lorelle meets the obsolete interview

 

Via het Liverpool Psych Fest kwamen we achter dit Mexicaanse pareltje. Het uit Guadalajara afkomstige duo, Lorena en Alberto, bracht eerder dit jaar de plaat ‘Corruptible Faces’ uit en heeft een nieuwe plaat opgenomen die op 17 februari 2014 zal verschijnen. Lorelle Meets The Obsolete: even voorstellen!

 

Voor ons Nederlanders: hoe is Guadalajara? Hoe is de muziekscene in die stad?

Alberto: “Het eten is fantastisch, er zijn veel toffe plekken om te bezoeken en het weer in de herfst is heerlijk. Over de muziek, er zijn goede bands en zo, maar ik merk een gebrek aan ‘community’. Plus het feit dat de goede venues er allemaal niet meer zijn en huisconcerten niet plaatsvinden, dus er is niet echt een ‘muzikale scene’ in de ideale definitie.”

 

Hoe zijn jullie terechtgekomen in deze scene? 

Lorena: “Nou, in Mexico was psych rock a huge deal tijdens de laten jaren zestig en begin jaren zeventig. Mijn ouders luisterde naar lokale psych-bands als Los Spiders en La Pachada De Piedra en naar bands als The Beatles en The Stones.”

Alberto: “Ik kwam via mijn familie aan Hendrix, The Doors en The Beatles en mijn moeder vertelde verhalen over de psych-bands van Mexico City tijdens de jaren zeventig. Op de middelbare school kwam een vriend van mij met Mogwai en vanuit daar kwam ik bij onder andere Spacemen 3, My Bloody Valentine, 13th Floor Elevators.”

 

 

 

 

Welke artiesten hebben jullie geïnspireerd om een instrument te gaan spelen en in bands te gaan spelen?

Lorena: “The Cure en Ira Kaplan.”

Alberto: “The Edge en Mogwai.”

 

Wat voor ideeën hadden jullie bij het oprichten van de band?

Lorena: “Ik wilde gewoon wat nummers opnemen die ik had liggen. Beto heeft mij daarbij geholpen en kwam ook met een paar eigen nummers. Pas na het kwamen we op het idee om echt een band te starten.”

Alberto: “Voor mij waren die opnames het perfecte excuus om te experimenteren en puur te doen wat ik wilde. Met Lorena is dat fantastisch, als ik een snare drum door een gitaarversterker wilde laten gaan, dan vond ze dat helemaal prima.”

 

Jullie wonen nu in Ensenada op het moment, vlakbij San Diego, wat was de reden om daar te gaan wonen?

Alberto: “We wilden graag ergens wonen waarmee we vaker in de VS konden spelen en Ensenada is maar een uurtje naar Californië.”

 

Wat vind je het tofst aan de muziek die jullie maken?

Lorena: “Dat het echt elke kant op kan gaan.”

 

Wat móéten we moeten over LMTO?

Lorena: “We houden niet van VICE.”

 

 

 

 

Wat is het beste aan het spelen in jullie band?

Lorena: “Dat ik kan spelen en reizen met Alberto, de man die ik het meest bewonder en respecteer.”

Alberto: “Voor mij geldt hetzelfde!”

 

 

Hebben jullie nog goede muziektips voor ons?

Alberto: “’Dune Worship’ van White Manna, ‘Dromes’ van Younghusband, ‘No Curtains’ van Dahga Bloom en ‘Psychic Surgery’ van bloodbirds.”

Lorena: “’Always Even’ van Carlton Melton, ‘Thirteen Nights’ van Dreamsalon, ‘I Hear A New World’ van Joe Meek.”

314358_313416385354418_203872053_n

 

 

 

Via het Liverpool Psych Fest waar we aflopen september geweest zijn, kwamen we achter dit Mexicaanse pareltje. Met een baslijntje dat van The Black Angels had kunnen zijn, opent ’t ruim vijf minuten durende nummer dat je meeneemt op een heel vette en psychy shoegaze trip.  De uit Mexico (Guadalajara) afkomstige band Lorelle Meets The Obsolete pakt je op What’s Holding You?, zoals gezegd, eerst bij de keel met een verbluffend lekker basloopje maar gaat daar dan ook nog eens lichtjes overheen met een heel dikke reverbgitaar. En dan ook echt een dikke.

Omdat dit geheel zo lekker bij elkaar klinkt, schroomt de band het ook niet om dit minutenlang instrumentaal door te trekken. En terecht. Niet alleen de muziek, maar ook zeker de stem van Lorena is te gek, die diep in de duistere muziek is verwerkt en het nummer een extra en verduiveld spannend laagje geeft.

 

Corruptible Faces
De band bracht eerder dit jaar de plaat ‘Corruptible Faces’ uit en is inmiddels aan het werk aan een nieuwe plaat, die ergens 2014 moet verschijnen. Laat maar komen. What’s holding you, guys?