Op deze koude maandagavond is het afwachten of er stadjers zijn die de weg naar de Kelderbar in Vera kunnen vinden. Vanavond biedt de kelder een podium aan het Amerikaanse Omni. Deze uit Atlanta afkomstige postpunkers kwamen afgelopen jaar met een debuut-EP, genaamd Deluxe, waarmee de band hoge ogen gooiden bij Amerikaanse recensenten. Maar eerst is het aan de jongens van Korfbal om de avond af te trappen.

 

Korfbal
Deze band is niet gemengd zoals de naam misschien doet vermoeden, er verschijnen namelijk vier kerels op het podium. Met de snaarinstrumenten op kinhoogte en drumstokken soepeltjes tussen de vingers, begint Korfbal aan de set. De band laat direct de souplesse horen in de alternatieve rocknummers die door de kelder zweven. Met leden uit bands The Homesick, Creepy Karpis en Yuko Yuko, is de stijl van deze nieuwe formatie te beschrijven als collegerock.  De nummers zitten technisch slim in elkaar en krijgen kleur en kracht door de drummer, die met verve elke tempowisseling aangaat en bijna de show steelt. De band heeft twee gitaristen, maar de solo-gitarist lijkt nogal wat kansen te missen om meer toe te voegen aan de muziek. Er zit weinig zang in de liedjes, die instrumentaal toch hier en daar wat leeg klinken. De bandleden lijken wel veel plezier te hebben in het maken van hun muziek, wat een positieve invloed heeft op het publiek.

 

Omni
Headliner Omni trapt de set af met het nummer Afterlife van hun eerste EP. Zweverige gitaarlijntjes die worden ondersteund door onbuigzaam drumspel. De muziek knipoogt duidelijk naar newwave met zelfs een vleugje dreampop en zit vol met sfeervolle gitaarlijnen. De leden van Omni staan wat verveeld op het podium en gitarist Frankie Broyles wekt op geen enkel moment de illusie dat hij het maar enigszins naar zijn zin heeft. Dankzij geluidsman Douwe Doorduin (The Black Cult) is het absoluut niet nodig om oordoppen tevoorschijn te halen, jammer genoeg wordt de zang daardoor wel overstemd door het geweld van de muziek. Er wordt nog een nieuw nummer gespeeld, maar dit is meer van hetzelfde. Zonder een connectie te maken met het publiek volgen de liedjes elkaar snel op en binnen een uur is het optreden voorbij. De Kelderbar in Vera is uitermate geschikt om een intieme sfeer te creëren met het publiek, daar zijn deze acts beide niet helemaal in geslaagd.

 

Aryan ‘Admiraal’ Oosterbroek is al jaren een vertrouwd gezicht tijdens ESNS. Als host van poppodium Vera maakt hij de dingen mee die als nietsvermoedende bezoeker aan je voorbij gaan. Voor The Daily Indie gunt hij ons een inkijk in zijn avonturen.

Muziek is muziek
Eerder deze week publiceerde het Dagblad van het Noorden een voortreffelijk interview met De Rooie Jager. Vrolijk echoën zijn woorden door mijn hoofd en ik dans stiekem door de koude straten. Per ongeluk trap ik op een hondje.

 

 

In Vera speelt Drangsal. “They put the ’t’ back in misery”, aldus de presentator. The Moonlandingz doet knettergek. Wanneer ik vraag naar hun wensen voor de aankondiging, wil de band vooral dat ik het publiek vraag om ketamine. Al snel blijkt dat niet meer nodig. J.C. Satan wil geen introductie, want ze zijn altijd bang dat presentatoren per ongeluk ‘J.C. Sunshine’ zeggen. Dat gebeurde namelijk eens. Toetsenist Dorian probeert me te tongen, maar hij is te lang.

De ramen van The Music and Tech Hideout zijn beslagen. De hand van Kate Winslet tekent een hartje op het raam en daardoor zie ik het feest binnen: The Broken Brass Ensemble hoempapaat I’ll Fly Away. Ik wil sterven van geluk, maar moet De Rooie Jager Roodshow nog aankondigen. Die is zich in de backstage al grondig aan ’t voorbereiden met mindfulnessoefeningen en het bespreken van Pek van Andels boekje Serendipiteit. (Wat overigens een enorme aanrader is.)

