Tien jaar na de oprichting is White Lung met Paradise alweer toe aan zijn vierde plaat. Na het erg goed ontvangen Deep Fantasy uit 2014 rezen de verwachtingen voor de opvolger torenhoog. Gelukkig bewijzen de drie Canadezen drietal met Paradise dat ze nog beter kunnen. 

Vanaf openingsnummer Dead Weight grijpt White Lung je aandacht en laat die pas weer los wanneer frontvrouw Mish Barber-Way haar laatste schreeuw uit haar lijf perst. Zoals we van de groep gewend zijn, ligt het tempo kneiterhoog en is er geen moment rust. Niet dat dat met een speelduur van maar 28 minuten nodig is, trouwens.

De songs op Paradise zijn allemaal net iets strakker geproduceerd en iets meer pop dan we voorheen van White Lung hoorden. Dat zorgt er niet voor dat de band minder scherp is, in tegendeel zelfs: White Lung klinkt op Paradise frisser en relevanter dan ooit. Het nummer Below, haast een ballad, is hier het perfecte voorbeeld van. De combinatie van Barber-Ways krachtige stem en het vlekkeloze gitaarwerk van Kenneth William klinkt als een perfect geoliede punkmachine. Nummers als Kiss Me When I Bleed, Hungry en Vegas blijven zo dagen in je hoofd hangen.

De eerste drie albums van White Lung waren al erg goed, maar de nieuwe sound die de band op Paradise laat horen is een logische, die de band naar een hoger niveau tilt. Mish Barber-Way en de haren bewijzen hiermee nog maar eens dat ze zonder twijfel een van de beste punkbands van het moment vormen.

White Lung band

 

 

De Canadese punkband White Lung gaat al enige tijd mee in de Canadese punkscene. Na twee kwaliteitsalbums te hebben uitgebracht bij een plaatselijk punklabel zag Domino wel heil  in dit drietal en besloot de band te tekenen voor toekomstige releases. Zo brengt White Lung, in samenwerking met Domino Records, op 29 april de single Drown With The Monster uit.

 

Monsterlijk goed
De naam van het nummer doet de sound eer aan, want die is namelijk monsterlijk goed! Heerlijk grootse, strakke drumpartijen en typische punkriffs die worden afgewisseld met post-punk aandoende gitaarpartijtjes. Daarbij schreeuwt Mish Way over al het muzikale geweld heen alsof ze aan hekserij doet en creëert de band met Drown With The Monster een perfecte moshpit-hit.

 

Zangeres Mish Way over het nummer:

“This song is about kicking habits and running away with a new distraction. It’s a song about my two biggest vices, but I’d rather drown with the monster than blow dry my wounds.”

 

Derde album
Vooralsnog is er niet veel bekend over het derde album die de band zal gaan uitbrengen bij Domino. Tot die tijd kunnen de liefhebbers nog even genieten van de twee eerder verschenen albums op de Bandcamp van de band en uitgebreid Drown With The Monster tot zich nemen.

 

 

 

 

Een nummer van White Lung dat ook zeker de moeite waar is, is Bag: