TDI TIPT: London calling (11 & 12 maart, Paradiso)

We zijn nog maar net bijgekomen van de najaarseditie van London Calling, maar op 11 en 12 maart staat Paradiso alweer in het teken voor het leukste showcasefestival van Nederland. De traditioneel strikt Britse line-up is afgelopen jaren steeds breder getrokken en tegenwoordig hebben we te maken met potentiële indie-darlings uit de hele wereld. Waar moet je nou écht heen? We lichten vijf acts voor je uit.

Tekst Jente Lammerts & Mabel Zwaan

Black Honey
Bands uit deze stad ontbreken zelden op London Calling: Brighton. Dit jaar vertegenwoordigt Black Honey de spannende scene van dit Britse kustplaatsje en tegelijkertijd de meest badass chicks in de muziekwereld. De met pasteltinten geverfde garagerock is amper een jaar oud, maar de wilde haren van frontvrouw Izzy Baxter hebben al gewapperd op menig internationaal podium. Inmiddels zijn er al meerdere singles door onze handen gegaan, voorzien van artwork dat lijkt geïnspireerd op Tarantino-films. Dat niet alleen: de track Spinning Wheel zou niet misstaan in ‘Kill Bill’.

AUTOBAHN
Horen wij daar een Joy Division-revival? Yes! AUTOBAHN is afkomstig uit Leeds, Engeland en tourde al regelmatig met genre-genoten Eagulls. Ondanks dat het vijftal al een tijdje meedraait in het indiecircuit, steekt de band dit jaar pas voor het eerst de Noordzee over. Een primeur dus voor ons eigen London Calling. Met de sterk op postpunk geïnspireerde EP’s en het opvallend duistere debuutalbum ‘Dissemble’, dat vol staat met donkere en jagende songs, zijn we benieuwd of de band het live waar gaat maken. Genoeg reden dus om te gaan kijken.

 

Cigarettes After Sex
Hoe rock-’n-roll de bandnaam ook klinkt, we hebben hier te maken met ambient pop uit El Paso. Een snelle analyse: de voorzichtige zangstijl à la Slowdive, gecombineerd met de kwaadaardige tweelingzus van een Pixies-baslijn. Een langzamere analyse: Cigarettes After Sex valt lastig te analyseren. Het is dreigende, onheilspellende en prachtige muziek, die als een rookgordijn je hoofd binnenkruipt met zinsnedes als ‘nothing’s gonna hurt you baby’. De melancholie spat ervan af. De laatste EP van de band is in een trapgat opgenomen. Wat zal een donkere popzaal doen?

Wet
Het lijkt wel een epidemie onder bands: lastig googlebare namen. Ook met Wet is het weer raak. Er valt online weinig meer over de minimale, artsy groep uit Brooklyn te vinden dan een YouTube-video, maar vergis je niet: we hebben hier te maken met een band waarvoor de adoratie door tig media niet onder stoelen of banken wordt gestoken. De heldere vocalen zoals we die ook horen bij Chvrches (waar Wet ook mee heeft getourd) en Purity Ring, maar dan vergezeld door dikke R&B-vibes.

Ultimate Painting
Op zoek naar een portie prettige sixtiesmuziek? Dan kun je op zaterdagavond de zon op gaan zoeken bij de heren van Ultimate Painting. Vorig jaar interviewden we het duo Jack Cooper (ook van Mazes) en James Hoare (ook van Veronica Falls) al en wisten zij ons al snel te overtuigen van hun kwaliteiten. De jangly gitaren en melodieuze zangpartijen komen live misschien nóg wel sterker over dan op de twee fenomenale platen die de band tot nu toe heeft afgeleverd.