 

 

God houdt van de mensen in Klazienaveen. Dat weet ik van Meindert Talma. De Rooie Jager is daar het bewijs van. In dat leuke interview zegt De Rooie ook nog: “Wat voor andere mensen David Bowie is, is Henk Wijngaard voor mij.” Met die filosofische vlam in de pijp is het feest in Vera weergaloos.

Onderin De Spieghel draait en danst Hilversum 3. Boven vertel ik Jeroen en Lars dat ik, na vijf weken beheersing, weer sigaretjes heb gerookt. Ik schaam me en zij lachen me honend uit. Omdat ze nog moeten draaien met Singlefeestje besluit ik hun vingers niet te breken.

Laatste show van de vrijdag is van een zatte man op de fiets, zwalkend tussen vrachtwagens en taxi’s. Ik roep om een toegift; de dronkaard kotst vriendelijk mijn kant op.

Zaterdag
Op ESNS mis je altijd veel, maar net als bij de trein vergeet je dat vaak op voorhand. Ik mis de show van Willie Darktrousers. Gelukkig krijg ik wel eindelijk zijn prachtige stripalbum Wortels in handen, een bundel verbluffende tekeningen. Alvast mijn favoriete voorleesboek van dit jaar.

 

 

In de wandelgangen verneem ik dat Nachtburgemeesteres Oelinda vindt dat Eurosonic eigenlijk gratis moet worden. Goed idee. Meteen begin ik aan een briefje voor de dagburgemeester van Groningen om restaurantbezoek, OV en auto-onderdelen ook voor niets aan het volk te geven.

Wat vandaag alvast wél gratis is, is Jagersonic in Vera. “Ik heb muziek nooit gezien als genre of zo, muziek is muziek,” aldus De Rooie Jager, klankfilosoof en curator van dit kleurrijke feest.
Onder het mom van ‘even nieuwe bladmuziek aan het Metropole Orkest geven omdat de volgende band nog niet Di-rect kan beginnen’ start Danny Panadero de backing track in. Grapjes; ik hou ervan.

In een platenzaak blipt Rachel Green bassen die zwaarder zijn dan de laatste depressie van Kurt Cobain. Even later is de beurt aan Ramses 3000. Het geluid staat veel te hard, maar mijn oren gaan akkoord omdat het zo belachelijk goed is. Beiden volgend jaar graag een eigen set op Noorderslag.

 

 

In de Oosterpoort fladderen vlinders door het gebouw. Het worden er steeds meer. Ik volg ze, richting Binnenzaal. Daar speelt Kim Janssen. Beeldschoon. De oplettende bezoeker kan zien dat de band na twee liedjes langzaam opstijgt – tot enkele centimeters boven de planken. Of dat een eerbiedig gebaar van het podium is of komt door de grootsheid van Kim en zijn club blijft in het ongewisse.

Op slag vergeet ik wat schorseneren ook al weer zijn, wanneer Aafke Romeijn losgaat in de Bovenzaal. O, wat leuk is dit. De kostuums zijn bovendien zo geniaal dat Bas Kosters ze gemaakt zou kunnen hebben.

Later in diezelfde zaal ligt een flinke berg bovenkleding naast de ingang. Het voltallige publiek staat in ondergoed te bouncen. Het komt door Fata Boom. Ook ik werp mijn trui af en meng me in het gedruis. Voor me springt een man uit zijn rolstoel en op de grond zie ik alleen nog maar dansvloer.

Michelle David toont met haar Gospel Sessions overtuigend aan dat rock ’n roll-credo ‘Yeah’ simpelweg afstamt van ‘Hallelujah’. Wanneer het licht even dooft, zie ik boven ieders hoofd een heldere vlam branden.

