Everlone

 

Ieder genre heeft periodes waarin bepaalde invloeden wel en niet hip, origineel en nieuw zijn. De Britse producer Everlone trekt zich naar eigen zeggen niks van aan. Met Narrow Sea heeft hij een super rustgevend mooie compositie gemaakt. Donderdag 22 mei is hij in Nederland voor een optreden!

 

Vluchtige soundscapes
Dat Everlone zelf verkondigt dat hij music for the senses maakt is aan alles te horen in Narrow Sea. Een bad aan zweverige synthesizers, subtiele gitaren en vocalen dompelen je onder in een muzikaal warm bad. De weinig aanwezige afwisseling neem je hem hierdoor totaal niet kwalijk. Wat je Everlone wel kwalijk kan nemen is dat Narrow Sea maar tweeënhalf minuut lang duurt. De weid uitgetrokken akkoorden vliegen langzaam voorbij, je hebt na twee minuten pas het gevoel een couplet gehad te hebben. De repeat-knop heb ik daarmee al vrij vaak aangetikt.

 

Donderdag 22 mei treedt Everlone op in het Amsterdamse Odeon op de door MassiveMusic georganiseerde Massive Talent Night. De rest van de line-up bestaat uit Santoré (FR) en Ashtraynutz (NL).

 

 

beck musician LA

 

Het eerste nummer Cycle, van de twaalfde Beck-plaat luidt het album in met een lekker klassiek ‘herrijs uit de dood’ geluid. In dit geval een ‘herrijs uit de medische en persoonlijke problemen’ waar Beck de afgelopen jaren mee kampte. Zes jaar na zijn laatste plaat ‘Modern Guilt’ hebben we hebben op ‘Morning Phase’ te maken met de ingetogen Beck, die Beck die we alleen eerder bij ‘Sea Change’ leerde kennen tijdens zijn relatiebreuk. Dit album groeide uit tot een legendarische plaat, en dat is precies wat er bij ‘Morning Phase’ ook gaat gebeuren. 

 

Verwennen
De funk, hiphop en blues-elementen waar Beck eerder mee heeft gestoeid hebben plaats gemaakt voor country, rock en folk. Maar dit is geen enkel probleem. Tokkelende gitaren, pingelende piano’s, de serene stem van Beck en rustige sferen verwennen je oren dertien nummers lang. Nummers waaruit blijkt dat de songwriter zichzelf weer heeft herpakt en opnieuw heeft uitgevonden. Zelfverzekerde, lichte nummers die stuk voor stuk in hetzelfde tempo voorbij kruipen.

 

‘Morning Phase’ is de perfecte plaat voor in de, je raadt het niet, ochtend. Meerdere nummers gaan dan ook over het opgaan van de zon, zoals Waking Light en Morning. Dus gooi je espresso-apparaat aan, kruip onder een deken en geniet.

 

Terwijl Beck ondertussen druk bezig  is om zich in het rijtje van legendes als Neil Young, Nick Cave en Nick Drake te voegen.
Mabel Zwaan

 

 

 

Pillar Point

 

Pillar Point is niet de eerste act die de synthesizergeluiden uit de jaren tachtig weer van stal haalt, maar overtuigend doet deze act uit Seattle het zeker. Denk aan early Depeche Mode in de mix met Nintendo-synthesizers en een warme ritmesectie. Alles schreeuwt vintage! De zanglijn in de bridge klinkt ook nog eens heel erg Sting’s Fields Of Gold.

 

Melancholische electronica
Ondanks dat de sounds bij vlagen redelijk somber kunnen klinken en de band zelf hun muziek typeert als melancholisch, klinkt single Eyeballs vooral vrolijk en opzwepend. Met uitzondering van de bridge, die opvallend genoeg na refrein één al langskomt. Dat illustreert ook wel het tegendraadse wat door heel het nummer subtiel aanwezig lijkt te zijn, de ogenschijnlijk lichte sound en hoge tempo staan flink in contrast met het thema ‘eenzaamheid veroorzaakt door sociale netwerken’. Een bitterzoete combinatie die naar meer smaakt.

 

Pillar Point’s titelloze debuutalbum komt 25 februari uit op Polyvinyl Records.