De Leidse/Amsterdamse band Torii schittert in de nieuwe TDI videosessie. De band brengt 17 maart zijn debuut-EP ‘Submerged’ uit op Purple Noise Record Club. De gelaagde nummers van de band doen denken aan Radiohead, John Maus en Deerhunter en zijn opgenomen in een antikraakpand in Leiden. Op het moment van interviewen is band deze voormalige school net abrupt uitgezet. In een nieuwe oefenruimte praat TDI met twee vijfde van de band: zanger en gitarist Domenico Mangione en toetsenist Jilles van Kleef.
Laten we beginnen bij de basics: hoe is Torii ontstaan?
Domenico: “Torii is ontstaan uit een periode waarin ik veel muziek schreef. Gek genoeg kwamen er al snel best wat aanvragen om live te spelen. Dat terwijl we nog vrijwel niets online hadden staan behalve wat weird ass demo’s. Pas sinds februari vorig jaar bestaat Torii als een ‘echte’ band.”
Hoe en waar is ‘Submerged’ tot stand gekomen?
D: “Ik heb het opgenomen in een school in Leiden. Ik woonde daar antikraak en Jilles woonde in het pand daarnaast. Ik had veel opname apparatuur staan en had genoeg ruimte, waardoor we alles tegelijkertijd konden inspelen. De basis van de EP is dus ook helemaal live opgenomen. Uiteindelijk heeft Tijmen van Wageningen van de band The Womb alles gemixt.”
Komen daar ook die meeuwen, die je af en toe op de EP hoort, vandaan?
Jilles: “Ja, er was echt een meeuwenplaag daar. Als je naar buiten ging, kwamen ze om je heen cirkelen en probeerden ze expres op je te schijten, verschrikkelijk was dat.”
D: “Een middag regende het keihard en de meeuwen waren aan het krijsen, dus had ik het raam opengezet en dertig minuten aan omgevingsgeluid opgenomen. Dat hebben we in de EP verwerkt. Dat mis ik soms wel in opnames van artiesten: de sfeer van de omgeving. De locatie draagt echt iets bij. “
Hoe zit het met de tekst: wat betekenen de nummers op de EP?
D: “Voor mij is zang in Torii meer een instrument dan een overdrager van tekst. Dat betekent echter niet dat de teksten niet belangrijk zijn, de plaat is doordrenkt met thematiek. Ik heb erg last van depressie en ben daar veel mee bezig. Voor mij is muziek heel reflectief. Als je je depressief bent voel je je vaak heel erg gedissocieerd. Alsof de werkelijkheid net niet klopt, er net niet is. Daarom heet de plaat ook ‘Submerged’. Het beschrijft het gevoel alsof je onder water zit, alsof er een barrière is tussen jou en de wereld.”
J: “Het gaat om een soort geïsoleerdheid, afgesneden van de rest. Dat heeft ook te maken met de betekenis van onze bandnaam, namelijk ‘poort’. De muziek is een soort poort naar dat geïsoleerde gevoel.”
D: “Het nummer Submerged is bijvoorbeeld opgebouwd uit één akkoordstructuur, het is één stuk dat zich herhaalt en daarmee weer het concept bevestigt en misschien zelfs versterkt. Het is een existentialistische isolatie waarbij je alles in je leven langs ziet gaan.”
Op 17 Maart is de releaseshow van ‘Submerged’ in De School in Amsterdam, in samenwerking met Subbacultcha.
Ook in samenwerking met Subbacultcha: onze videosessie met de Torii!