 

 

Dat we allemaal een beetje moeten huilen omdat het bijna voorbij is, verhullen we door heel hard te dansen bij Koffie; zweet vermengt zich met oognat. Ik probeer de Afrikaanse wiskunde van de percussie bij te houden, maar raak gelukkig snel de tel kwijt.
Wat voor andere mensen de Dalai Lama is, is De Rooie Jager voor mij. Muziek is muziek. En wijsheid ligt in het oor van de luisteraar.
Een willekeurig aquarium

 

Wand komt met het zand nog aan de slippers naar Vera, Groningen! De band komt  uit Los Angeles, waar de palmbomen slechts een weerspiegeling zijn van wat er daadwerkelijk telt in het leven: muziek. Ongeveer een jaar geleden bracht de band zijn debuutpareltje ‘Ganglion Reef’ uit op God? Records, het label van Ty Segall. Nu is de band alweer terug met opvolger ‘Golem’, (die review lees je in ons nieuwe magazine!) die opnieuw een felgekleurde en heerlijk psychedelische toverbal is. Wand is een muzikale kameleon, die zowel kleurrijk als duister uit de hoek kan komen.

Wij mogen 2×2 kaarten weggeven voor de gig in Groningen op 25 mei! Deel de status op Facebook of retweet op Twitter om kans te maken op de tickets.

 

De jonge honden van Surf City uit Nieuw Zeeland zal dit weekend al een voorproefje leveren op London Calling Loves Concerto, maar 22 mei is all theirs!  Dan zullen zij hun lo-fi pop met een donker laagje laten horen in Vera. Hun korte -door Sonic Youth, The Chills, The Terminals en The Zombies geïnspireerde- nummers zullen nog dagen in je hoofd rond surfen.

Je raadt het al: hier kun jij bij zijn! Deel de status op Facebook of retweet op Twitter om kans te maken op deze kaartjes.

Alweer dorstig voor een lekker dansavondje? Laat dat maar aan powerpopband Warm Soda over. De dudes uit Oakland nemen hun punk, glam, garage en vooral onweerstaanbaar leuke gitaarpop in de lijn van The Ramones en The Undertones op 21 mei mee naar Groningen! Als slagroom op de taart zal de band Meat Wave het voorgerecht, ehm, voorprogramma zijn.

Wil jij hierbij zijn? Deel de status op Facebook !

 

popstrangers

 

Eind mei komt de nieuwe plaat van de Nieuw-Zeelandse en inmiddels naar Londen verhuisde band Popstrangers uit. Na voorganger ‘Antipodes’ van vorig jaar gaat de nieuwe ‘Fortuna’ heten. En daar is een heel lekkere, vrij catchy single van uit die Country Kills heet. 

 

‘Oh my country will kill me now. Oh, my country will kill me now. Whatever. Whatever.’ 

 

Pop
Op hun nieuwe single klinkt de band subtiel poppy en zijn ze zeker niet zo ‘popvreemd’ als de bandnaam doet vermoeden. Het begint met de vrij Britse gitaarsound die rustig zijn weg weet te vinden naar het soepele refrein, waar het nummer zachtjes openspringt om vervolgens weer in zijn schulpje te kruipen tijdens het couplet. Subtiele gitaren doen de spanning verhogen, waardoor het nummer heerlijk in balans blijft van voor tot achter.

 


Aanstaande vrijdag speelt de band in Paradiso, zaterdag op Queensday Festival, 29 april in Vera, 2 mei op Here Comes The Summer en 26 mei komt de plaat ‘Fortuna’ uit.

 

 

AO

 

Admiraal Oosterbroek is spreekstalmeester tijdens Eurosonic/Noorderslag. Voor The Daily Indie beschrijft hij zijn belevenissen.

 

Uit de lucht valt water. Ook onder me klotst het. Zojuist ben ik aangemonsterd op de Willem Jacob, een oude bakstenenschuit. Mijn huis is een schip. Uitvalsbasis voor het bij voorbaat al voortreffelijke weekend boordevol Eurosonic/Noorderslag.

 

De middag loopt ten einde wanneer ik richting het Ebbingekwartier wandel. Onderweg ontmoet ik Ron. Ook hij wil die kant op, maar zijn richtingsgevoel liet hem in de steek en bovendien draagt hij zijn bril niet. Ik voorkom dat hij afdwaalt. Al kletsend blijkt dat we wederzijdse kennissen hebben. Een soort gemeenschappelijke vrienden, maar dan in het echt. De securitydame bij de crew office glimlacht mooi. Ze zal het wel koud hebben.

 

Op de Markt checkt de Amsterdam Klezmer Band sound. Ik zwaai naar drummer Mischa. Hij zwaait terug.

