Voor fans van Thin Lizzy, The Runaways en Gossip

Sheer Mag uit Philadelphia was een van de smaakmakers afgelopen SXSW. Zo dacht een dronken bezoeker er ook over toen hij zangeres Tina Halladay op het podium belaagde, rits open en gereedschap in de aanslag. Maar Halladay is letterlijk en figuurlijk niet voor een kleintje vervaard en kickte de man eigenhandig het podium af.

Ook vocaal staat ze haar mannetje, met geëmancipeerde teksten in de stijl van Gossip of Yeah Yeah Yeahs. Daar houdt de vergelijk ook op, want de met seventies-hardrock geënte surfpunk van Sheer Mag is behoorlijk authentiek. De tweede EP van de band ‘Button Up’ is inmiddels online verkrijgbaar. Een derde volgt in de zomer, een Europese tour in het najaar.

 

 

Na een maand als band al te worden opgepikt door de prestigieuze muziekblog van The Guardian, daar rekenden de tweelingbroers Jon en Andy Bennett eventjes niet op. Laat staan dat ze er klaar voor waren na een halve demo en een persoonlijk leven dat overhoop lag. Tot overmaat van ramp kapte de zanger van dienst met de uit de hand gelopen grap nog voordat We Three And The Death Rattle (vanaf nu WTATDR, in verband met The Daily Indie’s strikt te handhaven wordcount) goed en wel naam had gemaakt.

 

Steviger lieve-meisjes-popliedjes
Gelukkig verscheen in 2011 daar zangeres Amy Cooper als reddende engel. Het huidige CV van de drie Engelsen: een tour met Josh T. Pearson en recent nog The Wytches, en deze debuutplaat. De muziek van WTATDR is voor de liefhebbers van de steviger lieve-meisjes-popliedjes. Denk hoekje The Kills, Blood Red Shoes en The Yeah Yeah Yeahs.

 

Wel standaard voorzien een laag jagende, overstuurde, te laag gestemde gitaren, maar dit is geen beukplaat . Coopers’ kenmerkende, wat vlakke stem over de melodieuze  bluesy licks en keyboards zorgt voor een fijne Japanse schoolmeisjes-punkattitude. En nee, we zinspelen niet op een bestaande redactie-fetish hier.

 

Stekeliger
Voeg nog wat jagende audiofragmenten en samenzang toe, en het is alsof die lui uit ‘Natural Born Killers’ ineens in een heel fijn bandje spelen. Luister bijvoorbeeld naar het freaky doorjagende Alligators. Steeds als je denkt: lief, blijkt dat stukken stekeliger uit te pakken. ‘WTATDR’ is een interessant debuut en ook aan onze kant van de grote plas een luisterbeurt waard. Of meer.
Robin van Essel

 

 

­

 

 

De warmte is van lood, de lijven glimmen van de crème en de geur van wiet vliegt voorbij met de regelmaat van zeemeeuwen in kustgebied. Waar het Dour Festival de reputatie heeft te ontaarden in een modderbad, lijken de weergoden ditmaal goedgemutst. Hartverwarmend is het motto van Dour: ‘Vijf dagen liefde & alternatieve muziek’. The Daily Indie dompelt zich onder.

Tekst: Admiraal Oosterbroek  Foto’s: McKlin

 

 

Een hongerig publiek wacht op Gold Panda. Zijn verschijning, sober in wit T-shirt, en de eerste tonen worden dankbaar toegejoeld. Achter een tafel vol bedrading bouwt de Panda zijn composities vlot op. Wonky en glitch in een rillend bad van microhouse. De spanningsbogen van zijn tracks zijn doordacht: het thema houdt, hoewel telkens gemanipuleerd, die goed samen en onderwijl freaken en bliepen de beats alle kanten op. Genoeg bas om een hanenborst te braden. De show oogt niet spectaculair, maar het driftig geknutsel met knoppen en klank laat geen ruimte voor dat gemis. Gold Panda verbluft.

 

 

 

Met een neus als Adrien Brody en een welhaast androgyn lijf zingt Faris Badwan, zanger van The Horrors, de menigte in de grootste Dourtent toe. De liedjes hebben kop en staart, maar de matige dynamiek en de slepende opbouw van de set zorgen voor een hoog ‘duurt lang!’-gehalte. Dit wordt nog eens versterkt door de zoutloze poses van de frontman: hij bezit werkelijk het charisma van een nat vaatdoekje. De vermoeide zanglijnen hangen als slap lommer in de liedjes. In een shoegazemomentje houdt Faris zijn zangmicrofoon bij de versterker van de gitarist. Daar doet hij goed aan. Wat wél charmeert: de steady drums en de riffs van de gitarist. Die komen vooral tot hun recht wanneer de liedjes meer uitgesponnen worden. Oorhorror is het niet, maar beter beluister je een slechte film.

