte riffjes, heerlijk omarmd door de mainstream, was Lonerism nog wat vaag en ongepolijst. Luister naar Patience en vergelijk dat zoevende geluid, dat van links naar rechts in je koptelefoon suist en klinkt alsof er een vliegtuig opstijgt in je trommelvlies, maar eens met Endors Toi en Music To Walk Home By. Voor de Tame Impala fans die Lonerism als een soort holy grail zien, moet Patience toch wel een heerlijk cadeautje zijn. Wat dit voor het nieuwe album gaat betekenen, kunnen we alleen nog maar gokken, maar Patience is wel een fijne teaser.