 

De maaltijd gebruik ik bij ’t Feithhuis. Aan tafel ontmoet ik de vriendelijke muzikanten van Chayah, een jonge folkband uit Zwolle. Als hun charme zal doorklinken in hun show in Shadrak, dan voorspel ik ze een toekomst vol rooskleurige maneschijn.

 

Dan meld ik me bij Vera: het podium waar ik de komende twee avonden de bands aan mag kondigen. Altijd een prettig weerzien met deze zaal vol pophistorie. U2 stond er eens. De crew is hartelijk als altijd. Frans, opnamebaas van de VRT en tijdens eerdere edities van de partij, ontbreekt en dat vind ik jammer. Van oorsprong is hij Nederlander, maar al jaren woonachtig in België. Frans weet wanneer een Rochefort 10 op z’n best is. Na een jaar of acht. Ik ben benieuwd hoe het met zijn knie is. Daar had hij vorig jaar zo’n last van. Ik mis Frans.

 

Sex Jams trapt af. Ze komen uit Wenen, de zangeres deint vrolijk op het fuzzy gitaargerommel en ze zijn het publiek erg dankbaar. ‘The next song is a weird song; it’s about love, love that’s not working, but it’s still love.” Het leven in een notendop.

 

 

5EUROSONIC2014SexJams

 

6EUROSONIC2014SexJams

 

 

Circa Waves doet britpop. En goed. Met de gitaar bijna op de borst toont de zanger een perfecte beheersing van zijn stem. Korte songs met mooie spanningsbogen. De set is vlot klaar en dat biedt me de tijd om even richting Markt te wandelen. Daar laden de Wooden Saints net de bandbus in. Ze zijn heel lief. En maken prachtmuziek. Dat schreef Hester Carvalho in het NRC. Gelijk heeft ze. Ik schud de papa van Tessa de hand. Ik hou van die man. Hij organiseert het Whisky Festival.

 

Ja, Panik kan me niet zo boeien. Tijdens hun show vraag ik de afsluiter van de avond, Winny Puhh, of ze wensen hebben wat betreft mijn aankondiging. “Als iemand hier denkt dat ‘ie op het platteland woont, heeft ‘ie het mis: wíj wonen al op het platteland.” Bob, Vera’s artiestenbegeleider, liet me het stageplan van de band zien. In fantasy-stripvorm. Ik heb zin in deze show. Qua gekte stelt Winny Puhh niet teleur. De mannen zijn geschminkt en er is veel meisjesachtig ondergoed. Geheel verstoken van kleding zijn de twee drummers. Hoewel, ze dragen sokken. Allebei één. Om hun geslacht. Citeren uit de pophistorie. Of Winny Puhh dat in muzikaal opzicht ook doet, is niet relevant. De show staat bol van melige dwaasheid. Naast me zie ik mensen continue glimlachen. Dat is meer dan genoeg voor zo’n festival act.

 

De stad barst van de leuke nafuifjes. De Bowlingbaan is toneel van Double Vee’s roemruchte donderdagnachtfeestje. Eefje de Visser speelt met Loïs Lane. Er wordt genoten met een grote A. De late uurtjes verworden tot een slecht te reconstrueren delirium. In het gras bij mijn boot zit een beschonken man. Af en toe doet hij een poging tot lopen. Ik moet lachen.

 

De opdracht is nu: vind het aantal songtitels van liedjes van Eefje de Visser in dit stukje. Het eerste goede antwoord wint een prijs.

cosmonauts

 

 

Uit een of ander slaperig gedeelte van California komen de gasten van Cosmonauts: makers van muziek die omschreven wordt als ‘Beach Boys on downers’ en ‘how Lou Reed wound up wearing that dog collar’. Dat gezegd hebbende gaan we door met de daadwerkelijke muziek, Shaker is de single van de nieuwe plaat ‘Persona Non Grata’ die op 20 augustus verschijnt via (het gaafste label ooit) Burger Records. Met comments op Soundcloud als ‘viibiin’, ‘shiny’, ‘you guys rock’, ‘shit is fucking radical, love that riff’ en ‘wouldn’t mind getting lost right now’ (tuurlijk meid, sssshhh ssh, it’s OK. It’s OK) weet je dat je goed zit.