 

 

 

 

Met vier muzikanten om zich heen staat Anders Trentemøller voor een afgeladen tent, op een rij vooraan het podium. Zijn makkers op gitaar, bas en drums; hijzelf op Moog, tamboerijn, glockenspiel en meer stokoude synthesizers. Zo geolied als de lijven van mandingokrijgers speelt het vijftal de liedjes van de Deen. Stuk voor stuk parels met een fijn gevoel voor climax. De energie giert vanaf het podium en het publiek wil dat, alleen maar meer van dat. Langzamerhand belichaamt de show het modewoord ‘EPICNESS’. Halverwege gaat het gas terug; Trentemøller begint alleen aan een zorgvuldig opgebouwde track, vol gruizige synth en met een prettig glockenspielthema. Wanneer de bandleden een voor een terugkeren en hun instrument ter hand nemen, ontaard het geheel is een grootsheid van Sigur Rós-achtige proporties. De bassiste zingt soms een lead. Dat klinkt. In het hoog maakt haar stem echter weinig indruk. Maar met zo’n muzikaal vuur achter zich zou zelfs Monique Smit shinen. Anders Trentemøller charmeert door op de juiste momenten de menigte mee te laten klappen, dan weer mee te roffelen op het stel van drummer Silas of over het podium te razen met een tamboerijn. Zijn enthousiasme, dankbaarheid en Scandinavische pretkop zijn onweerstaanbaar. En dat geldt voor de hele show.

 

 

Het immense buitenpodium, met dito veld, wordt bestegen door de New Yorkse Yeah Yeah Yeahs. De hooggespannen verwachtingen worden helaas niet waargemaakt. Uiteraard gaat de feestmodus aan bij hitjes als ‘Heads will roll’, maar zangeres Karen O lijkt nogal verveeld en de band speelt degelijk, maar plichtmatig. Gelukkig is er in de Boombox nog geluid van Wax Tailor. Hoewel huzarenstukje ‘Tales Of The Forgotten Melodies’ alweer acht jaar oud is, heeft de Franse draaitafelaar niets aan relevantie verloren. De set is voortdurend boeiend en dat laat het publiek de podiumbeesten weten. Want Wax Tailor staat daar geenszins alleen: strijkers, bassiste, gitarist en een dwarsfluiter. Bovendien zijn er maar liefst drie MC’s die elkaar afwisselen of gezamenlijk het publiek ophitsen met hun rijmpjes. Wax Tailor vonkt, funkt, swingt en doseert knap zijn gekras uit de vinylgroeven.

Dour’s donderdag smaakt naar meer.

 

 

 

 

 

GALLERY:

 

 

Van 18 t/m 21 juli gaan het festivalterrein weer open! Het alternatieve en qua genre altijd zeer uiteenlopende Belgische festival Dour is ook dit jaar zeker niet te missen. Met het feit dat het festival 25 jaar bestaat, het motto 5 Days Of Love And Alternative Music draagt, de speciale Douravaan voor ons Hollanders, dat ze speciale bar met speciaalbiertjes hebben en dit jaar weer een beresterke line-up heeft, is dit toch wel een festival waar je zeer zeker bij wilt zijn.

 

200+ bands
Met meer dan 200 bands die over zeven podia zijn verdeeld kun je je weken van tevoren heerlijk verlekkeren aan ’t blokkenschema, waarin ontzettend veel nieuwe artiesten en genres te ontdekken zijn, maar ook een hoop bekende en ‘die had ik altijd al graag een keertje live willen zien’ bands. Er is voor elk wat wils in de zuidelijke festivalweides deze zomer.

 

Line-up
Zullen we dan maar eens voorzichtig door het schema lopen? Te beginnen met de donderdag, wat denk je van Yeah Yeah Yeahs, Bonobo, The Horrors, White Denim, Raketkanon, The 1975 en Gold Panda. Lekker ingekomen gaat de vrijdag verder met artiesten als The Vaccines, Mark Lanegan Band, Sub Focus, Four Tet, Dan Deacon, Fritz Kalkbrenner, Darwin Deez, Nathan Fake, Jacco Gardner, Cashmere Cat en Darkstar. Als je er dan echt lekker in bent gekomen spelen op de zaterdag o.a. Flying Lotus, Anti-Flag, Suuns, Simian Mobile Disco, DIIV, The Joy Formidable, Flume, Mykki Blanco en Sinkane. Waarbij je hem op de zondag af kunt ronden met The Smashing Pumpkins, Klaxons, And So I Watch You From Afar, Thee Oh Sees, Two Gallants, Concrete Knives, Young Rival en Holograms.

 

 

Voor de gehele line-up check je de site hier: http://www.dourfestival.be/nl/lineup/
Op Spotify zijn ook meerdere playlists te vinden, waaronder deze: http://spoti.fi/126z4fn
Voor algemene informatie: http://www.dourfestival.be/nl/info/