Concertagenda week 51 en 52
Het einde van het jaar nadert en de kerstvakantie breekt voor velen bijna aan. Zo ook in muziekland, waar het de komende weken redelijk rustig is. Vandaar dat we dit keer een concertagenda geven voor maar liefst twee weken!

 

Pinkunoizu
Een Deense band met een Japanse naam: dat is Pinkunoizu. Een mengelmoesje van alles en nog wat, noem experimentele pop, lo-fi, shoegaze, sixtiespop of psychedelische melodieën en je hoort van alles wat terug. Ze stonden afgelopen jaar op Crossing Border, Into The Great Wide Open en Eurosonic en mag dus zeker niet overgeslagen worden!

Maandag 17 december, Paradiso Amsterdam.

 

Wooden Constructions + Led Er Est
Het bonte gezelschap van Wooden Constructions bracht in juni na twee jaar stilte haar album uit en is sindsdien druk bezig met optredens door het hele land. En die blijven bij, dat kunnen we je uit eigen ervaring vertellen. Zeker met een frontman als Gover Meit. Indie meets punk meets awesomeness!

Woensdag 19 december, OT301 Amsterdam.

 

Vox Von Braun + Spilt Milk + The Fire Harvest
Maar liefst vier jaar hebben we moeten wachten maar de tijd is eindelijk daar: op de laatste dag van deze wereld zal Vox Von Braun haar nieuwe album presenteren. Het eerste album kenmerkte zich door een combinatie van noise en powerpop en deed ons hunkeren naar meer. Vrijdag de 21^ste is het eindelijk zo ver.

Vrijdag 21 december, Vera Groningen.

 

SX
Een band van onze zuiderburen: het trio van SX verzorgt elektro-indiepop. Dromerige melodieën en zanglijnen worden afgewisseld met opzwepende beats. Zeker een band waar je meer van gaat horen dus ga het voor een prikkie bekijken nu het nog kan.

Zaterdag 22 december, Paradiso Amsterdam.

 

I Am Oak + Herrek
Wat we precies moeten verwachten van dit kerstconcert is onduidelijk. Gelukkig is I Am Oak geen band waar we nee tegen zeggen: dromerige folk met een ietwat droevige, melancholische toon. Het is afwachten of zanger Thijs Kuijken zijn eigen repertoire speelt of er misschien toch wat kerstliedjes doorheen gooit.

Zaterdag 22 december, Ekko Utrecht

 

The Benelux
Synthesizers, ruis en een lekkere beat gaat er in als koek. Voeg daarbij de woorden ‘gratis concert’ en wij zijn om. Zeer dansbaar en mee-knikbaar en dus zeker een dag om in je agenda te omcirkelen.

Vrijdag 28 december, Patronaat Haarlem (GRATIS!).

Daily Bread
Het laatste concert van 2012 in de Merleyn zal verzorgd worden door Daily Bread. Wederom elektropop met een powervrouw als zangeres. Met een nieuwe toetsenist heeft de band zichzelf opnieuw uitgevonden en man wat klinkt dat goed.

Zaterdag 29 december, Merleyn Nijmegen.

 

Club V00d00: Rats On Rafts + Mauro Pawlowski + Pien Feith + Wooden Constructions + MMMM
Club V00d00 is de clubavond in Mezz Breda waar je nieuw indie talent kunt ontdekken. Rats On Rafts en Wooden Constructions komen optreden, maar ook dEUS-gitarist Mauro Pawloski, MMMM met electro punkrock en electropop zangeres Pien Feith. Voor negen euro zeker de moeite waard.

Zaterdag 29 december, Mezz Breda.

 

Verder deze weken

• Minor Operation Bookings: The Local Spastics, Low Point Drains & G.O.H. Vrijdag 21 december: Patronaat Haarlem (GRATIS!).
• The Kik. Vrijdag 21 december: Tivoli Utrecht & donderdag 27 december: Effenaar Eindhoven.
• Wallace Vanborn. Vrijdag 21 december: Luxor Live Arnhem & zaterdag 22 december: Patronaat Haarlem (GRATIS!).
• Orgel Vreten. Vrijdag 21 december:  Doornroosje Nijmegen & zaterdag 22 december, 013 Tilburg.
• Blaudzun. Vrijdag 21 december: Paradiso Amsterdam & zaterdag 22 december, Paradiso Amsterdam.
• Case Mayfield. Donderdag 27 december:  Tivoli Utrecht.

 

 

De band Allah-Las is in een recordtempo bekend geworden in Nederland. Waar je een maand geleden nog nauwelijks iemand over de groep hoorde, wordt de band inmiddels op handen en voeten gedragen door muziekliefhebbers en staat hun debuutplaat zelfs in de top twintig beste platen van 2012 van OOR. Het is dan ook zeer opvallend te noemen dat de bandleden op vrijdagavond 7 december een gratis show spelen in de Groningse poptempel Vera.

Foto’s: Gea Bruinsma/ Jelmer Luimstra

Voor wie ze nog niet kent: Allah-Las brengt de sixties terug naar 2012. Alhoewel de muzikanten zelf niets willen weten van hun retrostatus is het onoverkoombaar: Allah-Las zíjn de sixties. Dat hoor je niet alleen terug in hun muziek, die veel overeenkomsten vertoont met die van jaren zestig-groepen als The Animals, The Byrds en The Rolling Stones. Ook qua kledingstijl zien de vier heren er behoorlijk sixties uit. Je gaat je afvragen waarom Ashton Kutcher geen That Sixties Show is begonnen, want met hun streepjes- en wollentruien zouden de Allah-Las perfect als hoofdpersonen kunnen fungeren.

Ze hebben echter gekozen voor de muziek en laten in Vera horen dat dit een juiste keuze is. In een twaalf nummers tellende set weet de band namelijk te overtuigen. Ondanks het feit dat single Tell Me (What’s On Your Mind) al als tweede nummer wordt ingezet blijft de zaal de gehete set enthousiast. Opvallend is overigens dat het publiek van Allah-Las, dat doorgaans bestaat uit hippiemeisjes en hipsters, ditmaal wordt gedomineerd door mannen die de jaren zestig zelf meegemaakt lijken te hebben.

De band brengt veel nummers van de debuutplaat ten gehore, zoals Sandy, Catamaran en No Voodoo. Opvallende afwezige track is overigens Vis-a-Vis, één van hun meest sterke liedjes. Alhoewel iets meer variatie in de nummers en een sterkere podiumpresentatie welkom zouden zijn, maken de Allah-Las de hype live muzikaal wel waar, omdat de bandleden erg goed op elkaar zijn ingespeeld. Live is de kracht achter de band de vaag voor zich uitstarende gitarist Pedrum Siadatian, die het beste van The Byrds en The Rolling Stones uit zijn elektrische gitaar weet te halen.

Het is niet onopgemerkt gebleven: na het laatste nummer Long Journey krijgt de band een enorme ovatie, waaruit tevens blijkt dat zestigjarige mannen nog een aardig lawaai kunnen produceren. Als toegift spelen de Allah-Las vervolgens een nieuw nummer, geheten JJF. Qua stijl bevat dit nummer geen wereldschokkende veranderingen: de sixties blijven sterk aanwezig, hoe vervelend de bandleden deze referentie zelf ook mogen vinden.