 

Toertje
Ze speelden al regelmatig samen met o.a. The Growlers, The Black Angels, Ty Segall, Thee Oh Sees en The Beach Fossils, maar in augustus reizen ze de lome, psychedelische garage-rockers langs een potje steden in Nederland voor hun eigen headline-tour. Beter ga je ook!

 

TOUR
AUG 23 – DEN BOSCH NL @ WORLD SKATE CENTRE
AUG 24 – GRONINGEN NL @ VERA
AUG 25 – UTRECHT NL @ dB’S

 

 

 

 

 

Concertagenda week 25

Het is rustig deze week. Maar wat maakt dat uit als de week afgesloten wordt met misschien wel het meest veelbelovende festival van deze zomer? De eerste editie van Best Kept Secret Festival is niet voor de poes en is dan ook niet voor niets bijna uitverkocht. Gelukkig zijn er doordeweeks genoeg Subbacultcha!-avonden om week 25 fatsoenlijk door te komen.

 

The Babies

De band The Babies is een samenwerking tussen de bassist van Woods en Cassie Ramone van Vivian Girls. Ze maken vrolijke garagepop: zomers en zorgeloos met aanstekelijke melodieën. Hierdoor doen ze sterk denken aan Best Coast. Wat is het leven van een Amerikaanse twintiger toch zwaar soms.

Dinsdag 18 juni, Vera Groningen.

 

Incubated: Nisennenmondai, Idiot Glee + Shigeto

 Yes, weer een editie van Incubated! Voor negen euro (ja dat lees je goed) krijg je maar liefst drie bands te zien. De drie Japanse meisjes van Nisennenmondai ogen misschien schattig, maar zodra ze losgaan op hun gitaren overweldigen ze het publiek met hun instrumentele en experimentele no-wave/ krautrock. Idiot Glee wordt omschreven als een ‘one-man dream pop force’ en Shigeto maakt ambient glitch-hop.

Woensdag 19 juni, 013 Tilburg.

 

Blues Control + Idiot Glee + Fictional Boys

In Amsterdam weten ze het net weer iets bonter te maken, hier zie je namelijk drie bands voor maar zeven euro. Wederom de synth pop van Idiot Glee, maar ook de experimentele psychedelica van Blues Control. Als klap op de vuurpijl krijg je er ook nog de lo-fi muziek van Fictional Boys bij. Deze avond kan niet meer stuk.

Donderdag 20 juni, Occii Amsterdam.

 

Wampire + SSION

Ook van Subbacultcha! en ook in Amsterdam: Wampire en Ssion. Wampire is eigenlijk weer een retro-bandje dat uit elk decennia wel iets meegenomen lijkt te hebben (jaren 60 psychedelica en jaren 80 new wave) maar wat vooral erg lekker klinkt. Geproduceerd door de bassist van Unknown Mortal Orchestra! Ssion is een verschijning op zich en behoeft na het zien van deze clip geen verdere uitleg. EN: je kan nog kaartjes winnen bij The Daily Indie, check deze post daarvoor.

Vrijdag 21 juni, MC Theater Amsterdam.

 

Grauzone Summer Special

Deze speciale editie van het Grauzone Festival laat je de beste, nieuwe up and coming bands zien. Deze avond zie je een mix van synth wave, minimal invloeden, post punk, dark wave en shoegaze. Oftewel van alles wat en dat voor tien euro. Geen discussie, gewoon gaan!

Vrijdag 21 juni, OT301 Amsterdam.

 

Best Kept Secret Festival

Van A tot Z is de line-up van Best Kept Secret prachtig. Wij noemen: Agnes Obel, Allah-Las, Alt-J, Arctic Monkeys, Efterklang, Everything Everything, Iceage, Idiot Glee, Kurt Vile & The Violators, Local Natives, Melody’s Echo Chamber, Mozes And The Firstborn, Savages, Sigur Rós, Surfer Blood, Suuns, Swans, Temples, Traumahelikopter, Two Door Cinema Club, Wavves, EN NOG VEEL MEER. Ja dat lees je goed, nog veel meer.

Vrijdag 21 juni t/m donderdag 23 juni, Beekse Bergen Hilvarenbeek.

