Tourverslag: we gingen een dag op pad met Faces on TV tijdens de band zijn releaseshow in Bitterzoet

Eerlijk toegegeven, ondergetekende houdt wel van de muziek van Faces on TV. En de band rondom ‘boy wonder’ Jasper Maekelberg presenteerde vrijdag 11 mei in Bitterzoet het nieuwe album Night Funeral aan het Nederlandse publiek en The Daily Indie was daar van begin tot eind bij om het vast te leggen in een fotoverslag.

Want, wat is er als fotograaf en muziekliefhebber nu leuker dan een van je lievelingsbands vanaf de soundcheck tot en met de show vast te leggen? Een interview over de plaat hadden we al gedaan, dus op naar Amsterdam om plaatjes te schieten.

Bij aankomst is de band net aan het uitladen en na de bekende plichtplegingen is het tijd om aan de slag te gaan. Kabels, cases, instrumenten, heel de zaal is bezaaid met spullen. Tijdens de soundcheck is het al snel duidelijk dat Maekelberg voor niet minder dan perfectie wil gaan. Alles wordt doorgelopen, gecheckt en uitgeplozen. “Voelt het nog niet goed? Dan doen we het nog een keer.” Tot tien minuten voordat de zaal opengaat wordt er gefinetuned.

Mocht de illusie bestaan dat er dan nog even rustig samen gegeten wordt, dan kan die hierbij weggenomen worden. De fotografen van Atelier Júnn hebben de knappe Belg gestrikt voor een fotoshoot, omkleden dus en op de foto. Tussendoor spreken de muzikanten continu met elkaar over de naderende set. De volgorde, melodieën en breaks worden onderling gecheckt en besproken. Instrumenten worden in orde gemaakt, outfits gewisseld en de tourmanager informeert naar de plek van de setlisten en drankjes. Maekelberg zit geen minuut stil, ijsbeert, speelt luchtinstrumenten en drinkt zijn nog net even gehaalde Red Bull. Heel belangrijk.

Dan is het tijd om te gaan, via de kelders van Bitterzoet lopen we onder de zaal door naar de zijkant van het podium. Er wordt gehighfived en geknuffeld. Het introductienummer wordt ingezet en bij het juiste drumstukje kan de gang naar het podium gemaakt worden. De zaal is lekker gevuld, niet uitverkocht maar het is fijn verspreid. De band geeft vanaf het begin vol gas en de urgentie van de frontman om de muziek met het publiek te delen is voelbaar. Tijdens het nummer Suspicious loopt hij de zaal in en bezingt de toeschouwers in het gezicht.

Door de bar aan de zijkant van de ruimte moet Maekelberg wel een paar keer om stilte vragen. Zonde, zeker omdat een groot deel van de mensen wel tijdens het gehele concert aan zijn lippen hangt. Gelukkig wordt er ook naar hem geluisterd als hij uitnodigt tot dansen, of zoals we volgens hem in Nederland zeggen: schuifelen. Als aan het einde van de set Love / Dead wordt ingezet, is het duidelijk dat het publiek zeker is ingeluisterd op het oudere werk van Faces on TV, deze kennen ze. Na nog een lange versie van Slowly Fading Out als toegift gaat de band af. Snel een slok drinken in de kleedkamer en meteen door na de merch voor de verkoop en een praatje.

Tegen een uur of half elf is de zaal zo goed als leeg. De spullen worden ingeladen, mensen bedankt en gedag gezegd. Maar voordat de reis terug naar België begint: eerst pizza, met z’n allen in het restaurant om de hoek. Dat hebben ze wel verdiend.