Warm-Soda

 

In de laatste editie van ons magazine lees je een interview (pagina 17) met deze west coast-variant van The Strokes en The Ramones genaamd Warm Soda. Van hun zeer aantrekkelijke debuutplaat ‘Someone For You’ (die vind je onderop de pagina via Spotify) hebben de heren weer een bijzonder slechte, maar zeer vermakelijke clip gemaakt voor het drie akkoordenrock-nummer Jeanie Loves Pop. Hoppa!

 

 

LIVE:

JULI 7 – ROTTERDAM – METROPOLIS

JULI 10 – GRONINGEN – VERA

JULI 11 – TILBURG – 013

JULI 12 – UTRECHT – EKKO

JULI 13 – AMSTERDAM – SUBBACULTCHA @ DNA

JULI 14 – NIJMEGEN – VALKHOF FESTIVAL




Concertagenda week 23

Het aanbod is, in vergelijking met de laatste paar extreem volle indie-weken, deze week iets dunner, maar daarmee ook weer overzichtelijker! En wat maakt dat uit als er zulke toppers tussen zitten en de weersvoorspellingen met de dag beter worden! Iets minder shows en tussendoor gewapend met een iPod in het park liggen klinkt ook als een goed idee, niet?

 

The Veils

De vierde cd van de indierockband The Veils is net uit. De band uit Nieuw-Zeeland gaat al een tijdje mee en draait eigenlijk om zanger Finn Andrews en zijn raspstem. Altijd gewapend met een hoed zingt hij prachtliedjes over depressies en verslavingen. Zijn repertoire is met vier albums inmiddels zo groot dat het niet anders dan een mooie avond kan worden.

  • Dinsdag 4 juni, Tivoli Utrecht.
  • Woensdag 5 juni, Vera Groningen.
  • Donderdag 6 juni, Doornroosje Nijmegen.
  • Vrijdag 7 juni, Mezz Breda.
  • Zondag9 juni, Melkweg Amsterdam.

 

The Fresh & Onlys

In het populaire straatje retro-muziek presenteert Subbacultcha! dit keer The Fresh & Onlys. Hun muziek doet denken aan jaren ’60 garagerock met psychedelische invloeden en een snufje punk. Deze Amerikanen hebben voldoende in huis om ervoor te zorgen dat je lekker meeknikt en/of meewiegt met de heupen.

  • Donderdag 6 juni, OT301 Amsterdam.
  • Zaterdag 8 juni, Area51 Eindhoven.


I Shot The Band

De fotografiewedstrijd I Shot The Band geeft fotografen de kans om toffe bands van dit moment te portretteren. Het werk van de winaars hangt vanaf die dag ook bij Roest! De winnaars schoten The Real Youth, WOLVON en FilosofischeStilte, en deze bands spelen zaterdag allemaal live bij Roest. Als extraatje zullen wijzelf een DJ-set komen draaien en de winnaars bekend maken. EN er is ook nog eens een barbecue vooraf. Dat wordt gezellig!

Zaterdag 8 juni, Roest Amsterdam

The Zombies

Als je niet weet wie The Zombies zijn doe je er goed aan onderstaand nummer en vooral (één van de beste albums aller tijden) ‘Odessey and Oracle’ te luisteren. Ongetwijfeld dat dit vroeger bij de ouders of grootouders op elpee werd gedraaid. Deze Britse band stamt uit de jaren ’60 en maakt psychedelische pop van de hoogste klasse. Benieuwd wat daar na vijftig jaar nog van over is!

Zaterdag 8 juni, Paradiso Amsterdam.

 

Verder deze week

  • Our Minor Fall 5 juni, Studio K Amsterdam
  • Coasts. Donderdag 6 juni, Rotown Rotterdam & zondag 9 juni, Gigant Apeldoorn.
  • Mister And Mississippi. Donderdag 6 juni, Vera Groningen.
  • Nouveau Vélo. Zaterdag 8 juni, Patronaat Haarlem (GRATIS!).
  • Burning Down The House: Traumahelikopter, John Coffey + Suit And Tie Johns. Zaterdag 8 juni, De Kelder Amersfoort.
  • James Wood. Zondag 9 juni, Mezz Breda (GRATIS!).

Nieuws

Radio & Video

Lidmaatschap

Info

Zoeken op TDI